«Το σημαντικό θέμα με το νομοσχέδιο είναι η έλλειψη ρευστότητας, η υπερφορολόγηση, οι προκαταβολές των φόρων, η αδυναμία του δανεισμού, η μη επιδοτούμενη εργασία, το γεγονός ότι δεν διευκολύνεται η εργασία των εργαζομένων στα πρώτα έστω χρόνια, το ότι δεν υπάρχει διασύνδεση με την Ευρώπη για τις start-up και τις εταιρίες καινοτομίας. Είναι προβλήματα τα οποία δεν λύνονται και τα οποία αποτέλεσαν ουσιαστικά την αχίλλειο πτέρνα της όλης προσπάθειας διαχρονικά», είπε ο βουλευτής Λάρισας του Ποταμιού, κ. Κώστας Μπαργιώτας, κατά την ομιλία του ως ειδικός αγορητής στη συζήτηση του νομοσχεδίου για την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία στην αρμόδια Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων.
Ξεκινώντας την τοποθέτησή του ο βουλευτής αναφέρθηκε στην κακή πρακτική ένα νομοσχέδιο να δημιουργεί νέες δομές και να προσθέτει κόστος και γραφειοκρατία, τονίζοντας ότι «το νομοσχέδιο αποτελεί τυπικό νομοθέτημα αυτής της κυβέρνησης, που βασίζεται στη λογική ότι όλα πρέπει να κατευθύνονται και να ελέγχονται από μια ανώτερη κεντρική αρχή στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Δημιουργεί νέους διοικητικούς κλάδους και νέες γενικές γραμματείες. Αν τα προβλήματα των Ρομά ή οποιαδήποτε άλλα προβλήματα σε αυτή τη χώρα λύνονταν με τη θέσπιση καινούριων ειδικών και γενικών γραμματειών θα ήμασταν Ελβετία εδώ και πολλά χρόνια. Το «κουσούρι» του ελληνικού δημοσίου ήταν και είναι η γραφειοκρατία και η δημιουργία δομών, οι οποίες είναι η μια πάνω στην άλλη και συνήθως αυτοεξυπηρετούνται παρά εξυπηρετούν».
Τέλος, ο κ. Μπαργιώτας αναφέρθηκε στην διάταξη με την οποία ο Υπουργός Εργασίας μπορεί να παραχωρεί ακίνητα των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, λέγοντας «από που και ως που ο Υπουργός μπορεί να παραχωρήσει ακίνητα των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης με γνώμη του Δ.Σ. των φορέων, δηλαδή ερήμην τους, πρακτικά, αν αποφασίσει αλλιώς; Τι είναι η περιουσία των Ταμείων να την διαχειρίζεται ο Υπουργός κατά το δοκούν; Αντί να βλέπουμε ρυθμίσεις, οι οποίες βοηθούν και επιταχύνουν την ένταξη της περιουσίας των Ταμείων στον ενιαίο φορέα, όπως προβλέπει ο νόμος που εσείς ψηφίσατε πριν από τρεις μήνες, βλέπουμε μια διαδικασία διασποράς των ακινήτων με ένα τρόπο, ο οποίος αν μη τι άλλο δεν είναι διαφανής».
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση της ομιλίας:
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΠΑΡΓΙΩΤΑΣ (Ειδικός Αγορητής του «Ποταμιού»): Το νομοσχέδιο ακόμα από τον τίτλο του σε κάνει να ξεκινήσεις με καλή διάθεση, μιας και η ανάπτυξη κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας είναι κάτι πανθομολογουμένος θετικό. Ακόμη και το αρκτικόλεξο που βρίσκεται στην έκθεση, κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία ισούται με κάτι καλό, καθώς και η ρομαντική λογοτεχνίζουσα εισαγωγή της έκθεσης δημιουργεί θετικά αποτελέσματα. Είμαστε όλοι θετικά διακυβευμένοι σ’ αυτό, αλλά δυστυχώς μελετώντας το νομοσχέδιο αρχίζει κανείς να συννεφιάζει και να έχει δεύτερες σκέψεις, καθώς αποτελεί για ακόμη μια φορά ένα τυπικό νομοθέτημα αυτής της Κυβέρνησης, το οποίο προτάσσει κάτι θετικό και λίγο σοσιαλιστικό, ώστε να προσθέσει στην πορεία και δόσεις κρατισμού και συγκεντρωτισμού, αφού όλα πρέπει να κατευθύνονται και να ελέγχονται από μια ανώτερη κεντρική αρχή στον υπέρτατο δυνατό βαθμό. Κυρίως δε κάνουν αυτό που κάνουν όλα τα νομοσχέδια, τα οποία συμμετείχα ως εισηγητής στις επιτροπές, αναμορφώνει το δημόσιο, δημιουργεί νέους διοικητικούς κλάδους, νέες γενικές γραμματείες με κόστος ή χωρίς που δεν έχει σημασία. Απ’ ότι βλέπω έφυγε η κυρία Φωτίου και ήθελα να επισημάνω ότι, αν τα προβλήματα των Ρομά ή οποιαδήποτε άλλα προβλήματα σ’ αυτή τη χώρα λυνόντουσαν με τη θέσπιση καινούργιων ειδικών γραμματειών ή γενικώς καινούργιων γραμματειών θα ήμασταν Ελβετία εδώ και πολλά χρόνια. Καταλαβαίνετε ότι το «κουσούρι» του ελληνικού δημοσίου ήταν και είναι η γραφειοκρατία και η δημιουργία δομών, οι οποίες η μια πάνω στην άλλη συνήθως αυτοεξυπηρετούνται παρά εξυπηρετούν.
Τέλος, έχει μια «ουρά», όπως έχουν όλα τα νομοσχέδια, μιας και το Υπουργείο Εργασίας έχει αποδείξει ότι έχει μια ιδιαίτερη έφεση προς τον τομέα. Θα το συζητήσουμε και αυτό στο τέλος. Έτσι λοιπόν, όλα τα νομοσχέδια μοιάζει να εξυπηρετούν ένα βασικό σκοπό, ο οποίος είναι η αναμόρφωση του δημοσίου σε ένα καινούργιο μηχανισμό, με καινούργιους μηχανισμούς απόλυτα ελεγχόμενους και διαφορετικούς από τους προηγούμενους είτε εισάγοντας καινούργιους διορισμούς είτε αναμορφώνοντας τον παλιό. Από αυτή την άποψη, δυστυχώς, το αντικείμενο του νομοσχεδίου δεν είναι το καλό που είπα στην αρχή, δηλαδή τόσο αυξημένη η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία όσο μια κακιά συνήθεια δημιουργίας θέσεων και δημιουργίας και άλλων δομών γραφειοκρατίας, οι οποίες αυξάνουν και το κόστος και τις δυσκολίες.
Ο προηγούμενος νόμος και είναι προς τιμήν της Αναπληρώτριας Υπουργού που αναγνώρισε ότι είναι ένα καλό υπόβαθρο. Έτσι είναι. Ο ν. 4019 ήταν μια καλή νομοθετική πρόταση, μνημονιακή τότε για ορισμένους, αλλά δεν έχει σημασία έχει καλή βάση. Όμως, ουσιαστικά, απέτυχε εκ του αποτελέσματος. Είναι ελάχιστοι οι συνεταιρισμοί που δημιουργήθηκαν και λειτούργησαν με την εξαίρεση ίσως των συνεταιρισμών στον τομέα του Υπουργείου Υγείας τους ΚΥΣΠΕ και αφενός μεν διότι πολύ λίγα πράγματα έκανε στην ανατροπή της κακής φήμης των συνεταιρισμών εν γένει στην Ελλάδα για αμαρτίες, οι οποίες είναι γνωστές και δεν σχετίζονται τόσο με τους κοινωνικούς συνεταιρισμούς, αλλά με την κακοποίηση της συνεταιριστικής ιδέας, γενικώς τα τελευταία 40 χρόνια στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα, λίγα πράγματα έγιναν προς αυτόν τον τομέα. Επειδή τα ελάχιστα κίνητρα που είχε εκείνος ο νόμος ουσιαστικά αφαιρέθηκαν μέσα στην επόμενη τριετία με βάση τις μνημονιακές επιταγές έτσι και ο σημερινός στην ουσία έχει ένα καλό θεσμικό πλαίσιο, αλλά στερείται βασικών κινήτρων. Δεν προσφέρει διευκολύνεις και κίνητρα σε νέους άνεργους και σε ανθρώπους που βρίσκονται χωρίς αντικείμενο εργασίας. Να μπορέσουν αυτή τη στιγμή να μπουν στην παραγωγή και σε ένα σταθερό περιβάλλον, αφού αν χαρακτηρίζεται από κάτι, αυτό είναι η έλλειψη ρευστότητας και οικονομικών δυνατοτήτων να ξεκινήσει κάποιος κάτι καινούργιο.
Έτσι, λοιπόν, υπάρχουν μια σειρά διατάξεις που θα τις συζητήσουμε και θα προσπαθήσουμε να τις συζητήσουμε με καλή διάθεση, για το ποιοι εργάζονται, πόσοι δεν εργάζονται, πώς διατίθενται ή δεν διατίθενται τα κέρδη, πώς λειτουργούν. Όλα αυτά είναι θετικά και πρέπει να υπάρχουν και μπορούμε να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε στα επιμέρους. Δεν υπάρχουν ούτε φορολογικά κίνητρα, ούτε μείωση της γραφειοκρατίας με την έννοια όχι της ίδρυσης μιας τέτοιας προσπάθειας, αλλά με την έννοια της εταιρίας, του συνεταιρισμού, δεν έχει σημασία, απέναντι στο δημόσιο, στους δημόσιους φορείς, την εφορία, τις υπηρεσίες κ.λπ. αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζονται και οι εταιρείες αυξάνοντας ουσιαστικά το κόστος. Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για μείωση του κόστους εργασίας στο ασφυκτικό πλαίσιο. Αν υπάρχουν 670.000 το χρόνο για τη σύσταση μιας καινούργιας Γενικής Γραμματείας στο Υπουργείο φρονώ ότι υπάρχουν δυνατότητες και έπρεπε να διευρυνθούν για τη μείωση του κόστους εργασίας, για τη δημιουργία επιδοτούμενων ενδεχομένως θέσεων εργασίας ή έστω μικρών φορολογικών απαλλαγών τουλάχιστον στα πρώτα χρόνια της λειτουργίας.
Υπάρχουν προτάσεις τέτοιες, θα τις κάνουμε στην πορεία, υπάρχουν και από τους αρμόδιους φορείς. Είμαστε, όπως είπα στην αρχή, θετικοί στην ιδέα της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Δεν θα ξαναναφέρω ούτε τα παραδείγματα της Γαλλίας ούτε της Ευρώπης, έχουν ειπωθεί και είναι σωστά. Θα προσπαθήσουμε, το λέω ακόμη μία φορά, να συνεισφέρουμε θετικά όταν έρθει η συζήτηση στα άρθρα.
Συνοψίζοντας για αυτό το κομμάτι του νομοσχεδίου, το νομοσχέδιο ξαναγράφει πρακτικά, όπως έγινε ήδη παραδεκτό, τον ν.4019/2011. Σε ορισμένα σημεία μπορεί κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί, θα τα συζητήσουμε. Είναι ένα θεσμικό πλαίσιο χρήσιμο και καλό να υπάρχει, όμως το βασικό πρόβλημα για την ανάπτυξη αυτού του τομέα της οικονομίας δεν είναι γραμμένο στο νομοσχέδιο ούτε στον ν. 4019. Ούτε το ταμείο λειτούργησε -το είχε εξαγγείλει η κα Κατσέλη επανειλημμένως, αν κοιτάξει κανείς τα αρχεία των εφημερίδων - το ταμείο που εξαγγέλλεται και σήμερα και υπάρχουν αντικειμενικές δυσκολίες για τις οποίες δεν έγινε αυτό. Τα περίφημα 150 εκατ. μοχλεύονται από τότε που θυμάμαι εγώ το νόμο, από το 2011. Δεν έχει γίνει τίποτα στον τομέα αυτό. Μακάρι να γίνει, αλλά είναι ένα θέμα. Το σημαντικό θέμα, λοιπόν είναι η έλλειψη ρευστότητας, η υπερφορολόγηση, οι προκαταβολές των φόρων, η αδυναμία του δανεισμού, η μη επιδοτούμενη εργασία, το γεγονός ότι δεν διευκολύνεται η εργασία των εργαζομένων στα πρώτα έστω χρόνια, ότι δεν υπάρχει διασύνδεση με την Ευρώπη για τις start up και για τις εταιρίες καινοτομίας, είναι προβλήματα τα οποία δεν λύνονται και είναι προβλήματα τα οποία αποτέλεσαν ουσιαστικά την αχίλλειο πτέρνα της όλης προσπάθειας διαχρονικά σαράντα χρόνια.
Έτσι, λοιπόν, αυτό που πρέπει να γίνει, είναι νομίζω ότι πρέπει να συζητήσουμε τέτοιου είδους διευκολύνσεις χωρίς τις οποίες κανείς δεν θα μπορέσει να στήσει και να λειτουργήσει μια καινούργια κοινωνική επιχείρηση. Μιλώντας με τους ανθρώπους που έχουν ασχοληθεί, έχουν προσπαθήσει, το βασικό πρόβλημα είναι το πρόβλημα της ρευστότητας και του κόστους. Δεν υπάρχουν κέρδη συνήθως, υπάρχουν ζημιές τον πρώτο καιρό. Αντί λοιπόν να συζητάμε για το πού θα πάει το πλεόνασμα του κέρδους, θα έπρεπε ίσως να συζητάμε για τη μείωση του κόστους εργασίας και τη μείωση του κόστους λειτουργίας στο βαθμό που το δημόσιο μπαίνει πρακτικά συνεταίρος σε όλες τις επιχειρηματικές δράσεις πλέον, είτε προέρχονται από τον τομέα των κοινωνικών συνεταιρισμών, είτε από τον τομέα της κλασικής επιχειρηματικότητας.
Με δεδομένο, λοιπόν, ότι υπάρχει το θέμα των διορισμών και της σύστασης καινούργιων Γενικών Γραμματειών, της αέναης αύξησης του κόστους του δημόσιου, εμείς θα επιφυλαχθούμε επί του παρόντος γι' αυτό το κομμάτι επί της αρχής του νομοσχεδίου, αλλά σύντομα θα καταψηφίσουμε τις διατάξεις που ακολουθούν. Όλες αυτές τις τουλάχιστον περίεργες, μέχρι να πάρουμε αρκετές εξηγήσεις, διατάξεις που συνοδεύουν το κύριο σώμα του νόμου, που έχουν να κάνουν με τη διαχείριση των ακινήτων στην οποία, όπως είπα και προηγουμένως, το Υπουργείο Εργασίας φαίνεται ότι φτιάχνει παράδοση. Από το Άσυλο Ανιάτων και το πτωχευτικό δίκαιο των δημοσίων ιδρυμάτων μέχρι σήμερα πάντα υπάρχει από πίσω και ένα αμφισβητούμενο τουλάχιστον θέμα που έχει να κάνει με διαχείριση ακινήτων του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
Το πρώτο είναι τι ακριβώς σημαίνει πρόβλεψη ανάθεσης εργασιών συντήρησης σε μηχανικούς που είναι υπάλληλοι των φορέων κοινωνικής ασφάλισης. Δηλαδή, τι ακριβώς θα γίνει; Όταν ένας μηχανικός, που παίρνει μισθό για να κάνει μια δουλειά θα την κάνει παίρνοντας εργολαβία από τον φορέα ο οποίος τον μισθοδοτεί; Γιατί εγώ καταλαβαίνω ότι αν αυτό ψηφιστεί όλα τα έργα θα είναι κάτω, θα είναι 9,9% της αντικειμενικής αξίας του κτιρίου και θα γίνονται το απόγευμα από τους μηχανικούς που πληρώνονται το πρωί; Ποιες λογικές διαφάνειας εξυπηρετεί αυτό και ποιους ακριβώς εξυπηρετεί; Πρόχειροι διαγωνισμοί ή μελέτες οι οποίες ανατίθενται στους μηχανικούς που υπηρετούν στο φορέα, ο οποίος τις προκηρύσσει.
Πραγματικά, θέλω να καταλάβω, θέλω να ελπίζω ότι κάτι μου ξεφεύγει. Γιατί, αν κάτι δεν μου ξεφεύγει κάποια στιγμή κύριοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κάνετε κάτι με την κλαδική μηχανικών, γιατί αρχίζει να ξεφεύγει. Ελπίζω να το πάρω πίσω αυτό που λέω, αλλά ακούγοντας επαρκείς οι εξηγήσεις. Τις ψάχνω όμως.
Επίσης, από που και ως που είπε ο Υπουργός ότι μπορεί να παραχωρήσει ακίνητα των φορέων κοινωνικής ασφάλισης με γνώμη του Δ.Σ. των φορέων. Δηλαδή ερήμην τους, πρακτικά, αν αποφασίσει αλλιώς; Τι είναι η περιουσία των ταμείων και των φορέων κοινωνικής ασφάλισης αν δεν την διαχειρίζεται ο Υπουργός κατά το δοκούν; Υποστηρίζεται μια τέτοια λογική αντί να βλέπουμε ρυθμίσεις, οι οποίες βοηθούν και επιταχύνουν την ένταξη της περιουσίας των ταμείων στον ενιαίο φορέα, όπως προβλέπει ο νόμος που εσείς ψηφίσατε πριν από τρεις μήνες βλέπουν μια διαδικασία διασποράς των ακινήτων με ένα τρόπο, ο οποίος αν μη τι άλλο δεν είναι διαφανής.
Και τέλος, για να κλείσουμε αυτό το κομμάτι γιατί χρειάζεται ειδική ρύθμιση για τη μίσθωση του ξενοδοχείου «Εσπέρια», το οποίο ανήκει στο ΕΤΑ, αν δεν κάνω λάθος, στο Ταμείο Νομικών. Είναι εδώ παρακάτω και λέει σήμερα ένα ακατανόητο για μένα άρθρο ότι μπορεί το ταμείο να το βγάλει σε πλειστηριασμό ή σε διαγωνισμό για ενοικίαση και ταυτοχρόνως αν δεν χρησιμοποιηθεί ο εξοπλισμός του ξενοδοχείου, το οποίο έχει κλείσει και είναι πλήρως εξοπλισμένο μπορεί να παραχωρηθεί για κοινωφελείς σκοπούς. Έχει βάλει κάποιος στο μάτι τον εξοπλισμών του «Εσπέρια»; Συνδέεται με γνωστούς επιχειρηματίες όπως διαβάζουμε στον τύπο; Γιατί μέσα στο καλοκαίρι υπήρξαν διάφορα δημοσιεύματα που συνδέουν συγκεκριμένους επιχειρηματίες με την ενοικίαση ή με τη μίσθωση του συγκεκριμένου ακινήτου, το οποίο επαναλαμβάνω ανήκει στο ταμείο νομικών και προφανώς δεν χρειάζεται κανενός είδους νομοθετική ρύθμιση για να ενοικιαστεί όπως είχε ενοικιαστεί και πριν για πολλά χρόνια από το ίδιο ταμείο.
Όσον αφορά, επίσης, τον εξοπλισμό, είναι ακατανόητα. Περιμένω πραγματικά απαντήσεις.
Μια τελική παρατήρηση γιατί περνάει και ο χρόνος. Για το πρώτο κομμάτι θα συζητήσουμε αύριο εκτενέστερα πιστεύω.
Επίσης, κάτι ακατανόητο είναι στο τέλος τα εργαλεία πληροφορικής που υποτίθεται αρχίζουν στο Υπουργείο Εργασίας. Θα ήθελα πραγματικά περισσότερες πληροφορίες και για αυτό. Τι είναι το απλό και πόσο σύνθετη είναι η εφαρμογή του.
Δηλαδή, είναι ένα πληροφορικό σύστημα το οποίο κληρονομήθηκε; Είχε προκηρυχθεί κάποια στιγμή και ολοκληρώθηκε τώρα; Θα προκηρυχθεί στο μέλλον; Πώς αρχίζει να λειτουργεί; Είχε κόστος; Δεν έχει κόστος; Η νομοθέτηση της έναρξης λειτουργίας ενός συστήματος πληροφορικής από μόνη της δεν λέει τίποτα. Δεν μπόρεσα να βρω και μπορεί να είναι δικιά μου αδυναμία και συγχωρείστε με, αλλά δεν μπόρεσα να βρω περαιτέρω πληροφορίες ψάχνοντας προς τα πίσω, δεν βρήκα καμία προκήρυξη που να σχετίζεται με την δημιουργία τέτοιων συστημάτων. Θετικά είναι, μακάρι να λειτουργήσουν και μακάρι να μην έχουν αυτόν τον καρκίνο της διαλειτουργικότητας που έχουν τα πληροφοριακά συστήματα στο ελληνικό δημόσιο που το ένα δεν βλέπει το άλλο και δεν μπορούν να συνεργαστούν μεταξύ τους. Αλλά με ποιον τρόπο δημιουργήθηκαν; Πότε δημιουργήθηκαν; Πόσο ολοκληρώθηκαν και είναι έτοιμα να λειτουργήσουν; Έχουμε στοιχεία για αυτά; Ομολογώ ότι δεν βρήκα.
Χθες στο Euro Working Group και θα τελειώσω με αυτό υπήρξε ακόμα μια ταπείνωση της χώρας με την περίφημη υποδόση. Όλες αυτές οι αρνητικές για την Ελλάδα εξελίξεις σχετίζονται κυρίως με την επιμονή της κυβέρνησης να αυξάνει σταθερά το κόστος του δημόσιου με καινούργιους διορισμούς και καινούργιες υπηρεσίες και την αδυναμία της να παρουσιάσει ένα αξιόπιστο πρόγραμμα εξόδου από την κρίση. Αυτά δεν θα διορθωθούν αν δεν μπορέσουμε να περιορίσουμε τις δαπάνες και να δημιουργήσουμε ένα αξιόπιστο μηχανισμό απορρόφησης των χρημάτων που έρχονται από το εξωτερικό με διαφάνεια και αξιοπιστία.
Σας ευχαριστώ.
