14 Απριλίου, 2016

«Ικανοποιημένος ο Πολάκης από τις αναμονές για ακτινοθεραπείες»

Ουδέν νεώτερον για τη δωρεά του Ιδρύματος Νιάρχος. Αυτή ήταν εν ολίγοις η απάντηση του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας, κ. Πολάκη, σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του Ποταμιού, κ. Κώστα Μπαργιώτα, σχετικά με τις πολύμηνες αναμονές για ακτινοθεραπείες και τον κίνδυνο να χαθεί η δωρεά επτά επιταχυντών του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος».

Ο βουλευτής περιέγραψε τη ζοφερή πραγματικότητα «Αν η αναμονή για τους καρκινοπαθείς στον «Άγιο Σάββα» φτάνει τους 6 μήνες, στην επαρχία δεν υπάρχει στην πραγματικότητα χρόνος και πρόσβαση. Τα 2/3 των νοσούντων αναγκάζονται να μεταναστεύσουν στο κέντρο και τις περισσότερες φορές απευθύνονται σε ιδιωτικά κέντρα, με πρόσθετο κόστος, παρόλο που τα ιδιωτικά κέντρα αμείβονται από τα Ταμεία στο 100%. Τα στοιχεία λένε ότι τα μηχανήματά ακτινοθεραπείας είναι λίγα. Το δημόσιο έχει μόλις 24 από τα συνολικά 42 της χώρας, έναντι των 60 που χρειάζεται συνολικά η χώρα. Από τα 24 μηχανήματα του δημοσίου, κατά πάγια τακτική, τα 3 δεν λειτουργούν, παρόλο που είναι καινούρια, γιατί δεν έχουν προσωπικό, και τα 12 είναι απαρχαιωμένα και πρακτικά τελειωμένα. Ενδεικτικά, στη Λάρισα, το μηχάνημα που υπάρχει, ο γραμμικός επιταχυντής, είναι πραγματικά αρχαίος και είναι συνήθως χαλασμένος. Μεγάλο ιδιωτικό κέντρο της περιοχής εγκαθιστά ήδη επιταχυντή, ο οποίος θα λειτουργήσει πριν από τον καινούριο επιταχυντή, αν και όταν ολοκληρωθεί η προσφορά του Νιάρχου. Για τη Θεσσαλία, και τα δύο καινούρια μηχανήματα σε καθημερινές δεκάωρες βάρδιες δεν φτάνουν να καλύψουν το κενό που υπάρχει». Ο Αναπληρωτής Υπουργός αρκέστηκε σε γενικόλογη τοποθέτηση, «αραδιάζοντας» για πολλοστή φορά τις θέσεις που έχουν προκηρυχθεί ήδη από το 2015. Καμία συγκεκριμένη απάντηση για τα νοσοκομεία της επαρχίας ούτε για το χρόνο ολοκλήρωσης των προσλήψεων.

Σε σχέση με τον κίνδυνο να χαθεί η δωρεά του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος» ο κ. Μπαργιώτας ανέφερε «Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος το Ίδρυμα να αποσύρει την προσφορά, συνολικά ενδεχομένως, αν δεν ολοκληρωθούν οι 42 προσλήψεις. Η Αλεξανδρούπολη φαίνεται ότι το χάνει οριστικά, καθώς είναι εκτός κάθε σχεδιασμού κι αυτό έχει μία συμβολική αξία. Υπάρχει ανησυχία και στα υπόλοιπα νοσοκομεία, κυρίως γιατί οι περισσότερες προσλήψεις είναι επικουρικού προσωπικού που δεν είναι σίγουρο ότι θα ικανοποιήσουν τις προδιαγραφές του Τζονς Χόπκινς, το οποίο είναι ο σύμβουλος του «Νιάρχου» για τη συγκεκριμένη δωρεά… Υπάρχει γενικευμένη προχειρότητα και ένας δονκιχωτισμός για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Υγείας, ο οποίος αποδεικνύεται από το γεγονός ότι δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε 42 προσλήψεις… Επίσης, για τα υπόλοιπα μηχανήματα- τρία εκ των οποίων καινούρια, πληρωμένα από το ΕΣΠΑ που παραμένουν κλειδωμένα λόγω έλλειψης προσωπικού – χρειάζονται άλλοι 89, σύνολο 131. Κατά την άποψη μου, στις περίφημες προκηρύξεις 4Κ και 5Κ θα έπρεπε να είναι και οι 131 θέσεις για τα μηχανήματα. Αφήστε που 3 εκατομμύρια είναι το ΦΠΑ της δωρεάς του Ιδρύματος, πράγμα που σημαίνει ότι με μία απλή διαίρεση και οι 131 θέσεις που χρειάζονται καλύπτονται για ένα τουλάχιστον χρόνο –αν το δει κανείς μπακαλίστικα- μόνο και μόνο από το έσοδο που θα έχει το Δημόσιο από την προσφορά». Ο Αναπληρωτής Υπουργός αρκέστηκε να απαντήσει «Δεν θα χαθεί η δωρεά. Θα καλυφθούν οι θέσεις, έτσι όπως πρέπει και όταν πρέπει».

Δείτε το βίντεο της συζήτησης εδώ:

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της απομαγνητοφώνησης:

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Υπουργέ, θα ήθελα, κατ’ αρχάς, να σας ευχαριστήσω που σήμερα, επιτέλους, είστε εδώ. Για μένα αυτό αποτελεί ιδιαίτερο προνόμιο, γιατί την τελευταία φορά που σας είδα σε επίκαιρη ερώτηση ήταν τον Νοέμβριο. Έκτοτε μεσολαβούν επτά αναπάντητες επίκαιρες και σήμερα, επιτέλους, είναι πολύ ευχάριστο το γεγονός ότι παρίστασθε, μετά από μια μόνο αναβολή, στη συγκεκριμένη ερώτηση για ένα πολύ σημαντικό θέμα, το θέμα των ακτινοθεραπειών.

Θα ήθελα να κάνω μία μικρή παρατήρηση σε αυτό το σημείο, γιατί και με αφορμή κάποια στοιχεία που βγήκαν στον Τύπο, το Υπουργείο Υγείας παρεμπιπτόντως είναι μακράν ο πρωταθλητής των απουσιών με πενήντα τέσσερις. Ακολουθεί το Υπουργείο Οικονομικών με σαράντα πέντε. Τα στοιχεία, όμως, για το θέμα αυτό δείχνουν –και απευθύνομαι σε εσάς, κύριε Πρόεδρε, με την ιδιότητά σας- ότι υπάρχει πρόβλημα στον τρόπο με τον οποίο γίνονται οι επίκαιρες και δεν απαντώνται, το οποίο ξεφεύγει λόγω φόρτου, προφανώς. Θα ήθελα να παρατηρήσω ότι αυτό το συζητήσαμε και την προηγούμενη φορά. Υπάρχουν λύσεις, τις οποίες θα πρέπει να αναζητήσει το Προεδρείο στη συλλογική του μορφή και να δοθούν στο άμεσο μέλλον, γιατί νομίζω ότι έτσι υπονομεύουμε το κύρος του Κοινοβουλίου όλοι. Και αυτό δεν έχει προσωπικές αιχμές.

Θα ζητήσω μία μικρή ανοχή, για να περάσω στο θέμα αυτό καθαυτό. Γνωρίζουμε όλοι ότι ένα από τα μεγαλύτερα ελλείμματα –αν όχι το μεγαλύτερο- του Εθνικού Συστήματος Υγείας είναι η θεραπεία των καρκινοπαθών. Στην επαρχία ειδικά είναι ακόμη χειρότερα. Υπάρχουν ελάχιστες δυνατότητες, κυρίως στα τέσσερα μεγάλα πανεπιστημιακά νοσοκομεία της επαρχίας.

Αν η αναμονή για τους καρκινοπαθείς στον «Άγιο Σάββα» φτάνει τους έξι μήνες, στην επαρχία η πραγματικότητα είναι ότι δεν υπάρχει στην πραγματικότητα χρόνος και πρόσβαση. Τα δύο τρίτα των νοσούντων αναγκάζονται να μεταναστεύσουν στο κέντρο και τις περισσότερες φορές απευθύνονται σε ιδιωτικά κέντρα, με πρόσθετο κόστος, παρόλο που τα ιδιωτικά κέντρα αμείβονται από τα Ταμεία στο 100%. Το πρόσθετο κόστος ξεπερνάει μερικές φορές και τις πέντε χιλιάδες. Και μιλάμε για ανθρώπους που βρίσκονται σε πραγματικά πολύ δεινή θέση.
Τα στοιχεία λένε ότι τα μηχανήματά ακτινοθεραπείας είναι λίγα. Το δημόσιο έχει μόλις είκοσι τέσσερα από τα συνολικά σαράντα δύο της χώρας, έναντι των εξήντα που χρειάζεται συνολικά η χώρα. Από τα είκοσι τέσσερα μηχανήματα του δημοσίου, κατά πάγια τακτική, τα τρία δεν λειτουργούν, παρόλο που είναι καινούργια, γιατί δεν έχουν προσωπικό, και τα δώδεκα είναι απαρχαιωμένα και πρακτικά τελειωμένα.

Μέσα σε αυτό το ζοφερό περιβάλλον, υπάρχει μία δωρεά από το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» που εκκρεμεί και αφορά και νοσοκομεία του κέντρου, αλλά κυρίως αφορά την ανανέωση του εξοπλισμού των επαρχιακών νοσοκομείων της Αλεξανδρούπολης, της Λάρισας, της Πάτρας και του Ηρακλείου, τα οποία βρίσκονται σε άθλια κατάσταση και είναι συνήθως χαλασμένα, τις περισσότερες φορές. Είναι ήδη λίγα.

Η εξασφάλιση της λειτουργίας με την εγκατάσταση είναι ο μόνος όρος ο οποίος ετέθη από το Ίδρυμα «Νιάρχος» και μεταφράζεται πρακτικά σε σαράντα δύο προσλήψεις συνολικά επιστημονικού και υποστηρικτικού προσωπικού, οι οποίες δεν έχουν γίνει, δεν έχουν ολοκληρωθεί και μερικές από αυτές δεν έχουν δρομολογηθεί. Η δε προθεσμία εκπνέει τον Ιούνιο. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος το Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» να αποσύρει την προσφορά, συνολικά ενδεχομένως, αν δεν ολοκληρωθούν αυτές οι σαράντα δύο προσλήψεις.

Η Αλεξανδρούπολη φαίνεται ότι το χάνει οριστικά, καθώς είναι εκτός κάθε σχεδιασμού, κι αυτό έχει μία συμβολική αξία. Υπάρχει ανησυχία και στα υπόλοιπα νοσοκομεία, κυρίως γιατί οι περισσότερες προσλήψεις είναι επικουρικού προσωπικού που δεν είναι σίγουρο ότι θα ικανοποιήσουν τις προδιαγραφές του Τζονς Χόπκινς, το οποίο είναι ο σύμβουλος του «Νιάρχου» για τη συγκεκριμένη δωρεά.

Η πρώτη ερώτηση, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, είναι: Τι γνώμη έχετε για τη δωρεά ως Υπουργείο; Θεωρείτε αναγκαία και ζωτική τη δωρεά; Τη θέλουμε, κατ’ αρχάς, ως Υπουργείο και ως κράτος; Σε ποιο ακριβώς στάδιο βρίσκονται οι προσλήψεις, γιατί η εικόνα είναι μικτή και ως ένα σημείο υπάρχει σύγχυση; Κινδυνεύουν κάποια νοσοκομεία; Κυρίως, υπάρχει από την ενημέρωση που έχετε πιθανότητα να αποσυρθεί συνολικά η προσφορά και για τα επτά μηχανήματα, αν χαθεί το ένα ή αν ένα από τα επτά νοσοκομεία δεν μπορέσει να ικανοποιήσει τις ανάγκες της δωρεάς;

Αυτά προς το παρόν. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο, κύριε Πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Κουράκης): Ευχαριστούμε τον Βουλευτή κ. Μπαργιώτα. Τον λόγο έχει ο Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας κ. Πολάκης, για να απαντήσει.

ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.

Κύριε Μπαργιώτα, σας ευχαριστώ για την ερώτηση, γιατί μου δίνετε την ευκαιρία να ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα, διότι είδαν το φως της δημοσιότητας κάποιες ανακοινώσεις το τελευταίο διάστημα, οι οποίες δεν εδράζονται στην πραγματικότητα. Και είναι τέτοιο το μένος κάποιων να κάνουν αντιπολίτευση, που φαίνεται ότι έχουν βάλει τα χέρια τους μπροστά στα μάτια τους και δεν βλέπουν τι συμβαίνει.
Για να ξεκαθαρίσουμε, πρώτον, η δωρεά δεν χάνεται. Είναι σε τακτική επικοινωνία με το Ίδρυμα «Νιάρχου» συνεργάτες δικοί μου και του Ανδρέα Ξανθού και δρομολογούμε όλα τα πράγματα που είναι απαραίτητα για την υλοποίηση της δωρεάς. Ένα το κρατούμενο αυτό.

Δεύτερον, κάναμε μία τεράστια προσπάθεια ανάταξης του συστήματος, σε σχέση με τις ανάγκες του σε προσωπικό. Με τις δύο προκηρύξεις των εννιακοσίων ογδόντα πέντε μονίμων και των πεντακοσίων ογδόντα πέντε επικουρικών, οι οποίες έχουν ολοκληρωθεί -η μεν πρώτη ως προς τα αποτελέσματα, η δε δεύτερη ως προς τη λήξη προθεσμίας υποβολής των αιτήσεων που έληξε από τις 11 του μήνα- έχει δρομολογηθεί η πρόσληψη –για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους- από τις μεν πρώτες των εννιακοσίων ογδόντα πέντε, τριάντα τεσσάρων ατόμων προσωπικού με ειδικότητα ΤΕ Ακτινολογίας-Ραδιολογίας, που θα ενισχύσουν και ακτινοθεραπευτικά τμήματα, αλλά όχι μόνο ακτινοθεραπευτικά.

Κι εδώ να κάνω μια παρένθεση. Ένας ογκολογικός ασθενής δεν κάνει μόνο ακτινοθεραπεία. Κάνει και αξονικές. Χρειάζεται κάποια απεικόνιση. Αν δεν υπάρχουν, αν δεν είναι ενισχυμένα τα τμήματα αυτά, δεν φτάνει να κάνει την ακτινοθεραπεία.

Είδαμε και κάποιες ανακοινώσεις -κατευθυνόμενες θα τις έλεγα εγώ- ότι διορίζουμε -λέει- σε νοσοκομεία που δεν έχουν ακτινοθεραπευτικά τμήματα. Εμείς κάνουμε μια συνολική παρέμβαση ανάταξης του συστήματος, που αφορά τους ογκολογικούς ασθενείς. Δηλαδή, όταν πάμε κάποιους ΤΕ Ραδιολόγους-Ακτινολόγους σε τμήματα πυρηνικής ιατρικής, αυτό δεν ωφελεί τους ογκολογικούς αρρώστους με τα σπινθηρογραφήματα, είτε τα διαγνωστικά είτε τα θεραπευτικά; Είναι πολύ φτωχή αυτή η κριτική που είδε το φως της δημοσιότητας.

Από την πρώτη, λοιπόν, προκήρυξη είναι δρομολογημένο να διοριστούν τριάντα τέσσερα άτομα -έχουν βγει τα αποτελέσματα- ΤΕ Ραδιολογίας-Ακτινολογίας και πέντε ακτινοφυσικοί, οι οποίοι κι αυτοί δεν χρειάζονται μόνο στα ακτινοθεραπευτικά τμήματα. Χρειάζονται και σε όλα τα τμήματα απεικόνισης, όπως λένε και οι επίσημοι φορείς της έκφρασής τους και όχι αυτοί που υποδύονται τους επίσημους φορείς της έκφρασής τους.

Επίσης, από την πρόσληψη των πεντακοσίων ογδόντα πέντε επικουρικών -έληξε η προθεσμία υποβολής των δηλώσεων προχθές- έχουν δρομολογηθεί οι προσλήψεις πενήντα τριών ατόμων ΤΕ Ραδιολογίας-Ακτινολογίας συν εννιά ακτινοφυσικών, οι οποίοι δεν είναι μόνο στην Αθήνα, είναι στο «Αγίων Αναργύρων», είναι στο «Φλέμινγκ», είναι στο «Τζάνειο», είναι στο «Άγιος Παύλος» στη Θεσσαλονίκη, είναι στις Σέρρες, είναι στην Καβάλα, είναι στην Αλεξανδρούπολη.

Έχουμε πλήρη εικόνα του τι απαιτείται. Η νέα προκήρυξη του μόνιμου προσωπικού, των χιλίων επτακοσίων ατόμων, όπως έχω πει πολλές φορές και το ξέρετε κι εσείς, επίτηδες καθυστερήσαμε να βγει, παρ’ ότι υπάρχει ΠΥΣ, γιατί θέλαμε να γλιτώσουμε χρόνο. Ακούγεται παράδοξο, αλλά έτσι είναι.

Θέλουμε να βγουν τα οριστικά αποτελέσματα για τους εννιακόσιους ογδόντα πέντε της προκήρυξης του Νοεμβρίου, που ήδη έχουν βγει για τις τρεις από τις τέσσερις κατηγορίες που συμπεριλαμβάνει, ούτως ώστε η νέα προκήρυξη των χιλίων επτακοσίων να γίνει από τον κυλιόμενο πίνακα των οριστικών αποτελεσμάτων της προηγούμενης προκήρυξης και να μην καθυστερούμε.

Και μέσα εκεί, να είστε σίγουρος, κύριε Μπαργιώτα, και να μην ανησυχείτε, θα καλύψουμε τις θέσεις, οι οποίες απαιτούνται για να λειτουργήσουν με αξιοπρεπείς όρους τα τμήματα στα οποία προορίζει δωρεά το Ίδρυμα Νιάρχου, αλλά και άλλα ακτινοθεραπευτικά τμήματα, τα οποία έχουν ανάγκη.

Και μια τελευταία κουβέντα. Επειδή έχει γίνει…

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Κουράκης): Στην δευτερολογία σας, παρακαλώ.

ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας): Εντάξει.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Κουράκης): Τον λόγο θα πάρει τώρα ο κ. Μπαργιώτας, Βουλευτής Λάρισας, για τη δευτερολογία του.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Ευχαριστώ ακόμη μία φορά.
Θα αρχίσω με τη Λάρισα, που την ξέρω καλά. Το μηχάνημα που υπάρχει, ο γραμμικός επιταχυντής, είναι πραγματικά αρχαίος και είναι συνήθως χαλασμένος. Μεγάλο ιδιωτικό κέντρο της περιοχής εγκαθιστά ήδη επιταχυντή, ο οποίος θα λειτουργήσει πριν από τον καινούργιο επιταχυντή, αν και όταν ολοκληρωθεί η προσφορά του Νιάρχου.

Εγώ δεν θα υποκύψω στην ευκολία της κριτικής ότι η καθυστέρηση οφείλεται σε ιδιωτικά συμφέροντα. Δεν το πιστεύω έτσι κι αλλιώς. Άλλωστε, είμαι από αυτούς που πιστεύουν, όπως είπα και προηγουμένως, ότι με βάση τα στοιχεία οι ιδιωτικές επενδύσεις είναι και ευπρόσδεκτες και χρειάζονται.

Για τη Θεσσαλία, και τα δύο καινούργια μηχανήματα σε καθημερινές δεκάωρες βάρδιες δεν φτάνουν να καλύψουν το κενό που υπάρχει. Είπα και στην αρχή ότι το θέμα της αντιμετώπισης του καρκίνου –όχι μόνο των ακτινοθεραπειών- είναι τεράστιο και τα κενά στην επαρχία είναι δραματικά. Πιστεύω ότι η αδυναμία προγραμματισμού και αντιμετώπισης του ζητήματος, ακόμη και σε αυτές τις ζοφερές στιγμές από οικονομική άποψη, είναι χαρακτηριστική και πολύ φοβάμαι ότι βαρύνει το Υπουργείο.

Ο Νιάρχος έχει τον επαγγελματισμό που δεν έχει το Υπουργείο και για να κάνει την προσφορά του ανέθεσε μία μελέτη, όπως καλά γνωρίζετε, στον John Hopkins και στην Ελληνική Εταιρεία Ογκολογίας-Ακτινοθεραπείας, η οποία λέει ότι χρειάζονται σαράντα δύο συγκεκριμένες προσλήψεις για τα επτά. Επίσης, λέει ότι για τα υπόλοιπα τρία –τα οποία, θυμίζω, είναι καινούργια από το ΕΣΠΑ και είναι κλειδωμένα, δεν δουλεύουν λόγω προσωπικού- χρειάζονται άλλες ογδόντα εννιά. Συνολικά χρειάζονται εκατόν τριάντα μία προσλήψεις, αν δεν κάνω λάθος.

Κατά την άποψή μου, στις περίφημες 5Κ και 4Κ προκηρύξεις για τις οποίες μιλάτε και ξαναμιλάτε στις εννιακόσιες δεκαέξι θέσεις θα έπρεπε να είναι και οι εκατόν τριάντα μία θέσεις για τις ακτινοθεραπείες, γιατί είναι ένα από τα πιο ζωτικά και οξέα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας άνθρωπος στη ζωή του. Κανείς δεν θα σας κατηγορούσε, αν οι εκατόν τριάντα μία θέσεις που χρειάζονται για τα ακτινοθεραπευτικά είχαν προκηρυχθεί όλες από τώρα. Αφήστε που 3 εκατομμύρια είναι το ΦΠΑ της δωρεάς του Ιδρύματος, πράγμα που σημαίνει ότι με μία απλή διαίρεση και οι εκατόν τριάντα μία θέσεις που χρειάζονται καλύπτονται για ένα τουλάχιστον χρόνο –αν το δει κανείς μπακαλίστικα- μόνο και μόνο από το έσοδο που θα έχει το Δημόσιο από την προσφορά. Γιατί θα έχει έσοδα το Δημόσιο από την προσφορά.

Παρ’ όλα αυτά, η απροθυμία είναι ανεξήγητη. Αρνηθήκατε –από ό,τι γνωρίζω- ή δεν καταφέρατε να δείτε και τους εκπροσώπους του Ιδρύματος στην Ελλάδα, αλλά και την Ελληνική Εταιρεία Ογκολογίας-Ακτινοθεραπείας. Αυτή την ενημέρωση έχω. Είναι οι άνθρωποι οι οποίοι δουλεύουν από την πλευρά του Νιάρχου για την πραγματοποίηση της προσφοράς. Χαίρομαι που έχετε επαφές σε χαμηλότερο επίπεδο.
Κατά τα άλλα, όμως, οι άνθρωποι αυτοί αγωνιούν, γιατί οι περισσότερες προσλήψεις στην επαρχία γίνονται με μεθόδους οι οποίες ενδεχομένως για το Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος στην Αμερική -όπως ξέρετε, εκεί εδράζεται- μπορεί να μην είναι ικανοποιητικές. Μιλάμε για μπλοκάκια και μιλάμε για επικουρικούς ακτινοφυσικούς, οι οποίοι δεν καλύπτουν κατά 100% τις προδιαγραφές. Ελπίζουν όλοι ότι θα πάνε κατ’ ευχήν τα πράγματα.

Από την Αλεξανδρούπολη, από τους ανθρώπους με τους οποίους μίλησα η πληροφόρηση είναι ότι παρ’ όλες τις προσπάθειες του Πανεπιστημίου που μετακύλησε θέσεις ΔΕΠ προς την Ακτινοφυσική, παρ’ όλες τις προσπάθειες της Τοπικής εκκρεμούν τρεις προσλήψεις, οι οποίες δεν έχουν προκηρυχθεί. Τον Ιούνιο λήγει η προσφορά. Στη Θράκη θα κάνουμε οικονομία; Στη Θράκη έπρεπε να αφαιρεθούν ακτινοφυσικοί υπέρ του ΚΑΤ και του «Σισμανογλείου», τα οποία δεν έχουν ακτινοθεραπευτικά μηχανήματα και θα μπορούσαν να είναι στην επόμενη προκήρυξη; Καμία αντίρρηση, χρειάζονται και αλλού ακτινοθεραπευτές, μόνο που θα μπορούσαν να είναι έξι μήνες πίσω. Για να μη χαθεί…
Νομίζω, όμως, ότι το πρόβλημα περιγράφεται ακριβώς σε αυτή την ανακοίνωση στην οποία αναφέρεστε, την οποία τη βγάλατε ως απάντηση. Πιστεύω ότι υπάρχει γενικευμένη προχειρότητα και ένας υπερφίαλος δονκιχωτισμός, όσον αφορά την αντιμετώπιση των προβλημάτων της υγείας, ο οποίος αποδεικνύεται εδώ. Μπορούμε να προγραμματίσουμε σαράντα δύο προσλήψεις; Αυτό είναι το ερώτημα. Δεν έχει γίνει δυνατό μέσα σε δεκατέσσερις, δεκαπέντε μήνες να γίνουν σαράντα δύο προσλήψεις, για τις οποίες, όπως σας είπα –μπακαλίστικα έστω- τα χρήματα υπάρχουν. Είμαστε ένα μήνα πριν τη λήξη της προσφοράς και υπάρχουν σοβαρότατες εκκρεμότητες. Χαίρομαι που λέτε ότι τη θέλετε την προσφορά και θα κάνετε ό,τι μπορείτε και ότι δεν τη χάνετε –είμαι μαζί σας, να μην τη χάσουμε- αλλά για να μην τη χάσουμε θα πρέπει να προσθέσουμε σαράντα δύο άτομα, εκ των οποίων πολλά δεν έχουν προσληφθεί, δεν έχουν καν δρομολογηθεί οι διαδικασίες. Αυτό λένε οι πληροφορίες από τα νοσοκομεία της επαρχίας.
Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Κουράκης): Ευχαριστώ και εγώ. Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε τον λόγο.

ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας): Κύριε Μπαργιώτα, εμείς ως Υπουργείο Υγείας είμαστε υποχρεωμένοι –και αυτό κάνουμε- με βάση την πολιτική επιλογή της Κυβέρνησης να στηρίξει το σύστημα της υγείας -και αυτό φαίνεται και από τα χρήματα τα οποία διατίθενται στον φετινό Προϋπολογισμό και από το «ξεπάγωμα» προσλήψεων και παλαιότερων ετών και τη δημιουργία νέων- να καλύψουμε με έναν ισόρροπο τρόπο τις οξύτατες ανάγκες που έχουν αφήσει πέντε χρόνια μνημονιακής καταστροφής.

Και πραγματικά είναι λίγο περίεργο –πώς να το πω;- ενώ βλέπετε ότι για πρώτη φορά μετά από έξι, επτά χρόνια αρχίζει να πηγαίνει ξανά κόσμος στα νοσοκομεία, να δημιουργείται μία εικόνα συντέλειας του κόσμου, εάν δεν κάνουμε κάτι σε έναν μήνα. Τετρακόσιες τριάντα εγκεκριμένες πιστώσεις είχαν για προσλήψεις μόνιμων γιατρών και τις είχαν «παγωμένες» πέντε χρόνια και από τον Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα έχουμε δημοσιεύσει σε ΦΕΚ τριακόσιες πενήντα.

Αυτό δεν το είδατε; Δεν βλέπετε ότι από τον Σεπτέμβρη μέχρι τον Δεκέμβρη, μέσα σε τέσσερις μήνες, ανέλαβαν υπηρεσία τετρακόσιοι ογδόντα επικουρικοί γιατροί και από τον Γενάρη μέχρι τώρα -μέχρι εχθές το απόγευμα- έχουν διοριστεί τριακόσιοι σαράντα πέντε; Και μάλιστα θα αναλάβουν σχεδόν όλοι υπηρεσία απ’ ό,τι βλέπω, γιατί αρχίζουν και βλέπουν ότι κάτι κινείται στον χώρο της υγείας. Σας είπα τα νούμερα προηγουμένως που αφορούν το κομμάτι αυτό.

Και για να απαντήσω και για τους πραγματικούς όρους, κοιτάξτε: Υπάρχει μια φιλολογία για έξι μήνες αναμονή, δέκα μήνες αναμονή, τρεις και τέσσερις μήνες αναμονή παντού και ότι πεθαίνουν άνθρωποι κ.λπ. Καταρχήν, αυτό που λέτε -και θα πω εγώ πώς είναι στην πραγματικότητα- τα προηγούμενα χρόνια δεν το βλέπατε; Δεν υπήρχε τότε; Όταν βγήκε αυτή η Κυβέρνηση, αυξήθηκε η αναμονή; Λοιπόν, για να μιλάμε συγκεκριμένα, έχω να πω τα εξής.

Πρώτον, το νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ έχει ακτινοθεραπευτικό. «Ο μέσος χρόνος αναμονής των ασθενών για έναρξη ακτινοθεραπείας στο Τμήμα Ακτινοθεραπευτικής Ογκολογίας του ΑΠΘ σπάνια υπερβαίνει τις δέκα εργάσιμες ημέρες. Υπογραφή Ιωάννης Τζίτζικας, επίκουρος καθηγητής, Διευθυντής του Τμήματος».

Δεύτερον, από τη Διευθύντρια του Νοσοκομείου «Θεαγένειο» ο μέσος χρόνος αναμονής είναι είκοσι με τριάντα ημέρες. Τρίτον, στο Ογκολογικό Νοσοκομείο «Άγιοι Ανάργυροι» ο χρόνος αναμονής είναι περίπου τρεις μήνες. Αν είναι επείγον, τον βάζουν νωρίτερα.
Στον «Άγιο Σάββα» αναλόγως το μηχάνημα, ο χρόνος αναμονής είναι από τριάντα ημέρες ως ενενήντα ημέρες, αναλόγως το ποιο μηχάνημα χρειάζεται ο γραμμικός επιταχυντής ή το κοβάλτιο. Στο Νοσοκομείο «Ανδρέας Συγγρός» ο χρόνος αναμονής για διενέργεια ακτινοθεραπειών είναι επτά ως δεκαπέντε ημέρες. Στο Νοσοκομείο «Αγλαΐα Κυριακού», για τα παιδιά, στο εν λόγω τμήμα, την παρούσα χρονική περίοδο, δεν υφίσταται καθυστέρηση στον προγραμματισμό και την έναρξη των θεραπειών.

Για να μιλάμε τώρα συγκεκριμένα και όχι να βγαίνουμε τα κανάλια και να λέμε, όπως έκανε και ο Πρόεδρος του ΙΣΑ ας πούμε, μάλλον από κεκτημένη αντιπολιτευτική ταχύτητα.

Στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» ο χρόνος αναμονής στο τμήμα είναι περίπου σαράντα εννέα ημέρες. Αν υπάρχει πίεση ή συγκεκριμένο περιστατικό, μπαίνει πιο νωρίς, δηλαδή προηγείται.

Το δικό σας νοσοκομείο της Λάρισας λέει ότι, βάσει του εξοπλισμού και του αριθμού των τεχνολόγων ακτινολόγων ραδιολόγων, θα μπορούσαν να γίνονται είκοσι πέντε ακτινοθεραπείες την ημέρα, αλλά με τις υπερωρίες που κάνουν οι υπάλληλοι, το φθάνουν στις τριάντα την ημέρα. Σε θεωρητικό επίπεδο, οι ανάγκες μπορούσαν να φθάσουν μέχρι ενενήντα την ημέρα. Όντως, μπορεί η αναμονή να φθάσει ως το πολύ τρεις μήνες, αλλά όταν υπάρχουν περιπτώσεις που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης, τις βάζουν μπροστά στη λίστα, αλλιώς, αν δεν μπορούν, τους στέλνουν στη Θεσσαλονίκη που δεν υπάρχει πρόβλημα. Και εδώ μας ζητούν τέσσερις τεχνολόγους να κάνουν τα απογευματινά.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ: Δεν είναι έτσι.

ΠΑΥΛΟΣ ΠΟΛΑΚΗΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Υγείας): Σας άκουσα πολύ προσεκτικά. Προσέξτε, σας ανέφερα μια σειρά από παραδείγματα που, με την υπάρχουσα κατάσταση και με όλα αυτά που έχουν γίνει το προηγούμενο διάστημα, δείχνουν ποια είναι η πραγματική εικόνα της αναμονής που υπάρχει.

Ούτε εμάς μας ικανοποιεί πλήρως. Θα το καλύψουμε και αυτό, όπως και πολλές άλλες πληγές που άνοιξαν στο σώμα της δημόσιας υγείας τα προηγούμενα χρόνια. Δουλειά αυτής της Κυβέρνησης είναι να τις επουλώσει. Οπότε μην στεναχωριέστε, δεν θα χαθεί η δωρεά. Θα καλυφθούν οι θέσεις έτσι όπως πρέπει και όταν πρέπει.

Κωνσταντίνος Μπαργιώτας - Λάρισας