Ομιλία Γιώργου Μαυρωτά στην Ολομέλεια για τη διάθεση του κοινωνικού μερίσματος
Με το αίτημα να δοθεί μέρος από το πλεόνασμα προς τις σφοδρά πληγείσες περιοχές της Δυτικής Αττικής από τη βιβιλική φυσική καταστροφή, ξεκίνησε την ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής ο Γραμματέας Κοινοβουλευτικού Έργου και βουλευτής Αττικής του Ποταμιού Γιώργος Μαυρωτάς, κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου για τη διάθεση του κοινωνικού μερίσματος.
Για ακόμη μία φορά καυτηρίασε το γεγονός ότι η Κυβέρνηση φέρνει και αυτό το νομοσχέδιο με κατεπείγουσες διαδικασίες, ενώ για τον χρόνο κατάθεσής του σχολίασε ότι γίνεται, για να αλλάξει την ατζέντα λόγω των εξελίξεων στην Κεντροαριστερά και εξαιτίας του σκανδάλου με τα Σαουδαραβικά βλήματα του κ. Καμμένου.
Απευθυνόμενος στον κ. Τσακαλώτο διερωτήθηκε, γιατί το κείμενο του νομοσχεδίου δεν περιέχει τις εξαγγελίες του κ. Τσίπρα και γιατί η Κυβέρνηση δεν θέλει να συνδιαμορφώσει τα κριτήρια και με τα υπόλοιπα κόμματα.
Ο κ. Μαυρωτάς τόνισε, ότι το κοινωνικό μέρισμα της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προέρχεται από το κοινωνικό γκρέμισμα της μεσαίας τάξης, κάτι άλλωστε που παραδέχθηκαν και οι κ.κ. Τσακαλώτος και Χουλιαράκης, δηλαδή από την υπερφορολόγηση και μέσω των ασφαλιστικών εισφορών, και τον στραγγαλισμό του δημιουργικό κομματιού της κοινωνίας. Αναφερόμενος και σε προηγούμενη δήλωσή του επεσήμανε, ότι πρώτα χρειάζεται να παραχθεί πλούτος και μετά να δει κανείς πώς θα τον μοιράσει. Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει πολικό το κλίμα για τις επενδύσεις, δαιμονοποιώντας την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις.
Αναφέρθηκε, επίσης, στην ανάγκη ύπαρξης μέριμνας για τους τρίτεκνους και τους πολύτεκνους, ενώ πρότεινε ότι στην κατανομή πρέπει να ληφθούν υπόψη εκτός από το εισόδημα και οι καταθέσεις. Κλείνοντας, παρέθεσε και την πρόταση να χαρισθεί η τελευταία δόση του ΕΝΦΙΑ με την προϋπόθεση ο κάθε φορολογούμενος να τη διαθέσει για την ενεργειακή αναβάθμιση του κτιρίου. Πίσω από το δώρο της Κυβέρνησης προς τη ΔΕΗ για τις ΥΚΩ, διέκρινε ένα αντιστάθμισμα για την πώληση μονάδων ενώ στάθηκε και στην ανάγκη διείσδυσης των ΑΠΕ ανά την επικράτεια και στα νησιά.
Τέλος, ο κ. Μαυρωτάς τόνισε ότι η χώρα χρειάζεται αναπτυξιακή πολιτική και όχι απλά μια επιδοματική πολιτική, η οποία, όπως πράττει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα μοιράζει όλο και λιγότερα σε όλο και περισσότερους φτωχούς.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Θα ξεκινήσω από τη βιβλική καταστροφή στη Δυτική Αττική. Είναι τέτοια η ένταση της καταστροφής που σκέφτομαι κ. Υπουργέ μήπως ένα μέρος τους πλεονάσματος πάει εκεί ως έκτακτη βοήθεια.
Μια πρώτη ερώτηση είναι γιατί έρχεται με τόσο εσπευσμένες διαδικασίες.
Η απάντηση της κυβέρνησης μαντεύω ότι θα είναι για να προλάβουμε να το μοιράσουμε πριν από τα Χριστούγεννα (Θα μπορούσε να διαρκέσει μια εβδομάδα κι όχι κάποιες ώρες)
Αυτή θα είναι η τυπική αιτία.
Ένας καχύποπτος όμως –που εγώ δεν είμαι- θα έλεγε ότι η επίσπευση γίνεται για να πάρει λίγο την ατζέντα από τις εξελίξεις στην κεντροαριστερά και την αθρόα συμμετοχή των πολιτών που ταρακούνησε τον ΣΥΡΙΖΑ
Και για να φύγουν λίγο τα βλέμματα από τα Σαουδαραβικά βλήματα και τον συγκυβερνήτη σας που δείχνει ιδιαίτερο ζήλο για κάποιους που μεσολαβούν για το στρατιωτικό υλικό
Υπάρχει ένα μεγάλο θέμα.
Γιατί δεν περιλαμβάνονται μέσα στο νσχ οι εξαγγελίες του ΠΘ;
Για να τα συζητήσουμε
Πού θα πάνε τα χρήματα;
Γιατί να μην τα συνδιαμορφώσουμε τα κριτήρια
Μόνο εσείς έχετε τις καλές ιδέες για τη βέλτιστη κατανομή του μερίσματος;
Σκοπεύετε να προβείτε στη διανομή του μερίσματος προ ή μετά την αποπληρωμή των οφειλών του Κράτους προς τους πολίτες;
Κατανοούμε τη λογική της αναδιανομής πλούτου προς τους ασθενέστερους μέσω της φορολόγησης και όχι εκτάκτως και επιδοματικά όπως γίνεται τώρα.
Πώς θα αισθάνεται ο φορολογούμενος προς τον οποίον υπάρχουν βεβαιωμένες οφειλές οι οποίες έχουν παραπεμφθεί στις καλένδες;
Παρεμπιπτόντως, είχε ακουστεί κάτι περί συμψηφισμού με τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. αλλά δεν φαίνεται να έχει προχωρήσει κάτι τέτοιο.
Υπάρχει στον ορίζοντα;
Πάμε στο νομοσχέδιο.
Κανείς δεν νομίζω να διαφωνεί με την βοήθεια προς τους κοινωνικά αδύναμους (άρθρο 1)
Αυτή είναι όμως η μισή ιστορία.
Η άλλη μισή ιστορία που προηγείται μάλιστα είναι ότι το υπερπλεόνασμα, ένα μέρος του οποίου αποτελεί το προς διανομή κοινωνικό μέρισμα, προέρχεται από το κοινωνικό γκρέμισμα της μεσαίας τάξης.
Ούτε από την πάταξη της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου αλλά από την υπερφορολόγηση των συνήθων υποζυγίων των φορολογούμενων της μεσαίας τάξης που είναι συνεπείς και αποτελούν τα κορόιδα της υπόθεσης.
Το παραδέχθηκαν με την ειλικρίνεια που ομολογουμένως τους διακρίνει και ο κ. Τσακαλώτος και ο κ. Χουλιαράκης στη Βουλή.
Κοινωνικό μέρισμα από το κοινωνικό γκρέμισμα των συνεπών φορολογούμενων
Επιλογή αναδιανομής πλούτου ή μάλλον αναδιανομής φτώχειας;
Γιατί όσο η μεσαία τάξη, το πιο δημιουργικό κομμάτι της κοινωνίας στραγγαλίζεται, τόσο ο φαύλος κύκλος θα συνεχίζεται.
Υπερφορολόγηση (βάζω μέσα και τις ασφαλιστικές εισφορές) σε μία στάσιμη οικονομία, σημαίνει μεγαλύτερη φτωχοποίηση όσων κουτσά στραβά τα έβγαζαν πέρα και άντεχαν, μικρότερη πίτα, μικρότερα έσοδα από φόρους και μεγαλύτερες ανάγκες για επιδόματα καθότι θα έχουν πληθύνει οι αδύναμοι.
Έτσι ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού θα οδηγείται στο να εξαρτάται από τα επιδόματα και την «καλοσύνη της κυβέρνησης»
Αντί να δίνει ελπίδα η κυβέρνηση, δίνει επιδόματα.
Όσο αυξάνονται οι εξαρτώμενοι από τα επιδόματα τόσο πιο ευάριθμο γίνεται το πελατολόγιο μιας επιδοματικής πολιτικής.
Είναι αυτός ο στόχος;
Μπορεί, αλλά δεν θέλω να το πιστέψω ότι κάποιος μπορεί να αντλεί πολιτικά οφέλη από τη μιζέρια ενός λαού.
Μένει όμως αυτό να αποδειχθεί.
Πολιτική σημαίνει προτεραιότητες
Προτεραιότητα λοιπόν πρέπει να είναι η βιώσιμη ανάπτυξη και το πώς θα αναπτύξεις και τους τρείς πυλώνες της:
Την Οικονομική ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή και το σεβασμό στο περιβάλλον.
Όταν δεν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη δεν μπορεί να υπάρξει κοινωνική συνοχή και σεβασμός στο περιβάλλον.
Χρειάζεται πρώτα να παράξεις πλούτο και μετά να δείς πώς θα τον μοιράσεις.
Η κυβέρνηση με τις προτεραιότητες που βάζει φαίνεται να νοιάζεται μόνο για το δεύτερο αλλά δυστυχώς οι εποχές των δανεικών που συντήρησαν τις προηγούμενες κυβερνήσεις, έχουν τελειώσει.
Για να παράξεις πλούτο χρειάζεσαι επενδύσεις
Επενδύσεις στα συγκριτικά πλεονεκτήματα σου
Σε διεθνώς εμπορεύσιμους κλάδους.
Και όχι μόνο στις υπηρεσίες (τριτογενής τομέας) αλλά και στον πρωτογενή και στον δευτερογενή τομέα
Το επενδυτικό κλίμα όμως στην Ελλάδα είναι πολικό.
Προσοχή! Όχι βολικό.
Πολικό. Παγωμένο.
Δαιμονοποίηση της επιχειρηματικότητας, όλοι οι επιχειρηματίες είναι «απατεώνες» στο μυαλό κάποιων κυβερνώντων.
Η επιχειρηματικότητα είναι αμαρτία.
Αυτό πρέπει να αλλάξει.
Και αυτό είναι το βασικό που θα αλλάξει και το οικονομικό κλίμα για τη χώρα μας.
Κάποιες παρατηρήσεις επί του νομοσχεδίου.
Ξεκινάμε από το άρθρο 1.
Ας υποθέσουμε ότι ισχύουν οι εξαγγελίες του ΠΘ την περασμένη Τρίτη
720 εκατομμύρια για 3.4 εκατομμύρια συμπολίτες μας.
Με κάποια κριτήρια;
Μας ζητάτε λευκή επιταγή για να τα μοιράσετε κατά το δοκούν και να κάνετε πάλι τα ίδια λάθη όπως πέρσι που μοιράσατε οριζόντια επιδόματα ακόμα και σε βουλευτές;
Γιατί δεν περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο οι εξαγγελίες του ΠΘ
Η ΚΥΑ της παραγράφου 3 μέχρι πότε θα βγει;
Αυτή είναι όλο το ζουμί.
Το άρθρο 1 είναι αδειανό πουκάμισο χωρίς αυτήν.
Γιατί δεν είναι μέσα στο νσχ.
Αν δεν ήσασταν έτοιμοι γιατί το φέρατε;
Αν είναι έτοιμη γιατί δεν είναι μέσα;
Πότε θα ακούσετε τις ιδέες της αντιπολίτευσης;
Εμείς στο Ποτάμι δεν κάνουμε μόνο κριτική κάνουμε και προτάσεις.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Να μην σταματήσουμε στα δύο τέκνα όπως παρουσιάστηκε στις εξαγγελίες του ΠΘ αλλά να προχωρήσουμε και σε τρίτεκνους και πολύτεκνους με ανάλογη προσαύξηση στα επιδόματα ανάλογα με τον αριθμό τέκνων
Σε μια χώρα που έχει δημογραφικό πρόβλημα η πολυτεκνία πρέπει να στηρίζεται σε όλες τις αποφάσεις
Για μια πιο δίκαιη κατανομή θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν εκτός από το εισόδημα και οι καταθέσεις.
Ξέρουμε όλοι ότι υπάρχει εκτεταμένη φοροδιαφυγή (το έχει παραδεχθεί και ο κ. Τσακαλώτος) οπότε μπορεί κάποιος που εμφανίζει εισόδημα 8,000 να είναι μόνο αυτά που δηλώνει.
Λόγω φοροδιαφυγής κάποιος μπορεί να μην εμφανίζει εισοδήματα αλλά να έχει καταθέσεις.
Στα εισοδηματικά κριτήρια λοιπόν θα να μπουν και τα στοιχεία για καταθέσεις.
Στοιχεία των καταθέσεων υπάρχουν εμμέσως στο έντυπο Ε1 όπου υπάρχουν οι τόκοι.
Με ένα flat rate επιτόκιο μπορεί το Υπ. Οικονομικών να εκτιμήσει καταθέσεις. Αν π.χ. θεωρήσει ένα μέσο σταθμισμένο επιτόκιο π.χ. 0.35% μπορεί από τους τόκους Τ να υπολογίσει ένα «εκτιμούμενο ύψος καταθέσεων» ΕΥΚ= Τ/0.35% και να μπει ως κριτήριο.
Και κάτι άλλο
Επίσης σκεφτείτε μια αναπτυξιακή διάσταση που έχει να κάνει με τον ΕΝΦΙΑ.
Έναν φόρο παράλογο που δεν διορθώνεται καταργείται για να σας θυμίσω
Κι ένα χαράτσι που το πληρώνει πολύς κόσμος χωρίς να έχει από αυτήν την περιουσία εισόδημα
Θα μπορούσε να χαρισθεί η τελευταία (5η) δόση του ΕΝΦΙΑ (που είναι περίπου 500 εκ) με την προϋπόθεση ότι τουλάχιστον το 70% της τελευταίας δόσης για κάθε φορολογούμενο θα πάει σε δραστηριότητες ανακαίνισης και ενεργειακής αναβάθμισης των κτιρίων.
Να δουλέψει και λίγο η οικοδομή πέρα από τα ισχνά απορροφούμενα προγράμματα ΕΣΠΑ
Για το άρθρο 2 δεν έχω κάτι να πω καθότι διορθώνεται μια αστοχία της διοίκησης. (315 εκ)
Σε ότι αφορά τις ΥΚΩ και τα 360 εκ. που ουσιαστικά διευκολύνει οικονομικά την ΔΕΗ προκειμένου να μην αυξήσει τα τιμολόγια σε νησιωτικές περιοχές ώστε να αντικατοπτρίζουν το πραγματικό κόστος
Το μεγαλύτερο κονδύλι των ΥΚΩ διοχετεύεται για την κάλυψη του κόστους ηλεκτροδότησης των νησιών που τροφοδοτούνται από ακριβούς, πετρελαϊκούς σταθμούς.
Δεν ξέρω αλλά υποθέτω κιόλας ότι μετά από αυτό το δώρο της κυβέρνησης στη ΔΕΗ νομίζω ότι μάλλον η ΔΕΗ θα είναι πιο δεκτική στις προτάσεις της κυβέρνησης για πώληση μονάδων
Όμως εδώ θα πρέπει να δούμε και το θέμα της επιτάχυνσης των ΑΠΕ στα νησιά.
Γιατί δεν μπορεί από την μια μεριά να επιδοτείται η ακριβή κιλοβατώρα των σταθμών μαζούτ και από την άλλη να αντιστέκονται οι κάτοικοι στις ανεμογεννήτριες που θα είναι και φθηνότερες και καθαρότερες πηγές ηλεκτρικής ενέργειας από τους μικρούς θερμοηλεκτρικούς σταθμούς.
Εν κατακλείδι,
Δεν έχετε το μονοπώλιο της καρδιάς.
Αυτό που χρειάζεται λοιπόν η χώρα δεν είναι μια επιδοματική πολιτική που θα μοιράζει όλο και λιγότερα σε όλο και περισσότερους φτωχούς,
αλλά μια αναπτυξιακή πολιτική που θα μεγαλώνει την πίτα του ΑΕΠ και θα δημιουργεί συνθήκες ώστε όλο και περισσότεροι να βρίσκουν δουλειά.
Η ανεργία δεν κτυπιέται με προσλήψεις στο δημόσιο αλλά με συμμετοχή στην παραγωγή.
Η παραγωγή όμως προϋποθέτει επενδύσεις και μεταρρυθμίσεις.
Δυστυχώς στον δρόμο αυτό η παρούσα κυβέρνηση πηγαίνει με το πόδι στο φρένο και όχι στο γκάζι και τα μάτια συνεχώς στους καθρέφτες και όχι στον δρόμο που ανοίγεται μπροστά.
Στο δια ταύτα, ναι πρέπει να μοιραστεί το κοινωνικό μέρισμα, αλλά από τα περσινά δεδομένα δεν έχουμε πειστεί ότι θα αξιοποιηθεί με βέλτιστο τρόπο.
Για το κοινωνικό μέρισμα λοιπόν θα θέλαμε περισσότερες λεπτομέρειες, να ακούσουμε τους Υπουργούς κυρίως επειδή ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες.
