Ο βουλευτής Αττικής του Ποταμιού, Γιώργος Μαυρωτάς, πήρε το λόγο κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής για την ενσωμάτωση της Οδηγίας 2000/43/ΕΚ περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής, της Οδηγίας 2000/78/ΕΚ για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία και της Οδηγίας 2014/54/ΕΕ περί μέτρων που διευκολύνουν την άσκηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο πλαίσιο της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων.
Ο κ. Μαυρωτάς έκρινε πως η άρση των διακρίσεων δεν θα προκύψει μόνον ως αποτέλεσμα νομοθετικών παρεμβάσεων, αλλά και ευαισθητοποίησης και εκπαίδευσης. Υπενθύμισε πως το Ποτάμι ως κοινωνικά φιλελεύθερο κόμμα υποστηρίζει μιαν ανοικτή, ανεκτική κοινωνία, δεκτική στο διαφορετικό και πως το κόμμα υπερψήφισε όχι μόνο το σύμφωνο συμβίωσης και την κατάργηση της διάταξης περί παρά φύσιν ασέλγειας, αλλά και την άρση της ασυλίας του βουλευτή Νικολόπουλου για τις εξόφθαλμα ομοφοβικές δηλώσεις του, με την τελευταία να μην υπερψηφίζεται από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο πλαίσιο μιας μικροπολιτικής συναλλαγής.
Κατέστησε σαφές, πως το Ποτάμι είναι υπέρ της ενσωμάτωσης στην εθνική νομοθεσία της οδηγίας περί ίσης μεταχείρισης και κατά των διακρίσεων στο χώρο της εργασίας χωρίς επιφυλάξεις, τονίζοντας τη σημασία της πρωτοπόρας θεσμικής όασης της Ε.Ε. Με την ευκαιρία υπέδειξε πως θα πρέπει επιτέλους να ενσωματωθεί στην εθνική νομοθεσία το ψήφισμα 2048/2015 του Συμβουλίου της Ευρώπης, που αναφέρεται στα διεμφυλικά άτομα.
Ολοκλήρωσε, λέγοντας ότι πρέπει να αναμετρηθούμε με τις ριζωμένες κοινωνικές αντιλήψεις, τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα. Να αντιμετωπίσουμε την άγνοια, που γεννά φόβο και μίσος, καθώς η ρητορική μίσους σε συνθήκες κρίσης θεριεύει και το τέρας της μισαλλοδοξίας που κάποιοι ταΐζουν με μίσος μεγαλώνει.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Θα ασχοληθώ με το 1ο Μέρος του Νομοσχεδίου που αναφέρεται στις αρχές ίσης μεταχείρισης στους χώρους εργασίας και απασχόλησης και στην απαγόρευση των διακρίσεων που αφορούν σε φυλή, χρώμα, εθνική ή εθνοτική καταγωγή, γενεαλογικές καταβολές, θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις, αναπηρία ή χρόνια ασθένεια, ηλικία, οικογενειακή ή κοινωνική κατάσταση, σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας ή χαρακτηριστικών φύλου.
Και επιτρέψτε μου να ασχοληθώ με τις τελευταίες περιπτώσεις. Προχθές ήταν η Διεθνής Ημέρα Μνήμης Διεμφυλικών, μία ημέρα μνήμης αφιερωμένη στα θύματα της βίας για λόγους ταυτότητας φύλου σε όλο τον κόσμο. Αλλά παράλληλα και μία ημέρα ευαισθητοποίησης για τις διακρίσεις και τους αποκλεισμούς που αντιμετωπίζουν οι διεμφυλικοί (τρανς) άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.
Για την άρση των διακρίσεων όμως δεν αρκούν μόνο οι οδηγίες και οι νομοθετικές παρεμβάσεις. Χρειάζεται να δώσουμε έμφαση και στην ευαισθητοποίηση και την εκπαίδευση ώστε να καταρριφθούν τα διάφορα κοινωνικά στερεότυπα. Το θέμα της ίσης μεταχείρισης και των μη διακρίσεων έναντι των ατόμων αυτών είναι για μας στο Ποτάμι καθαρά θέμα ίσων δικαιωμάτων. Ως κοινωνικά φιλελεύθερο κόμμα είμαστε υπέρ μιας ανοικτής, ανεκτικής κοινωνίας με αποδοχή στο διαφορετικό, όπου η ρητορική μίσους δεν έχει θέση. Ειδικά σήμερα που ο δημόσιος λόγος ολοένα και περισσότερο κυριαρχείται από το λαϊκισμό, την ομοφοβία, την τρανσφοβία, τη ρητορική του μίσους, το ρατσισμό και την ξενοφοβία είναι η στιγμή να κτυπήσουμε το καμπανάκι στην κοινωνία. Και έχουμε ήδη αργήσει. Η άγνοια φέρνει φόβο και ο φόβος φέρνει μίσος. Για αυτό πρέπει να δώσουμε μεγάλη έμφαση στην εκπαίδευση και στην ευαισθητοποίηση σε θέματα δικαιωμάτων.
Το ΠΟΤΑΜΙ ψήφισε το σύμφωνο συμβίωσης. Ήταν επίσης το μόνο κόμμα της αντιπολίτευσης που ψήφισε την κατάργηση του ρατσιστικού άρθρου 347 του Ποινικού Κώδικα (που μιλούσε για παρά φύσιν ασέλγεια αρρένων). Επίσης ψήφισε την άρση της ασυλίας του βουλευτή Νικολόπουλου για τις εξόφθαλμα ομοφοβικές δηλώσεις του. Μια άρση που δυστυχώς δεν ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνοντας προφανώς σε ένα πολιτικό αλισβερίσι. Τα θέματα όμως των δικαιωμάτων δεν μπορεί να μπαίνουν στη ζυγαριά με τους μικροπολιτικούς τακτικισμούς. Είναι τυχαίο άραγε ότι ο λαλίστατος στην επιτροπή κ. Νικολόπουλος δεν έκανε ούτε μια ερώτηση στην εξέταση του διευθυντή της Αυγής και του υπευθύνου του ΣΥΡΙΖΑ, νομίζω δεν ήταν καν παρών.
Το Ποτάμι, χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις, είναι υπέρ της ενσωμάτωσης της οδηγίας στη νομοθεσία μας περί ίσης μεταχείρισης και κατά των διακρίσεων στο χώρο της εργασίας. Είναι σημαντικό ότι υπάρχει η θεσμική όαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την οποία θεωρούμε αυτονόητη επειδή την έχουμε, οφείλουμε όμως να την υποστηρίζουμε.
Επίσης θα πρέπει κάπως, κάποτε να ενσωματώσουμε στη νομοθεσία μας το ψήφισμα 2048/2015 του Συμβουλίου της Ευρώπης που αναφέρεται στα διεμφυλικά άτομα. Ένα ψήφισμα που καλεί τα κράτη – μέλη:
1. Να υιοθετήσουν γρήγορες, διαφανείς και πλήρως προσβάσιμες διαδικασίες νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου, βασισμένες στον αυτοπροσδιορισμό, δίχως καμία προϋπόθεση βασισμένη στα χαρακτηριστικά ενός προσώπου.
2, Να αφαιρέσουν τις προϋποθέσεις επεμβάσεων στείρωσης ή άλλων ιατρικών διαδικασιών, όπως ψυχιατρικές διαγνώσεις ή προϋποθέσεις για διαζύγιο όσον αφορά τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου.
3. Να εξετάσουν τη συμπερίληψη κενής καταχώρησης φύλου στα έγγραφα ταυτότητας για όσα πρόσωπα το επιθυμούν.
4. Να είναι πλήρως προσβάσιμες οι υπηρεσίες υγείας για τα τρανς πρόσωπα, χωρίς την ετικέτα της ψυχικής ασθένειας και άλλων διεθνών ταξινομήσεων.
5. Να είναι υποστηρικτικά στην παροχή πληροφοριών, στην ενδυνάμωση της ευαισθητοποίησης και της εκπαίδευσης, ιδιαίτερα όσον αφορά τις επαγγελματικές ομάδες για τα τρανς θέματα.
Και εδώ να πούμε ότι στα θέματα των δικαιωμάτων ο ρόλος της Ευρώπης είναι κομβικός και πρωτοπόρος. Το Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη της Γαλλικής επανάστασης, ευτυχώς δεν έχει ξεθωριάσει, τουλάχιστον σε θεσμούς όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης, τον κατεξοχήν θεσμό για τα ατομικά δικαιώματα παγκοσμίως. Η σημασία της ίσης μεταχείρισης και της απαγόρευσης των διακρίσεων στους χώρους της εργασίας σε ότι αφορά στον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου έχει ιδιαίτερη σημασία. Η αλυσίδα είναι γνωστή. Οι διακρίσεις οδηγούν σε περιθωριοποίηση και η περιθωριοποίηση κάνει ευάλωτα τα άτομα αυτά σε κάθε μορφή εκμετάλλευσης, μετρώντας κι εκατοντάδες θύματα κάθε χρόνο.
Ας γυρίσουμε όμως και ένα βήμα πίσω. Η προκατάληψη και το bullying που υφίστανται συνήθως ξεκινάει ήδη από το σχολείο, γι αυτό ο τομέας της εκπαίδευσης είναι κομβικός. Έτσι, αν τα διεμφυλικά άτομα -λόγω αυτού του bullying- αναγκάζονται να εγκαταλείψουν το σχολείο, με τι εφόδια θα παλέψουν ισότιμα στην κοινωνία για μια θέση εργασίας;
Και κλείνοντας επιτρέψτε μου μια και το προσφυγικό πρόβλημα είναι ήδη εδώ, να θυμίσω ότι σε 77 χώρες η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη και σε 10 τιμωρείται με θάνατο. Θα πρέπει λοιπόν να σκεφτούμε κι εμείς σχετικές διαδικασίες ασύλου για άτομα της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ (Γερμανία: Βερολίνο, Νυρεμβέργη χώροι φιλοξενίας για τρανς)
Η ιστορία έχει δείξει και το βλέπουμε και στις μέρες μας ότι η ρητορική μίσους φυτρώνει και καρποφορεί εύκολα σε περιόδους κρίσης. Η ανεκτικότητα λοιπόν απέναντι στο διαφορετικό πρέπει να γίνει συνείδηση στην κοινωνία μας. Όχι δηλαδή να προσπαθούμε να ομογενοποιήσουμε, να ισιώσουμε, να αλλάξουμε το διαφορετικό, αλλά να αλλάξουμε την κοινωνία ώστε να αποδέχεται το διαφορετικό. Στην αξιακή μας ζυγαριά ως Ποτάμι τα ίσα δικαιώματα είναι σημαντικότερα από την όποια αντιπολιτευτική μικροπολιτική.
Πρέπει λοιπόν να αναμετρηθούμε με τις ριζωμένες κοινωνικές αντιλήψεις, τις προκαταλήψεις και τα στερεότυπα. Να αναμετρηθούμε με την άγνοια, που γεννά φόβο και ο φόβος γεννά μίσος. Να αναμετρηθούμε με τη ρητορική μίσους που σε συνθήκες κρίσης θεριεύει. Και εκεί πρέπει όλοι να αναλογιστούμε τον ρόλο μας. Γιατί το τέρας της μισαλλοδοξίας που κάποιος το ταΐζει με μίσος και μεγαλώνει, κάποια στιγμή δεν χορταίνει και καταπίνει κι αυτόν που τον τάιζε.
