Ξεκινώντας την ομιλία του ο υπεύθυνος Παιδείας και βουλευτής Αττικής του Ποταμιού, Γ. Μαυρωτάς, διερωτήθηκε εάν πράγματι αυτό που φέρνει η κυβέρνηση είναι ένα νομοσχέδιο με προαπαιτούμενα, γιατί από ότι φαίνεται, είναι ένα νομοσχέδιο με πολλά καθυστερούμενα και ακόμη περισσότερα αμφισβητούμενα.
Ο βουλευτής του Ποταμιού εξέφρασε τη θετική στάση του, για την ενσωμάτωση της ευρωπαϊκής οδηγίας 2012/27/ΕΕ για την εξοικονόμηση ενέργειας και την ενεργειακή απόδοση, επισημαίνοντας ότι, ωστόσο, με ευθύνη της κυβέρνησης άργησε να έλθει στη Βουλή. Συμπλήρωσε ότι στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλο δυναμικό εξοικονόμησης ενέργειας και η οδηγία βάζει το πλαίσιο για να προχωρήσουν σχετικές ενεργειακές επενδύσεις οι οποίες θα είναι επωφελείς τόσο οικονομικά όσο και περιβαλλοντικά. Τόνισε ωστόσο το ζήτημα του αρχικού κόστους επένδυσης για αυτό όπως είπε χρειάζεται και η υποστήριξη από προγράμματα και έξυπνα χρηματοδοτικά σχήματα και εργαλεία.
Ο κ. Μαυρωτάς εξέφρασε τον προβληματισμό του για τη δημιουργία ενός ακόμη δημόσιου φορέα, όπως το Ειδικό Ταμείο Ενεργειακής Απόδοσης, που προβλέπεται στο άρθρο 21, εφόσον υπάρχει ήδη το Πράσινο Ταμείο. Ταυτόχρονα διερωτήθηκε γιατί στο άρθρο 24 περί πράσινων δημοσίων συμβάσεων δεν υπάρχει όπως στον ν. 3855/2010, πρόβλεψη για νομική υποστήριξη από στέλεχος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
Συνεχίζοντας την τοποθέτηση του για τα θέματα παιδείας που περιλαμβάνονται στο παρόν νομοσχέδιο, ο υπεύθυνος Παιδείας του Ποταμιού επικρότησε τη στάση της κυβέρνησης για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση διακριθέντων μαθητών σε μαθητικές ολυμπιάδες, καθώς όπως σχολίασε: «Βλέπουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ 2, η αριστεία πλέον να επιβραβεύεται και να παύει να είναι ρετσινιά».
Σε ό,τι αφορά το άρθρο 42 και τη συγκρότηση των υπηρεσιακών συμβουλίων ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ, σημείωσε ότι είναι εμφανής η δυσανεξία του ΣΥΡΙΖΑ στις αξιοκρατικές διαδικασίες σε θέματα διοίκησης της εκπαίδευσης όπως και η εμμονή του σε κομματικές πρακτικές. Συγκεκριμένα επεσήμανε ότι η επιλογή μελών των ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ από τον κομματικά διορισμένο περιφερειακό διευθυντή εκπαίδευσης, είναι μια προσπάθεια κομματικής άλωσης των υπηρεσιών. Στο σημείο αυτό τόνισε ότι προκειμένου να υπάρξει αντικειμενικότητα, αξιοκρατία και εναρμόνιση προς την κατεύθυνση της αποκομματικοποπίησης της δημόσιας διοίκησης, το Ποτάμι προτίθεται να καταθέσει σχετική τροπολογία.
Για το άρθρο 43, σχολίασε ότι δίνεται η δυνατότητα σε εκπαιδευτικούς να καταλαμβάνουν διευθυντικές θέσεις στο Υπουργείο Παιδείας σε αντίθεση με τις εξαγγελίες του Υπουργού ότι θα σταματήσουν να υπάρχουν αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί εκτός τάξης.
Κλείνοντας την ομιλία του ο κ. Μαυρωτάς αναφέρθηκε και στο πολυσυζητημένο και αμφισβητούμενο άρθρο 52 για τις μικρές ζυθοποιίες, λέγοντας ότι είναι ένα μέτρο που δεν έχει κάποιο δημοσιονομικό χαρακτήρα, όπως πολλοί αναφέρθηκαν λανθασμένα. Με το εν λόγω άρθρο θίγονται ουσιαστικά μόνο δύο επιχειρήσεις μεσαίου μεγέθους και αυτή η μεροληπτική συμπεριφορά δημιουργεί ερωτηματικά γι' αυτό και το Ποτάμι θα το καταψηφίσει. Συμπλήρωσε λέγοντας ότι αν η κυβέρνηση δεν αποσύρει τελικά το εν λόγω άρθρο, για να υπάρχει μια πιο δίκαιη μεταχείριση, η υιοθέτηση μιας περισσότερο ορθολογικής και προοδευτικής φορολόγησης των μικρών ζυθοποιών (όπως γίνεται και στη φορολογία εισοδήματος) θα ήταν μια επιλογή, έτσι ώστε ο μέσος σταθμισμένος ειδικός φόρος κατανάλωσης να μην παρουσιάζει ασυνέχειες.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Γ. Μαυρωτά:
Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε. Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έχει τον τίτλο στις τηλεοράσεις, στις εφημερίδες και τα λοιπά, ως «το νομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα». Όμως, βλέπουμε ότι είναι ένα νομοσχέδιο με λίγα προαπαιτούμενα, αρκετά καθυστερούμενα και πολλά αμφισβητούμενα.
Σε ό,τι αφορά την Οδηγία 27/2012 περί εξοικονόμησης ενέργειας ή ενεργειακής απόδοσης, εμείς, την χαιρετίζουμε. Είναι καλοδεχούμενη έστω και αν άργησε γιατί θεωρούμε ότι η ενέργεια είναι κάτι πολύ σημαντικό και θα έπρεπε να δίνουμε περισσότερο χρόνο σε τέτοιες συζητήσεις γενικά στην πολιτική. Όπως λέει και ένας συνάδελφός μου στο Πολυτεχνείο, η καθαρότερη και φθηνότερη κιλοβατώρα είναι αυτή που δεν κάηκε ποτέ, θέλοντας να δώσει έμφαση στο πόσο μεγάλο ζήτημα είναι η εξοικονόμηση ενέργειας. Στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλο δυναμικό και είναι σημαντικό εργαλείο στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής όπως γνωρίζουμε, μοχλός ανάπτυξης και γενικά η Ευρώπη λόγω ότι είναι ο μεγάλος εισαγωγέας της ενέργειας δίνει μεγάλη έμφαση στην εξοικονόμηση. Η Οδηγία, λοιπόν, βάζει το πλαίσιο για να προχωρήσουν οι ενεργειακές επενδύσεις, θέτει αναλυτικά τα βήματα της μεθοδολογίας, υπολογισμούς εξοικονόμησης ενέργειας, ανάλυσης κόστος οφέλους κ.λπ.. Πρόκειται για επενδύσεις επωφελείς οικονομικά και περιβαλλοντικά. Ενώ, όμως, είναι επωφελείς οικονομικά σε όρους καθαρής παρούσας αξίας το φρένο σε όλη την υπόθεση αυτή είναι το κόστος επένδυσης και εκεί υπάρχουν διάφορα προγράμματα και έξυπνα χρηματοδοτικά σχήματα που προσπαθούν να το ξεπεράσουν.
Ένα από τα προβληματικά σημεία που αναφέρθηκε και από άλλους συναδέλφους είναι στο άρθρο 21, διότι δεν καταλαβαίνουμε γιατί ιδρύεται ένας ακόμη δημόσιος φορέας, το Ειδικό Ταμείο Ενεργειακής Απόδοσης αφού υπάρχει, ήδη, το Πράσινο Ταμείο.
Σε ό,τι αφορά το άρθρο 24, αυτό που μας προξένησε εντύπωση είναι ότι στο άρθρο και στο σημείο που αναφέρει για τις πράσινες δημόσιες συμβάσεις δεν υπάρχει όπως υπήρχε στο ν. 3855/2010 πρόβλεψη για νομική υποστήριξη από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους ενώ υπάρχουν όλα τα υπόλοιπα, όπως γραμματειακή υποστήριξη κ.λπ..
Όσον αφορά τα θέματα παιδείας και το άρθρο 41, το οποίο αναφέρεται στην εισαγωγή διακριθέντων από μαθητικές ολυμπιάδες, εμείς, χαιρετίζουμε το ότι βλέπουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ 2, η αριστεία πλέον επιβραβεύεται και παύει να είναι ρετσινιά. Για να μην αδικώ, όμως, τον κ. Μπαλτά, ουσιαστικά, το άρθρο αυτό είναι «copy paste» από το δικό του πολυνομοσχέδιο το οποίο έμεινε ορφανό και δεν πρόλαβε να έρθει στη Βουλή. Μάλιστα γι’ αυτόν, ακριβώς, τον λόγο έτσι όπως φαίνεται με τον «δαίμονα του copy paste» δεν πρόκειται να εφαρμοστεί ποτέ γιατί αναφέρεται μέσα σε αποφάσεις του Υπουργού Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων. Αυτό πρέπει να διορθωθεί γιατί έχουμε πλέον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων. Αν υπάρχουν κάποιοι από το Υπουργείο Παιδείας να το διορθώσουν.
Σε ό,τι αφορά το άρθρο 42, για την συγκρότηση υπηρεσιακών συμβουλίων δεν μας «ξένισε». Αυτό διότι γίνεται και εδώ μια προσπάθεια να δοθούν περισσότεροι βαθμοί ελευθερίας στο κομματικό σύστημα. Υπάρχουν οι περιφερειακοί διευθυντές εκπαίδευσης – οι γνωστοί όπως έχουμε αναφέρει επανειλημμένως – οι οποίοι, ουσιαστικά, θα αποφασίζουν για δύο από τα πέντε μέλη, ενώ στον προηγούμενο ν. 4283/14 υπήρχαν κάποια αξιοκρατικά κριτήρια, κάποιες προϋποθέσεις, ουσιαστικά να γίνει η επιλογή μεταξύ των 15 που κατά την ημερομηνία συγκρότησης κατέχουν τη μεγαλύτερη πραγματική διοικητική υπηρεσία σε θέση διευθυντή κ.λπ.. Τώρα είναι δύο επιλογές και μοναδικό κριτήριο είναι η 15ετης προϋπηρεσία στην εκπαίδευση. Όπως ανέφερε και ο κ. Λυκούδης καταθέτουμε σ’ αυτό το θέμα τροπολογία που το κάνουμε λίγο πιο αντικειμενικό. Ελπίζουμε να γίνει δεκτή, αν και δεν το πιστεύουμε.
Σε ό,τι αφορά το άρθρο 43, που είναι Οργανισμός του Υπουργείου Παιδείας, αναφέρει ότι ειδικώς σε όλα τα τμήματα και τις διευθύνσεις που υπάγονται στη Γενική Διεύθυνση Σπουδών Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης δύναται να προΐσταται και εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Το μεσημέρι, εδώ, ακούσαμε τον κ. Φίλη ότι υπάρχουν πολλοί αποσπασμένοι οι οποίοι είναι εκτός σχολείων και θα πρέπει να γυρίζουν στα σχολεία. Δεν είναι σε αυτή την κατεύθυνση το συγκεκριμένο άρθρο του νομοσχεδίου. Ουσιαστικά θέλει να δώσει και διευθυντικές σχέσεις σε εκπαιδευτικούς. Εμείς πιστεύουμε ότι το βασικό κριτήριο πρέπει να είναι τα τυπικά και ουσιαστικά προσόντα στον τομέα του εκπαιδευτικού μάνατζμεντ σε συνδυασμό με ατομικές ικανότητας. Δηλαδή, να φύγουμε πια από το Υπουργείο Παιδείας του να είναι ένα κομματικό φέουδο και να περιλαμβάνει πραγματικά αξιοκρατικά επιλεγμένα στελέχη και μ’ αυτό θα συμβάλλουμε στο διάλογο που ελπίζουμε να γίνει.
Σε ό,τι αφορά το άρθρο 52 και τις μικρές ζυθοποιίες, έχουμε το εξής θέμα. Είναι ένας κλάδος που έχει το 88%, ουσιαστικά, της παραγωγής από μεγάλες ζυθοποιίες και το 12% από μικρές. Το συγκεκριμένο μέτρο δεν εισάγεται για κάποιο δημοσιονομικό ισοδύναμο όπως αναφέρθηκαν λανθασμένα πολλοί, αλλά εισάγεται γιατί υπάρχει, ουσιαστικά, στην εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ. Για να δούμε την πραγματική διάταση του θέματος υπάρχουν οι μεγάλοι, οι μεσαίοι και οι μικροί στο συγκεκριμένο κλάδο.
Το συγκεκριμένο άρθρο, ουσιαστικά, θίγει μεροληπτικά τους μεσαίους. Δηλαδή, δεν πειράζει τις μεγάλες πολυεθνικές, αλλά δεν πειράζει και τις μικρές μονάδες μέχρι 15.000 εκατόλιτρα και γι' αυτό το λόγο και εμείς θα το καταψηφίσουμε, ενώ, αν θέλαμε να δούμε μια πιο δίκαιη μεταχείριση, θα μπορούσε να υπάρχει μια προοδευτική φορολόγηση, δηλαδή τα πρώτα 15.000 να φορολογηθούν με 50%, από 15.000 μέχρι 50.000 με 55%, και τα λοιπά. Για το άρθρο 54 και το Μέγαρο Μουσικής, τα είπαν και οι συνάδελφοί μου. Ουσιαστικά, δεν είναι η τρίτη, αλλά η τέταρτη φορά που έρχεται αυτή η παράταση και τα υπόλοιπα θα τα πούμε και στην Ολομέλεια. Ευχαριστώ πολύ.
Γιώργος Μαυρωτάς - Αττικής
