Οι πολίτες έχουν σιχαθεί τους πολιτικούς και την πολιτική. Και αρκετοί πολιτικοί κάνουν τα πάντα να τους δικαιώσουν για την άποψη αυτή. Κραυγές, φωνές, λασπολογία και σκανδαλολογία, Novartis, Siemens, ΚΕΕΛΠΝΟ, ψέματα και αλήθειες ένα κουβάρι, με τα τρολ στο twitter να οργιάζουν και κάποιους πολιτικούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να μιλάνε σαν αγανακτισμένοι πολίτες. Αλλά για πολιτική κανείς.
Και βέβαια πριν από εκλογές, πάντοτε την ατζέντα να τη θέτουν οι λαϊκιστές. Και οι υπόλοιποι να πέφτουν στην παγίδα και αντί να συζητάνε με νηφαλιότητα τα θέματα που αφορούν τους πολίτες και που απαιτούν σχεδιασμό και λύσεις, συζητούν ό,τι χαζομάρα θέτουν ως προτεραιότητα οι λαϊκιστές. Κάπου όμως ώπα, πρέπει να μπει ένα τέλος και να συζητήσουμε για την ταμπακιέρα. Όπου ταμπακιέρα, η οικονομική και κοινωνική κατάσταση των πολιτών. Διότι αυτήν καλούνται πρωτίστως να διαχειριστούν οι πολιτικοί. Αυτός είναι ο ρόλος τους. Ο δύσκολος ομολογουμένως ρόλος τους.
Η χώρα οφείλει τα επόμενα χρόνια να κτίσει το μέλλον της επάνω σε πέντε άξονες:
1) Τον εξορθολογισμό της φορολογίας της μεσαίας τάξης, ώστε να υπάρχει δυνατότητα αποταμίευσης και να αυξηθεί η κατανάλωση με τα χρήματα να κατευθύνονται προς την πραγματική οικονομία,
2) Τον σχεδιασμό ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος που θα αποτελεί δίκτυ προστασίας για τους πιο αδύναμους και θα διασφαλίζει την κοινωνική συνοχή,
3) Τη διευκόλυνση της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας, που αποτελεί την ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, με ελάφρυνση των οικονομικών βαρών και στόχευση την αύξηση των εξαγωγών τους,
4) Τη ριζική αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού συστήματος με μείωση των υποχρεωτικών ασφαλιστικών εισφορών και τη δημιουργία νοητών ατομικών λογαριασμών εισφορών που θα αυξάνει το κίνητρο ασφάλισης και δεν θα υποθηκεύει το μέλλον της νεότερης γενιάς,
5) Τη δημιουργία φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος που θα προσελκύσει μεγάλες ξένες επιχειρήσεις και επενδύσεις για τη δημιουργία ποιοτικών και διατηρήσιμων θέσεων εργασίας.
Οι παραπάνω πέντε άξονες είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να σταματήσει και η μεγαλύτερη πληγή της χώρας που είναι το brain drain, το οποίο απειλεί να μας μετατρέψει οριστικά σε μία χώρα μεσηλίκων και συνταξιούχων. Και όλα αυτά, παράλληλα με μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο, την παιδεία, τη δικαιοσύνη. Φυσικά όλα τα παραπάνω χρειάζονται σχέδιο, ουσιαστική συζήτηση, συναίνεση, πολιτισμένο πολιτικό κλίμα, απαγκίστρωση από αριστερο-δεξιές ιδεοληψίες, νηφαλιότητα, υπομονή, επιμονή, εμβάθυνση και οργάνωση, προσόντα δυστυχώς που φαίνεται ότι δεν διαθέτουμε. Επομένως ας συνεχίσουμε να μιλάμε για τη Novartis, πιο εύκολο για όλους είναι. Οι δημοσιογράφοι κάνουν θεαματικότητες, οι πολιτικοί δε χρειάζεται να πολυσκέφτονται και οι πολίτες από τα νεύρα τους και την απογοήτευση δίνουν την ψήφο τους στα άκρα ή στον καναπέ τους.
ΠΗΓΗ: thecaller.gr
* O Ζαφείρης Βάλβης είναι Μηχανολόγος Μηχανικός και συντονιστής Τομέων Πολιτικής του Ποταμιού
