Στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού Σπύρος Δανέλλης, στο πλαίσιο της συζήτησης για την ενσωμάτωση ευρωπαϊκής οδηγίας που αφορά τις Δημόσιες συμβάσεις έργων, προμηθειών και υπηρεσιών.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Εβδομαδιαίο ραπόρτο παρατηρητηρίου βίας και ανομίας.
Στις 22/7 μιλούσαμε από αυτό το βήμα για τους άγνωστης προέλευσης εκφραστές μιας απροσδιόριστης αλληλεγγύης, που θεώρησαν δικαίωμά τους να καταλάβουν εγκαταστάσεις του ΑΠΘ και να βανδαλίσουν ανενόχλητα αυτές, όπως και το Δημαρχείο Θεσσαλονίκης.
Στις 27/7 επανήλθαμε, μετά την επίσης ανενόχλητη επέλαση του Ρουβίκωνα στην Τουρκική πρεσβεία.
Τι είναι όμως πάλι αυτό το σημερινό, με τη δημοσιοποίηση απόρρητων εγγράφων του Υπουργείου Εξωτερικών;
Το πράγμα παίρνει άλλες διαστάσεις και γίνεται πιο επικίνδυνο.
Πώς άραγε διαρρέουν τέτοια έγγραφα;
Διερωτόμασταν τότε, αν η ανοχή και η ατιμωρησία οφείλεται σε επιχειρησιακή ανεπάρκεια ή στην ιδεοληπτική προσέγγιση περί καλής και άρα ανεκτής, δήθεν αριστερής βίας και ανομίας.
Ακολουθεί η αστυνομική επιχείρηση έξωσης καταληψιών σε τρία κτήρια της Θεσσαλονίκης, η οποία συνοδεύεται από την πρωτοφανή στα χρονικά ανακοίνωση – καταγγελία του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνησή του, για κρατικό αυταρχισμό.
Φαινόμενο πρωτοφανές, ακόμη και στην σουρεαλιστική σχετικότητα των καιρών μας.
Αυτό δεν εμποδίζει την απαράδεκτη κατάληψη των γραφείων των κυβερνώντων κομμάτων στη Θεσσαλονίκη.
Και προχθές Κυριακή, ομάδα δήθεν αντιεξουσιαστών ασκεί την εξουσία της βίας της, σε ένα χώρο θρησκευτικής λατρείας, την Μητρόπολη Θεσσαλονίκης.
Στην ιστορία του φλερτ ή έστω της ανοχής στη βία και ανομία, αγαπητοί φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, δεν σηκώνει καμιά έκπτωση στο όνομα καμιάς αλληλεγγύης και καμιάς αντι-αυταρχικής αντίληψης περί κατασταλτικής πολιτικής.
Τα παιγνίδια με τη βία και η διάκρισή της σε θεμιτή και αθέμιτη, ανεξαρτήτως έκφρασης και έντασης οδηγούν στη συγκρουσιακή ρητορική και πρακτική, στον διχασμό της κοινωνίας.
Τα παιγνίδια με τη βία δηλητηρίασαν την ελληνική κοινωνία στα χρόνια του αντι-μνημονιακού θυμού, εξοικειώνοντας την επικίνδυνα με αυτήν.
Ο προπηλακισμός και η απαγόρευση ομιλίας στον κ. Κατρούγκαλο, και αναφέρομαι μόνο σε αυτόν ως ενθέρμου θεωρητικού της «αποδεκτής βίας», εξαιτίας της «ιερής λαϊκής οργής», απέναντι στην υπέρτερη «βία των Μνημονίων», θα έπρεπε να σας έχει κάνει σοφότερους.
Η αριστερά πρέπει να τελειώνει επιτέλους με τους ανοιχτούς λογαριασμούς με τη βία, που φέρνει από το παρελθόν.
Και βέβαια να αρνηθεί τις κουτοπονηριές και τους επικίνδυνους μικροκομματικούς υπολογισμούς κάποιων «τεχνικών» της εξουσίας, που ψαρεύουν στα θολά νερά του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Άκουσα το πρωί την δήλωση της αρμόδιας για την τριτοβάθμια εκπαίδευση Υπουργού, να συγκρίνει άνευ λόγου, ανόμοια φαινόμενα, λέγοντας πως προτιμά τις καταλήψεις από τα βίαια ξεσπάσματα στο Παρίσι.
Γιατί τόση σύγχυση και αμηχανία;
Δεν πρέπει να είσαι οπαδός του δόγματος «νόμος και τάξη» για να αντιληφθείς πως απαιτείται ισορροπία μεταξύ κράτους δικαίου, δικαιωμάτων δηλαδή όπως της ασφάλειας, της προστασίας της δημόσιας και της ιδιωτικής περιουσίας και δημοκρατικών κατακτήσεων, όπως της ελευθερίας έκφρασης.
Αλλιώς κινδυνεύουν όλα μαζί.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Με το παρόν σχέδιο νόμου επιχειρείται η ενσωμάτωση στο Εθνικό δίκαιο, διατάξεων των Οδηγιών 2014/24/ΕΕ και 2014/25/ΕΕ, που αφορούν τις Δημόσιες Συμβάσεις έργων, προμηθειών, μελετών και υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων και των τομέων ύδατος, ενέργειας, μεταφορών και ταχυδρομικών υπηρεσιών.
Είναι σαφές πώς πρόκειται για δύο πολύ σημαντικές Οδηγίες, από την στιγμή που αφορούν ένα πολύ μεγάλο μέρος της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας μας.
Σημειωτέον πως εκτιμάται ότι οι δαπάνες της Γενικής Κυβέρνησης για δημόσιες συμβάσεις, αντιστοιχούν τουλάχιστον στο 20% με 30% των δαπανών της, ενώ τα τελευταία χρόνια κυμαίνονται μεταξύ 10% έως 15% του Α.Ε.Π.
Με την ενσωμάτωση των εν λόγω Οδηγιών καλύπτονται θέματα, που μπορούν να προκύψουν κατά τον προγραμματισμό, ανάθεση και εκτέλεση μιας δημόσιας σύμβασης.
Σε κάθε περίπτωση, η ενσωμάτωση βρίσκεται προς την σωστή κατεύθυνση, αφού ομαδοποιεί και καταγράφει ενιαία όλες τις περιπτώσεις δημοσίων συμβάσεων και τις αντιστοίχως εφαρμοζόμενες διαδικασίες.
Έτσι εισάγονται στο εθνικό δίκαιο για πρώτη φορά, διατάξεις για τη επάρκεια την στελέχωση και την εκπαίδευση των υπαλλήλων των Τεχνικών υπηρεσιών των φορέων που καλούνται να εφαρμόσουν το παρόντα νόμο, ώστε να εξασφαλίζεται η έγκαιρη και σωστή εφαρμογή του.
Είναι θετικές οι διατάξεις εκείνες που αφορούν την πειθαρχική δίωξη υπαλλήλων, που καθυστερούν ή εφαρμόζουν ελλιπώς ή αμελούν τα καθήκοντα τους, σχετικά με δημόσιες συμβάσεις.
Με άλλα λόγια, με την ενσωμάτωση των δύο Οδηγιών επιχειρείται η εξασφάλιση της διαφάνειας, της αξιοκρατίας, αλλά και της επιτάχυνσης των διαδικασιών, στις δημόσιες συμβάσεις.
Και νομίζω ότι αυτό είναι ζητούμενο από όλους μας.
Ωστόσο, δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε και αρκετές αδυναμίες.
Ενώ για την εφαρμογή του παρόντος σχεδίου νόμου απαιτείται η σύσταση μιας σειράς Μητρώων, όπως μητρώο τεχνικών υπαλλήλων, μητρώο δημοσίων συμβάσεων, ηλεκτρονικοί κατάλογοι κλπ, που απαιτούν χρόνο και δομές υποστήριξης για να λειτουργήσουν, στο κυρίως κείμενο δεν φαίνεται να έχουν προβλεφθεί όλα αυτά.
Το σχέδιο νόμου προβλέπει την γενική χρήση του Εθνικού Συστήματος Ηλεκτρονικών Δημοσίων Συμβάσεων (ΕΣΗΔΗΣ), κάτι με το οποίο δεν μπορούμε να διαφωνήσουμε.
Όμως για να λειτουργήσει αποτελεσματικά απαιτεί η σύνδεσή του με Εθνικά δίκτυα υπηρεσιών, όπως το Γενικό Λογιστήριο, την Ειδική Υπηρεσία Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος (ΟΠΣ), την Εθνική βάση Δεδομένων και άλλες ασφαλιστικές αρχές.
Το έργο είναι δύσκολο, απαιτεί υψηλή τεχνολογίας, χρόνο και εξειδικευμένη υπηρεσία για την ανάπτυξη και υλοποίηση του και δεν υπάρχει καμία σχετική πρόβλεψη για το πώς και πότε θα επιτευχθεί αυτό.
Άλλο θεμελιώδες μειονέκτημα, το οποία συναντάται συχνά σε νομοθετήματα, είναι ότι στο σχέδιο νόμου προβλέπεται η έκδοση μια σειράς Π.Δ. και Υ.Α., για θέματα θεμελιώδους σημασίας, τόσο για την εφαρμογή του νόμου, όσο και για τη λειτουργία του ΕΣΗΔΗΣ.
Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε πως ο λόγος αυτός επαρκεί τις περισσότερες φορές, για να μην εφαρμοστεί ο νόμος ή για να παρακαμφθούν διατάξεις του.
Επιπροσθέτως, στο Βιβλίο IV (άρθρα 345-374) θεσπίζετε μια νέα ανεξάρτητη Αρχή Προδικαστικών Προσφυγών.
Η Αρχή έχει ως έργο την εξέταση και την επίλυση διαφορών που ανακύπτουν κατά το στάδιο που προηγείται της σύναψης μιας σύμβασης, μετά από άσκηση προδικαστικής προσφυγής από ενδιαφερόμενο.
Και αυτό συμβαίνει επειδή ο τρόπος, με τον οποίο αποφαίνεται η Δικαιοσύνη με τους γνωστούς χρόνους της για την εκδίκαση υποθέσεων, δημιουργεί σοβαρότατες καθυστερήσεις.
Ωστόσο, προκύπτουν δύο θέματα σχετικά με την υπό θεσμοθέτηση Αρχή.
Το πρώτο αφορά το προσωπικό.
Η επιλογή 30 ατόμων μέσα από τον ΑΣΕΠ, έτσι όπως προβλέπεται δεν συμπεριλαμβάνει ειδικότητες απολύτως αναγκαίες για την εύρυθμη λειτουργία της νέας Αρχής.
Το δεύτερο ζήτημα έχει να κάνει με τον αθηνοκεντρικό της χαρακτήρα.
Τέλος, οι μελετοκατασκευές ξέρουμε όλοι ότι λειτούργησαν ως φυτώριο διαφθοράς, διαπλοκής και ανομίας.
Εφαρμόστε τα πορίσματα της αρμόδιας Επιτροπής που είχε συσταθεί και ορίστε αυστηρό πλαίσιο, ώστε να αποτελούν εξαίρεση και όχι τον κανόνα.
Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης,
Με κάθε ευκαιρία επί ενάμιση χρόνο τώρα, σας υπενθυμίζω πως η απόλυτη προτεραιότητα βρίσκεται στην δημιουργία προϋποθέσεων για την ανάπτυξη της υγιούς επιχειρηματικότητας.
Η ενσωμάτωση αυτών των Οδηγιών αποτελεί ένα εργαλείο εξορθολογισμού για τη μείωση της γραφειοκρατίας, την διασφάλιση της διαφάνειας και άρα της ανταγωνιστικότητας, για έναν βασικό τομέα ανάπτυξης και δημιουργία θέσεων εργασίας.
Αντί να οδηγείστε σε λύσεις απόγνωσης και απολύτως αμφίβολης αποτελεσματικότητας, όπως τα μέτρα ελάφρυνσης των αρνητικών συνεπειών της κατάργησης του ΕΚΑΣ, επί παραδείγματι, δημιουργήστε τις προϋποθέσεις για την άρση όλων των παθογενειών και των στρεβλώσεων που έχουν οδηγήσει στο πάγωμα της επιχειρηματικής και επενδυτικής δραστηριότητας.
Ευχαριστώ.
