Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι βρισκόμαστε ενώπιον ενός σκανδάλου της φαρμακευτικής εταιρίας Novartis, με διεθνή προέλευση και διαστάσεις. Οι πρακτικές της εταιρίας αλλά και άλλων φαρμακευτικών εταιριών είναι γνωστές. Δεν ανακαλύπτονται τώρα. Για παράδειγμα, από το 2000 μέχρι πρόσφατα η Novartis έχει καταβάλλει στο αμερικανικό Δημόσιο 1 δις. δολάρια σε αποζημιώσεις και πρόστιμα. Τον Απρίλιο του 2017 η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας επέβαλε πρόστιμο στην Novartis ύψους 49 εκ. δολαρίων ενώ τον περασμένο Δεκέμβριο η κυβέρνηση της Αυστραλίας μήνυσε τις εταιρίες Glaxo και Novartis για παράνομες πρακτικές.
Έχουμε, λοιπόν, να κάνουμε με ένα τεράστιο πολυπλόκαμο κύκλωμα διαπλοκής, διαφθοράς και παράνομων και ανήθικων πρακτικών προώθησης φαρμακευτικών προϊόντων, υπερκοστολογημένων προμηθειών, υπερτιμολογήσεων και υπερσυνταγογραφήσεων που αφορούν σε κρίσιμες πτυχές του συστήματος Υγείας. Κατά συνέπεια η δικαστική έρευνα θα πρέπει να αποδείξει την παραβίαση των νόμων και τη ζημία του Δημοσίου, να διεκδικήσει την επανόρθωση και να επιβάλλει αυστηρές τιμωρίες.
Το βασικό πρόβλημα είναι τι μέτρα πρέπει να πάρουμε για να μην επαναληφθούν τέτοια φαινόμενα. Για να βελτιώσουμε το σύστημα Υγείας και για να γνωρίζουν οι Έλληνες πολίτες πού και πώς ξοδεύονται τα χρήματά τους και με ποια αποτελεσματικότητα.
Στη δική μας περίπτωση υπάρχει και μια άλλη σημαντική παράμετρος. Σχετίζεται με την υπέρογκη αύξηση της δημόσιας φαρμακευτικής δαπάνης στην περίοδο 2001-2009, με ιδιαίτερη έξαρση στην περίοδο 2004-2009, κατά 159% και σε απόλυτο μέγεθος (από 2 δις σε 5.2 δις) και ως ποσοστό του ΑΕΠ (από 1.3% σε 2.2%), ενώ οι δαπάνες για την Υγεία αυξήθηκαν κατά 69%. Στο ΙΚΑ η αύξηση ήταν 400%, στον ΟΓΑ 450%. Ιλιγγιώδη ποσοστά. Οι αυξήσεις ήταν ιδιαίτερα έντονες στην περίοδο 2004-2009.
Υπάρχει εδώ ένα πρόβλημα διασπάθισης χρήματος και κακοδιαχείρισης που δεν έχει επαρκώς αναλυθεί. Αρκεί μόνο να αναφέρουμε ότι ένα απλό μέτρο, η ηλεκτρονική συνταγογράφηση που ξεκίνησε ως προετοιμασία υποδομής στις αρχές του 2010 με Γεν. Γραμματέα την Αθηνά Δρέττα και λίγο αργότερα εντάχθηκε στις μνημονιακές υποχρεώσεις, μείωσε τη φαρμακευτική δαπάνη κατά 1.5 δις.
Βέβαια, πολύ λίγοι είναι διατεθειμένοι να παραδεχθούν ότι ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία έγινε με τις ευλογίες όλων, κυριολεκτικά όλων, και οφείλεται κατά τα 2/3 στο ασφαλιστικό σύστημα. Οφείλεται συνάμα στα πολύπλοκα και απανταχού παρόντα πελατειακά και συντεχνιακά δίκτυα σε βάρος της εθνικής οικονομίας και του κοινωνικού συνόλου. Στον αλόγιστο κρατισμό με τις αθρόες προσλήψεις και τις ανεξέλεγκτες αμοιβές. Διότι, στο ίδιο διάστημα η συνταξιοδοτική δαπάνη αυξήθηκε κατά 100% και η μισθοδοσία της γενικής κυβέρνησης κατά 95%. Η φαρμακευτική δαπάνη είχε κι αυτή το δικό της μερίδιο, αλλά δεν ήταν παρά η κορυφή του παγόβουνου. Και όλα αυτά, βέβαια, καλύπτονταν με συνεχή και αλόγιστο εξωτερικό δανεισμό με πλήρη αγνόηση των κινδύνων.
Υπάρχουν, εμφανείς και βαρύτατες πολιτικές ευθύνες. Στα δημοκρατικά κοινοβουλευτικά πολιτεύματα ακούμε, οι πολιτικές ευθύνες κρίνονται στην κάλπη. Καλώς ή κακώς θεωρείται ότι έχουν κριθεί.
Σε λάθος κατεύθυνση βεβαίως αφού η πολύχρωμη και ετερόκλητη πολιτική αντι-μνημονιακή απάτη έπεισε μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης ότι η χρεοκοπία μας δεν ήταν παρά προϊόν κάποιας διεθνούς συνωμοσίας με τους εγχώριους προδότες εκπροσώπους της κι ότι τα Μνημόνια έφεραν την κρίση και τη λιτότητα κι όχι το αντίστροφο. Η μετάθεση ευθυνών βόλευε και βολεύει ακόμα πολλούς.
Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι
Έχουμε μπροστά μας μια δικογραφία πρόχειρη, ασυνάρτητη και δικονομικά διάτρητη.
Βάζει στο στόχαστρο και ενοχοποιεί πολιτικά πρόσωπα στη βάση αφηγήσεων, εικασιών και υποθέσεων ανώνυμων μαρτύρων. Χωρίς στοιχειώδες αποδεικτικό υλικό. Χωρίς υποτυπώδεις ενδείξεις. Χωρίς κάποιο χειροπιαστό στοιχείο που να δημιουργεί έστω μια βάσιμη υπόνοια. Τίποτα απολύτως. Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει.
Αυτές οι μεθοδεύσεις τροφοδοτούν εύλογα ισχυρισμούς ότι πρόκειται για καθοδηγούμενο σκηνικό που έχει σαν στόχο όχι να ανακαλύψει αδικοπραγίες και αξιόποινες πράξεις αλλά να κατασκευάσει επιλεκτικά πολιτικούς ενόχους υπό συνεχή και ομηρία και υπό τη σκιά του υπόπτου. Για να μείνει το στίγμα και η ρετσινιά, ανεξαρτήτως ενοχής ή όχι. Επιλέγονται θύματα για το Κολοσσαίο.
Ποντάρουν στην επικίνδυνη λαϊκή πεποίθηση που το ετερόκλητο αντι-μνημονιακό μέτωπο και οι εχθροί της δημοκρατίας καλλιέργησαν συστηματικά ότι όλοι οι πολιτικοί ήμαστε κλέφτες και ότι όλο το πολιτικό σύστημα είναι σάπιο και διεφθαρμένο.
Η απάτη και η παραπλάνηση συνεχίζονται για να συγκαλυφθεί μια καταστροφική διακυβέρνηση, που έφερε άλλα 2 αχρείαστα Μνημόνια και ζημίωσε τη χώρα κατά 200 δις, ένα ολόκληρο ΑΕΠ, χωρίς μια συγνώμη, χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Οι ίδιοι που αποκαλούσαν τους άλλους που είχαν υπογράψει τα 2 πρώτα Μνημόνια πουλημένους και προδότες, είναι οι πιο πειθήνιοι εφαρμοστές των 2 επόμενων. Πρόκειται περί απίστευτου θράσους ακριβώς γιατί εξακολουθούν να επικαλούνται κάποιο εκ γενετής και εξ αριστερής μήτρας «ηθικό πλεονέκτημα» τη στιγμή που η διαπλοκή, ο αυταρχισμός, ο αμοραλισμός και η παραφθορά της πολιτικής γλώσσας είναι ένα σύννεφο που καταπίνει την πολιτική ζωή σήμερα.
Η κυβέρνηση μακριά από κάθε φραγμό και έρμα καταφεύγει στο έσχατο καταφύγιο του λαϊκισμού: την αχαλίνωτη και κίβδηλη ηθικολογία. Από εδώ οι καλοί και από εκεί οι κακοί. Από εδώ οι αγνοί και τίμιοι από εκεί οι διεφθαρμένες ελίτ. Τα παλιό και το δήθεν «νέο» που είναι πιο συστημικό από το παλιό. Αυτοί και απέναντι όλοι οι άλλοι. Αυτό είναι το μυθολογικό υπόβαθρο για να καταλάβουμε το έργο που στήνουν, το συνεχώς ανανεούμενο.
Αλλά, δεν είναι μόνο αυτό. Εδώ μηδενίζονται τα πάντα. Λες και η πολιτική ιστορία της χώρας αρχίζει με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Εκμηδενίζονται οι πάντες και προβάλλουν οι ίδιοι με το φωτοστέφανο του αδιάφθορου και του λαϊκού τιμωρού. Διχάζουν και πολώνουν εκτιμώντας ότι δεν έχουν τίποτα να χάσουν αλλά ελπίζουν ότι θα κερδίσουν πόντους σε βάρος δυστυχώς της πολιτικής ομαλότητας και των θεσμών.
Ο μέγιστος τίτλος τιμής «και οι άλλοι τα ίδια έκαναν» δεν είναι παρά δείγμα πανικού και αδυναμίας.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Από το βήμα αυτό έχω επανειλημμένα απευθύνει αγωνιώδεις προειδοποιήσεις σχετικά με τις κυβερνητικές πρακτικές που έχουν καταρρακώσει αξιακές παρακαταθήκες της Αριστεράς. Το πιο πολύτιμο πολιτικό της κεφάλαιο λακτίζεται βάναυσα σε κάθε ευκαιρία.
Λυπάμαι βαθύτατα. Οι δημοκρατικοί πολίτες δικαίως σήμερα αποστρέφουν το πρόσωπό τους από το αριστεροδεξιό λαϊκιστικό συνονθύλευμα.
Θα ήθελα και πάλι να προειδοποιήσω για τον ολισθηρό και επικίνδυνο δρόμο που έχει πάρει η κυβέρνηση. Κανείς δεν μπορεί να παραμείνει επ’ άπειρον στην εξουσία όσα μέσα περιφρόνησης της Βουλής, του Κράτους Δικαίου, της Δικαιοσύνης και των θεσμών κι αν μετέλθει. Είναι άκρως θλιβερό. Η πολιτική ζωή οδηγείται σε έναν φαύλο διχαστικό κύκλο.
Η ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής αποτελεί έγκλημα και δυναμίτη στα θεμέλια της πολιτικής ομαλότητας και της αναγκαίας συνεννόησης και ομοψυχίας ενώπιον των σοβαρών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η χώρα, που δεν είναι μόνο η οικονομία.
Δεν μπορεί παρά η κυβέρνηση σήμερα να γνωρίζει, ότι υπάρχει και στην πολιτική όπως και στο κατά Ματθαίον το
Μάχαιραν έδωκες, Μάχαιραν θα λάβεις.
Όμως που θα οδηγηθεί έτσι η χώρα κ.κ.κ. συνάδελφοι; το έχετε σκεφθεί;
