Το Όραμα
Οι υπηρεσίες που παρέχει η Δημόσια Διοίκηση είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας. Το Ποτάμι θέλει μία Ελληνική Δημόσια Διοίκηση που συμβάλλει ενεργά στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών και δίνει αναπτυξιακή προοπτική στη χώρα. Οραματιζόμαστε μία συμμετοχική, σύγχρονη και αποτελεσματική διακυβέρνηση, και θα επιδιώξουμε την μέγιστη συνεισφορά όλων των πολιτειακών λειτουργιών για να αποκτήσουμε μία Δημόσια Διοίκηση αντάξια ενός σύγχρονου Ευρωπαϊκού κράτους.
Τα Προβλήματα
Πρόβλημα 1: Πολυνομία και χαμηλή ποιότητα νόμων
1.1 Ρυθμιστική παραγωγή: Οι νόμοι αποτελούν 2% της συνολικής ρυθμιστικής παραγωγής. Το ρυθμιστικό πλαίσιο συμπληρώνεται από προεδρικά διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις.
1.2 Εμβόλιμες τροπολογίες: Στους περισσότερους νόμους υπάρχει προσθήκη διατάξεων με θέμα διαφορετικό του κυρίως νόμου.
1.3 Δυσνόητο περιεχόμενο: Οι τροποποιήσεις των νόμων γίνονται με παραπομπή σε παλαιότερο κείμενο.
1.4 Φωτογραφικές διατάξεις: Υπάρχουν περιπτώσεις νόμων με μία μοναδική εφαρμογή.
Τα παραπάνω καθιστούν ιδιαίτερα δύσκολη την πρόσβαση, την γνώση και την εφαρμογή του συστήματος των κανόνων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την κακοδιοίκηση, δημοκρατικό έλλειμμα και τελικά οικονομική κακοδιαχείρηση.
Πρόβλημα 2: Eπικαλυπτόμενες αρμοδιότητες
2.1 Ετερόκλητες αρμοδιότητες: Ο νόμος 1558/85, που θέτει το πλαίσιο λειτουργίας της κυβέρνηση, έχει υποστεί αλλεπάλληλες επιμέρους τροποποιήσεις με αποτέλεσμα ετερόκλητες αρμοδιότητες και δομές.
2.2 Επικάλυψη αρμοδιοτήτων Δύο ή περισσότερες οργανωτικές μονάδες του δημοσίου μοιράζονται κοινό τμήμα αρμοδιοτήτων.
2.3 Έλλειψη οριζόντιου συντονισμού: Δεν υπάρχει οριζόντιος σχεδιασμός και επικοινωνία μεταξύ των υπουργείων, με αποτέλεσμα δράσεις να προγραμματίζονται και να υλοποιούνται δύο ή περισσότερες φορές.
2.4 Ασαφείς αρμοδιότητες: Μονάδες τους δημοσίου που δεν έχουν σαφώς ορισμένες τις αρμοδιότητές τους.
Τα παραπάνω οδηγούν σε δημόσιες υπηρεσίες που δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες του κράτους, κι έχουν δυσανάλογα υψηλό κόστος σε σχέση με την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών τους.
Πρόβλημα 3: Έλλειψη στοχοθεσίας
3.1 Αποφυγή ευθύνης: Αποθαρρύνεται η ανάληψη πρωτοβουλίας.
3.2 Έλλειμμα στοχοθεσίας και μηχανισμών εφαρμογής και παρακολούθησης των δημόσιων πολιτικών
3.3 Επιφανειακός έλεγχος νομιμότητας που περιορίζεται στην γραφειοκρατική και τυπολατρικό έλεγχο. Πολλαπλά σώματα ελέγχου.
Η κατάσταση αυτή οδηγεί (σε ότι αφορά στο εσωτερικό περιβάλλον της διοίκησης) σε τυπολατρία, αποφυγή ευθύνης, αποθάρρυνση ανάληψης πρωτοβουλιών και καινοτόμων δράσεων, αδιαφάνεια και υποδομές που απαιτούν δυσανάλογο (με το αποτέλεσμα) κόστος συντήρησης. Χαμηλή αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα των δημοσίων πολιτικών, ενώ δεν υπάρχει αξιολόγηση της απόδοσης των κυβερνητικών δομών.
Πρόβλημα 4: Έλλειψη ρυθμιστικού προγραμματισμού
4.1 Έκτακτες ειδικές νομοθετικές διαδικασίες: Συχνά απαιτείται ειδική νομοθετική διαδικασία για ρυθμίσεις με την διαδικασία του κατεπείγοντος
4.2 Πλασματικές διαβουλεύσεις: Καταστρατηγείται ο ελάχιστος χρόνος διαβούλευσης των νομοσχεδίων. Υπάρχουν περιπτώσεις διαβούλευσης δύο και τριών ημερών.
4.3 Μη εφαρμογή νόμου καλής νομοθέτησης: Ο νόμος 4048/12 για την καλή νομοθέτηση δεν εφαρμόζεται.
4.4 Μη εξέταση αποτελεσμάτων νόμων: Δεν εξετάζονται τα αποτελέσματα που θα έχουν οι προς ψήφιση νόμων. Η εξέταση αυτή αποτελεί απαίτηση του νόμου 4048/12 για την καλή νομοθέτηση. Δεν εξετάζονται τα αποτελέσματα που είχαν οι νόμοι που ψηφίστηκαν. Η εξέταση αυτή αποτελεί απαίτηση του νόμου 4048/12 για την καλή νομοθέτηση.
Πρόβλημα 5: Απαξίωση ανθρώπινου δυναμικού
5.1 Ελλιπή περιγράμματα θέσεων: Δεν υπάρχουν σαφείς περιγραφές για τις υφιστάμενες οργανικές θέσεις σε κάθε οργανωτική μονάδα του δημοσίου.
5.2 Προσλήψεις βάσει αριθμητικών δεδομένων: O σημερινός προγραμματισμός προσλήψεων βασίζεται σε αριθμητικά δεδομένα και η λήψη αποφάσεων σχετικά με τις προσλήψεις συνδέεται κατά κύριο λόγο με τον παράγοντα κόστος.
5.3 Έλλειψη αξιοκρατίας: Η διαδικασία προσλήψεων εγγυάται αντικειμενικότητα, δεν εγγυάται παράλληλα και αξιοκρατία. Η διαδικασία του διαγωνισμού παραμένει προσηλωμένη στην αξιολόγηση τυπικών προσόντων και γενικών γνώσεων.
5.4 Μη εφαρμογή διαδικασίας αξιολόγησης: Δεν εφαρμόζεται ουσιαστικά διαδικασία αξιολόγησης και προαγωγής ικανότερων στους επόμενους βαθμούς.
5.5 Κλειστή διαδικασία προσλήψεων ανώτερων διοικητικών στελεχών: Οι θέσεις που ανοίγουν δεν δημοσιεύονται στο opengov.gr, όπως τυπικά απαιτείται.
5.6 Δυσκίνητες διαδικασίες κινητικότητας: Το σύνολο των μετακινήσεων προϋποθέτει σύμφωνη γνώμη και υπογραφή σε επίπεδο Υπουργών, βάσει πολύπλοκών διαδικασιών.
5.7 Έλλειψη παροχής κινήτρων: Το ενιαίο μισθολόγιο δεν επιτρέπει την μέτρηση και ανταμοιβή της απόδοσης. Δεν υπάρχει άλλο εργαλείο για την παροχή κινήτρων.
Κρίσιμοι Παράγοντες Επιτυχίας
Για την επιτυχία των δράσεων και της επίτευξη των στόχων που τίθενται, διακρίνονται δύο κρίσιμοι κι απαραίτητοι παράγοντες:
Πολιτική βούληση: Η μεταρρυθμιστική διαδικασία αποτελεί προτεραιότητα για την κυβέρνηση που την εφαρμόζει.
Πολιτική συνέχεια: Οι αλλαγές εντάσσονται σε γενικότερο πολιτικό σχεδιασμό βελτίωσης της διακυβέρνησης και ακολουθούνται με συνέπεια, επάρκεια και συνέχεια.
Οι Στόχοι
Για την επίτευξη του οράματος που τίθεται, καθώς και την αντιμετώπιση των προβλημάτων που παρουσιάζονται, το Ποτάμι θέτει ως στόχους:
Αποτελεσματικότερη δημόσια διοίκηση, βελτίωση ποιότητας παρεχόμενων υπηρεσιών
Μείωση δημοσιονομικού κόστους – βέλτιστη και χρηστή αξιοποίηση πόρων
Διαφάνεια, λογοδοσία, συμμετοχικότητα
Οι Ειδικοί Στόχοι
Τρία βασικά εργαλεία χρησιμοποιούνται ως μηχανισμοί για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και την επίτευξη των στόχων:
Βελτίωση ποιότητας κανόνων
Βελτίωση κυβερνητικού συντονισμού
Ανάπτυξη ανθρώπινου δυναμικού
Τα παραπάνω τίθενται ως ειδικοί στόχοι, οι οποίοι στην επόμενη ενότητα αναλύονται σε συγκεκριμένες δράσεις με αναλυτική τεκμηρίωση.
Οι Δράσεις
Για την επίτευξη των στόχων που τίθενται, και βάσει των προβλημάτων που έχουν εντοπιστεί, οι ειδικοί στόχοι αναλύονται σε δράσεις.
Ειδικός στόχος 1: Βελτίωση Ποιότητας Κανόνων
Δράση 1.1: Ρυθμιστικός προγραμματισμός
Ετήσιος ρυθμιστικός προγραμματισμός. Προγραμματισμός νόμων προς κατάθεση στη Βουλή από κάθε Υπουργείο.
Απαλοιφή εμβόλιμων τροπολογιών.
Ελαχιστοποίηση χρήσης ειδικών νομοθετικών διαδικασιών.
Σύνδεση ρυθμιστικού προγραμματισμού με τα Επιχειρησιακά Σχέδια Δράσης του κάθε Υπουργείου.
Δράση 1.2: Συμμετοχικότητα
Θεσμική κατοχύρωση της διαδικασίας, της χρονικής διάρκειας και της μεθοδολογίας διαβούλευση νομοσχεδίων. Ύπαρξη ανατροφοδότησης και ενημέρωσης των συμμετεχόντων στην διαβούλευση για την εξέλιξη της συμμετοχής τους.
Αποκλειστική χρήση της διαδικτυακής πλατφόρμας του opengov.gr για την προκήρυξη και πλήρωση θέσεων ευθύνης στο δημόσιο τομέα.
Συμμετοχικός προϋπολογισμός.
Μέγιστη ενσωμάτωση σύγχρονων τεχνολογιών στη διαδικασία αποφάσεων.
Δράση 1.3: Εκτίμηση επιπτώσεων, νέοι τρόποι ρύθμισης
Έλεγχος και εκτίμηση θετικών και αρνητικών επιπτώσεων στην οικονομία, κοινωνία, περιβάλλον (και άλλους τομείς)
Εξειδίκευση (για κάθε ρυθμιστικό επίπεδο) δεικτών και παραδοχών αποτελεσμάτων, για την στάθμιση των επιπτώσεων των νόμων πριν την ψήφισή τους.
Τεκμηρίωση της αναγκαιότητας για την συγκεκριμένη νομοθετική παρέμβαση.
Αντικατάσταση δημιουργίας νέων ρυθμιστικών παρεμβάσεων με ήπιες δράσεις και καλύτερη εφαρμογή υφιστάμενων νόμων.
Παραδείγματα εναλλακτικών τρόπων ρύθμισης, για την αποφυγή προσθήκης νέων νόμων, αποτελούν:
– Καμπάνιες ενημέρωσης και πρακτικές υπόμνησης δικαιωμάτων/υποχρεώσεων πολιτών.
– Πρακτικής κινήτρων για προκριτέα συμπεριφορά.
– Αυτορρύθμιση της εκάστοτε κοινότητας – επαγγελματικής ομάδας (“Code of Conduct”).
Δράση 1.4: Ex post έλεγχος εφαρμογής
Εκ των υστέρων έλεγχος της έκτασης και της ποιότητας εφαρμογής των νομοθετικών ρυθμίσεων, βάσει των υποθέσεων εργασίας του ex ante ελέγχου επιπτώσεων:
– Χρήση κριτηρίων (όπως έλεγχος νομολογίας)
– Έρευνα πεδίου
– Συμμετοχική παρατήρηση
– Συμπεράσματα διαδικασίας ως εισερχόμενα κατά την νομοπαραγωγική διαδικασία
Εφαρμογή από τις αρμόδιες κοινοβουλευτικές επιτροπές, στο πλαίσιο άσκησης κοινοβουλευτικού ελέγχου.
Δράση 1.5: Κωδικοποίηση
Ενοποίηση όλων των τροποποιήσεων που γίνονται με την πάροδο του χρόνου σε έναν ψηφισμένο νόμο. Ηλεκτρονικό αποθετήριο καταγραφής.
Σε περίπτωση νομοθετικής μεταβολής, κατά την οποία τροποποιούνται (ή καταργούνται) προηγούμενα άρθρα, αναφορά ολόκληρου του άρθρου όπως διαμορφώνεται τελικά.
Σε περίπτωση συνολικής ρύθμισης ενός θέματος, διατυπώνεται το σύνολο των σχετικών διατάξεων και οι καταργούμενες διατάξεις.
Απαλοιφή από τα νομικά κείμενα που ενσωματώνουν κοινοτικές οδηγίες των διατάξεων που δεν υπάρχουν στην κοινοτική οδηγία (goldplating).
Ευθυγράμμιση των εθνικών ρυθμίσεων με την κοινοτική νομοθεσία.
Απλούστευση και ψηφιοποίηση διαδικασιών.
Μέτρηση και μείωση διοικητικών βαρών για τις επιχειρήσεις.
Προτυποποίηση διαδικασιών, ώστε να εφαρμόζονται από όλες τις υπηρεσίες με ενιαίο τρόπο.
Έναρξη εφαρμογής όλων των ρυθμίσεων και τροποποιήσεων που αποφασίζονται σε έναν συγκεκριμένο τομέα, σε προκαθορισμένες, τακτικές, ημερομηνίες.
Επέκταση της αυτεπάγγελτης αναζήτησης δικαιολογητικών και ανασύστασης φακέλων.
Δράση 1.6: Ενίσχυση δομών καλής νομοθέτησης
Ενεργοποίηση μίας μοναδικής δομής σε κάθε υπουργείο για την παρακολούθηση των κανόνων της καλής νομοθέτησης του νόμου 4048/12 (πιο συγκεκριμένα, το Γραφείο Νομοθετικής Πρωτοβουλίας του κάθε υπουργείου).
Ενεργοποίηση του Γραφείου Καλής Νομοθέτησης, ως κεντρικού σημείου αναφοράς για όλη τη διοίκηση.
Καλή νομοθέτηση είναι η πολιτική και η διαμόρφωση αρχών και μέσων για τη βελτίωση της ποιότητας των ρυθμίσεων και των διαδικασιών παραγωγής τους.
Ειδικός στόχος 2: Βελτίωση κυβερνητικού συντονισμού
Δράση 2.1: Εκσυγχρονισμός λειτουργίας
Eκσυγχρονισμός ρυθμιστικού πλαισίου οργάνωσης και λειτουργίας Κυβέρνησης, επικαιροποίηση νόμου 1558/85.
Δραστική μείωση πλήθους υφυπουργών, αναπληρωτών υπουργών, γενικών και ειδικών γραμματέων.
Στην περίπτωση υπολειπόμενων επικαλύψεων αρμοδιοτήτων μεταξύ υπουργείων, ορισμός ένας υπουργού υπεύθυνου για τον συντονισμό των υπολοίπων.
Δημόσια και προσβάσιμα στο διαδίκτυο: οι στόχοι, οι δείκτες αποτελεσμάτων και η πρόοδος σε κάθε δείκτη, για κάθε διοικητική δομή.
Δράση 2.2: Αποκάθαρση κι ανακατανομή αρμοδιοτήτων υπουργείων
Κατάργηση λεπτομερειακών, φωτογραφικών και αλληλεπικαλυπτόμενων αρμοδιοτήτων (αποκάθαρση).
Ανακατανομή αρμοδιοτήτων, μετάβαση σε διοίκηση βάσει στόχων οργανωτικής δομής:
– Κατηγοριοποίηση αρμοδιοτήτων σε τρεις ομάδες: επιτελικές (που ανήκουν στα Υπουργεία μόνον), παροχής υπηρεσιών (που δύναται να μεταφερθούν στα άλλα επίπεδα διοίκησης), υποστηρικτικές (operations).
– Ανακατανομή αρμοδιοτήτων στις ομάδες εργασίας βάσει της παραπάνω κατηγοριοποίησης, θέση στόχων ανά δομή.
Δράση 2.3: Επιχειρησιακά Σχέδια Δράσης
Σχεδιασμός και εφαρμογή Επιχειρησιακών Σχεδίων Δράσης σε κάθε υπουργείο.
Σύνδεση με στόχους και αποτελέσματα, ως εργαλείο παρακολούθησης πολιτικής.
Τα Επιχειρησιακά Σχέδια Δράσης διέπονται και αξιολογούνται από τις αρχές απλότητας, οικονομικότητας και αποδοτικότητας. Σύνδεση με τον Προϋπολογισμό προγραμμάτων του κάθε Υπουργείου.
Συμπεριλαμβάνουν: ενέργειες πολιτικής, μέσα που απαιτούνται για την εφαρμογή τους, και ρυθμίσεις που απαιτούνται για την εφαρμογή τους.
Ευθυγράμμιση με τα επιχειρησιακά προγράμματα που χρηματοδοτούνται από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (συμπεριλαμβάνει το ΕΣΠΑ), καθώς και τα σχέδια δράσης των ΟΤΑ.
Δράση 2.4: Προϋπολογισμός προγραμμάτων
Θεσμοθέτηση και εφαρμογή προϋπολογισμού βάσει προγραμμάτων ανά πεδίο πολιτικής. Το Επιχειρησιακό Σχέδιο Δράσης κάθε Υπουργείου θα αναπτύσσεται σε ένα ή περισσότερα προγράμματα.
Παρακολούθηση προϋπολογισμού βάσει συγκεκριμένων δεικτών, που θα αποτυπώνονται τόσο στα Επιχειρησιακά Σχέδια Δράσης, όσο και στα προγράμματα.
Δράση 2.5: Αξιολόγηση Υπουργείων
Αξιολόγηση του κάθε υπουργείου βάσει επίτευξης αποτελεσμάτων, λαμβάνοντας υπόψη τις τρέχουσες συνθήκες κατά την διάρκεια της εφαρμογής.
Κριτήρια αξιολόγησης εκ των προτέρων γνωστά, συνδεδεμένα με την στοχοθεσία (που αναφέρονται στα Επιχειρησιακά Σχέδια Δράσης).
Διαφάνεια στην διαδικασία αξιολόγησης, αποτελέσματα δημόσια προσβάσιμα στο διαδίκτυο.
Αποτελέσματα αξιολόγησης ως εισερχόμενα για τον προϋπολογισμό προγραμμάτων.
Δράση 2.6: Αναδιοργάνωση Δημόσιων Νομικών Προσώπων
Επανεξέταση προστιθέμενης αξίας δορυφορικών των υπουργείων οργανώσεων
Οργάνωση δημόσιων νομικών προσώπων:
– κατάργηση όσων δεν έχουν σκοπό ή παρέλκει η αποστολή τους,
– συγχώνευση με άλλα ομοειδή σε επίπεδο αυτοδιοίκησης,
– αλλαγή νομικής μορφής.
Υπαγωγή σε πλήρη διοικητικό και δημοσιονομικό έλεγχο των δημόσιων νομικών προσώπων που διατηρούνται.
Δράση 2.7: Αξιολόγηση δομών (frontdesk)
Αξιολόγηση δομών δημοσίας διοίκησης σε επαφή με πολίτη και επιχείριση.
Κριτήρια γνωστά εκ των προτέρων.
Διαφάνεια στην διαδικασία αξιολόγησης, αποτελέσματα δημόσια προσβάσιμα στο διαδίκτυο.
Αποτελέσματα αξιολόγησης ως εισερχόμενα για τον προϋπολογισμό προγραμμάτων.
Ειδικός Στόχος 3: Ανάπτυξη Ανθρώπινου Κεφαλαίου
Δράση 3.1: Στρατηγικός προγραμματισμός
Εισαγωγή εργαλείων και μεθόδων στρατηγικού προγραμματισμού ανθρώπινου δυναμικού.
Έγκαιρη διάγνωση αναγκών σε δεξιότητες και τεχνογνωσία.
Έγκαιρη διάγνωση αναγκών σε όρους προσφοράς και ζήτησης δεξιοτήτων και προσόντων.
Σύνδεση στόχων διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων με στόχους δημοσίων οργανώσεων.
Τεκμηριωμένη λήψη αποφάσεων σχετικά με πλήθος, ποιοτικά χαρακτηριστικά και κατανομή ανθρώπινου δυναμικού
Δημιουργία πλαισίου δεξιοτήτων και συμπεριφορών (competency framework), αντικειμενικά μετρήσιμων.
Δράση 3.2: Εκσυγχρονισμός προσλήψεων
Εκσυγχρονισμός θεσμικού πλαισίου και διαδικασιών πρόσληψης.
Ζητούμενες ικανότητες βάσει περιγράμματος θέσης εργασίας (γνώσεις, δεξιότητες, χαρακτηριστικά) προς στελέχωση.
Εμπλουτισμός διαδικασίας επιλογής με σύγχρονα εργαλεία διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού.
Δράση 3.3: Περιγράμματα θέσεων
Σχεδιασμός και εφαρμογή περιγραμμάτων θέσης που συνδέουν το αντικείμενο της εργασίας με απαιτούμενες γνώσεις, δεξιότητες και χαρακτηριστικά.
Περιγραφή καθηκόντων βάσει του επιδιωκόμενου αποτελέσματος (όχι της διαδικασίας)
Συγκρότηση Διυπουργικού Κλάδου Επιτελικών Στελεχών
Δράση 3.4: Σύστημα εξέλιξης
Ανασχεδιασμός του συστήματος βάσει του πλαισίου δεξιοτήτων και συμπεριφορών.
Πλάνο εξέλιξης για κάθε υπάλληλο.
Απαλλαγή από υποκειμενικές παρεμβάσεις.
Διαμόρφωση συνολικού συστήματος κινήτρων και αμοιβών (total reward approach).
Εγγύηση ελάχιστων προϋποθέσεων για αποδοτική εργασία, όπως για παράδειγμα ο χώρος εργασίας και οι παρεχόμενες υποδομές.
Παροχή κινήτρων (οικονομικών και μη) σε επίπεδο ατομικό και ομάδας.
Υποκίνηση ομάδας βάσει απόδοσης.
Διαφοροποίηση των κινήτρων ανά πεδίο πολιτικής, ιεραρχικό επίπεδο, αντικείμενο εργασίας.
Δράση 3.5: Προγράμματα εκπαίδευσης
Εκσυγχρονισμός δομών και προγραμμάτων εκπαίδευσης.
Σύνδεση με σαφές πλάνο σταδιοδρομίας και ανάπτυξης δεξιοτήτων.
Προσαρμογή στο ατομικό πλάνο εξέλιξης του κάθε υπαλλήλου.
Σύνδεση με το επιχειρησιακό σχέδιο δράσης κάθε υπουργείου.
Διαφοροποίηση περιεχομένου, διάκριση μεταξύ υψηλόβαθμων στελεχών (θέσεις ευθύνης), απλών υπαλλήλων (backoffice) και υπαλλήλων που εμπλέκονται στην εξυπηρέτηση πολιτών και επιχειρήσεων (frontdesk).
Δράση 3.6: Διαδικασίες αξιολόγησης
Διαρκής διαδικασία, βάσει περιγραμμάτων θέσεων.
Διαμόρφωση ατομικού πλάνου εξέλιξης κάθε υπαλλήλου.
Δράσεις ενίσχυσης κινητικότητας και άρση εμποδίων κινητικότητας.
Στόχευση στην βελτίωση της ικανότητας προσαρμογής και ανταπόκρισης.
Διαμόρφωση κινήτρων και επαγγελματικών προοπτικών.
Δημόσια πρόσβαση μέσω διαδικτύου στα καθήκοντα και τους στόχους που έχουν ανατεθεί σε κάθε υπάλληλο και σε κάθε οργανωτική δομή.
Δημοσίευση των προκηρύξεων θέσεων στο opengov.gr (καθώς και των κριτηρίων βάσει των οποίων θα γίνει η κρίση του καταλληλότερου υποψηφίου).
