«Δυστυχώς και η παρούσα κυβέρνηση εμμένει στο παρωχημένο μοντέλο μιας γεωργίας, που δε μπορεί να συντηρηθεί παρά μόνο με απαλλαγές, ελαφρύνσεις, αποζημιώσεις και πλουσιοπάροχες ενισχύσεις από την Ε.Ε.» τόνισε ο Βουλευτής Ηρακλείου με το Ποτάμι, Σπύρος Δανέλλης στο πλαίσιο της συζήτησης της επίκαιρης ερώτησης της ΝΔ με θέμα: «Άνευ προηγουμένου καθυστέρηση στην αξιοποίηση του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης ΠΑΑ 2014-2020 και του συνόλου των χρηματοδοτικών εργαλείων της ΕΕ».
Σύμφωνα με τον βουλευτή το πρόβλημα αυτό μπορεί να επιλυθεί μόνο αν πάψει «η αποσπασματική και κατακερματισμένη αντιμετώπιση των προβλημάτων του αγροτικού χώρου, δίνοντας τη θέση της σε μια συγκροτημένη και ολοκληρωμένη εθνική αγροτική πολιτική, που θα ‘κουμπώνει’ στην ΚΑΠ και θα υποστηρίζει ουσιαστικά τον αγροτικό κόσμο».
Άλλωστε, τόσο η ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, όσο και ο αγροτικός κόσμος της χώρας θα πρέπει να «λάβουν υπόψη τους πως με το BREXIT και την σημαντική μείωση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, ο προϋπολογισμός της ΚΑΠ προβλέπεται πως θα υποστεί δυσανάλογη μείωση και αυτό είναι πλέον αναπόφευκτο», ενώ κατέληξε λέγοντας «το ‘όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά’ θα το πληρώνουμε πολύ ακριβά για πολύ ακόμη. Ας βγάλουμε τουλάχιστον τα δέοντα συμπεράσματα και ας πορευτούμε σοφότεροι».
Δείτε το βίντεο:
Διαβάστε την ομιλία:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Γνωρίζουμε όλοι πως για την τρέχουσα Προγραμματική Περίοδο, στην χώρα μας θα εισρεύσουν 19 δις ευρώ για τον αγροτικό τομέα - στον Πρώτο και στον Δεύτερο Πυλώνα - όταν το σύνολο των λοιπών διαρθρωτικών Προγραμμάτων θα έχει στη διάθεσή του, περί τα 16 – 17 δις.
Αντιλαμβανόμαστε όλοι, το πόσο σημαντικό είναι αυτό, για έναν τομέα που έχει να αντιμετωπίσει μια σειρά παθογενειών, που έρχονται από το μακρινό παρελθόν.
Είναι προφανές, όμως, πως μέρος μόνο των ευθυνών βαρύνει τη σημερινή κυβέρνηση, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια η διαχείριση των παθογενειών από πλευράς της ήταν υποδειγματική…
Είναι επίσης σημαντικό να λάβουμε υπόψη μας, πως σε μια πρόσφατη, ποιοτική έρευνα της diaNEOsis 7 στους 10 Έλληνες αγρότες θεωρούν πως από την ένταξή μας στην Ε.Ε. και από τα ευρωπαϊκά προγράμματα της ΚΑΠ, κερδισμένη είναι η Ευρώπη και όχι η Ελλάδα!
Και μόνο αυτό δείχνει το μέγεθος του προβλήματος, σε σχέση με την ουσιαστική αξιοποίηση των ευρωπαϊκών πόρων.
Γιατί πάντοτε η έγνοια μας ήταν η απορρόφηση των πόρων και όχι η ορθολογική και αποτελεσματική αξιοποίηση τους.
Αυτό συνέβη σε όλους τους τομείς που χρηματοδοτήθηκαν από ευρωπαϊκά κονδύλια, αλλά ιδιαίτερα στη γεωργία.
Σήμερα όμως, αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε τη μεγαλύτερη δυνατή αποδοτικότητα των δυνατοτήτων μας, είναι αναγκαίο να ξεφύγουμε από τα αποτυχημένα μοντέλα του παρελθόντος.
Πρέπει να ξεφύγουμε από το σύνδρομο της εσωστρέφειας, της αδράνειας, της καθυστέρησης και της μη αξιοποίησης πόρων, αλλά και τον πανταχού παρόντα προστατευτισμό, που συνήθως πνίγει κάθε καινοτόμα προσπάθεια στη χώρα μας.
Γιατί η ανάπτυξη του ελληνικού αγροδιατροφικού τομέα σήμερα προϋποθέτει γνώση, επιχειρηματικότητα, εξωστρέφεια και εξαγωγές.
Σήμερα, είτε το θέλουμε είτε όχι, κάθε δράση ή αδράνειά μας κρίνεται, σε διεθνές επίπεδο και αντανακλάται σε οικονομικό αποτέλεσμα.
Είναι όμως αρωγός η Πολιτεία και το αρμόδιο Υπουργείο στις προσπάθειες του αγροδιατροφικού τομέα;
Και η δική σας κυβέρνηση, σε συνέχεια των προηγούμενων συνεχίζει την καταστροφική πολιτική της κατασπατάλησης κοινοτικών πόρων, με κριτήρια επιδοματικού χαρακτήρα, αντί στοχευμένα να κατευθύνει πόρους σε δράσεις, που μακροπρόθεσμα θα απαλλάξουν την ελληνική γεωργία, από την εξάρτησή της αυτή.
Μήπως και εσείς συνεχίζετε να επιδιώκετε μια ελληνική γεωργία, που δε μπορεί να συντηρηθεί χωρίς απαλλαγές, ελαφρύνσεις, αποζημιώσεις και πλουσιοπάροχες ενισχύσεις από την Ε.Ε.;
Αναγέννηση όμως του αγροδιατροφικού τομέα, χωρίς την ουσιαστική ένταξη σε αυτόν των νέων, που διαθέτουν ανοιχτούς ορίζοντες και δυνατότητες στην γνώση και την καινοτομία, δεν νοείται.
Η ανταγωνιστικότητα και η εξωστρέφεια που είναι το ζητούμενο και που πρέπει να συντελεστούν με γοργότατους ρυθμούς, προκειμένου να επιβιώσει η ελληνική γεωργία, αλλά και η ελληνική ύπαιθρος καθιστούν απαραίτητη την ουσιαστική στήριξη των νέων αγροτών.
Αλλά και η δημιουργία και η λειτουργία ενός αξιόπιστου δικτύου ενημέρωσης, που θα λειτουργεί δίπλα στον παραγωγό, τον αγρότη, τον κτηνοτρόφο, τον αλιέα, είναι «εκ των ων ουκ άνευ».
Και ιδίως σήμερα που η πληροφορία, η επιστημονική υποστήριξη και η ενημέρωση για τις επιχειρηματικές ευκαιρίες τρέχουν με γοργές ταχύτητες και πρέπει να είναι διαθέσιμες ανά πάσα στιγμή σε αυτούς που παράγουν.
Η ανισότητα των ελλήνων παραγωγών, σε σχέση με τους συναδέλφους τους στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, δεν μπορεί να καλυφθεί, αν δεν δημιουργηθεί ένα τέτοιο σύστημα έγκαιρης και έγκυρης επιστημονικής υποστήριξης.
Και προφανώς κάτι τέτοιο περνάει μέσα από την αναβάθμιση του ρόλου και του ΕΘΙΑΓΕ.
Αυτό θα είναι μια μεγάλη μεταρρύθμιση και μια μεγάλη υπηρεσία που καλείται να παράσχει ένα Υπουργείο πρώτης παραγωγικής γραμμής, όπως το ΥΠΑΑΤ, στους ενδιαφερόμενους.
Σε σχέση με τα σχέδια βελτίωσης.
Τι ισχύει πραγματικά;
Τέλος Μαρτίου περιμέναμε την προδημοσίευση του μέτρου.
Που βρίσκεται αυτό το θέμα, που τόσο πολλούς ενδιαφέρει;
Και βέβαια αναφορικά με την αγροτική εκπαίδευση πιστεύει κανείς πως χωρίς εκπαιδευτικά προγράμματα οι Έλληνες αγρότες μπορούν να συναγωνιστούν εκείνους της Αυστρίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας;
Επιπροσθέτως, έχετε υπόψη σας κ. Υπουργέ τις δομικές αλλαγές που συντελούνται στην Ευρωπαίκή Επιτροπή, με τη μεταφορά σημαντικού μέρους αρμοδιοτήτων και στελεχιακού δυναμικού από την Γενική Διεύθυνση Γεωργίας (D.G.-AGRI), στην Γενική Διεύθυνση Περιφερειών (D.G.-REGIO).
Παρακολουθείτε τις εξελίξεις αυτές;
Έχετε διαμορφώσει άποψη;
Εκτιμάτε ότι θα πρέπει να υπάρξει μια αντιστοίχιση σε σχέση με αυτές τις τροποποιήσεις στην αναδιοργάνωση του Υπουργείου σας;
Γιατί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, απαιτείται μια συμπαγής αγροτοδιατροφική αλυσίδα, στη θέση του σημερινού ασυντόνιστου και κατακερματισμένου τομέα, και, επίσης, ένα νέο θεσμικό πλαίσιο, υβριδικό και συνεργατικό, βασισμένο στη συνέργεια ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
Πρέπει επιτέλους η αποσπασματική και κατακερματισμένη αντιμετώπιση των προβλημάτων του αγροτικού χώρου, να δώσει τη θέση της σε μια συγκροτημένη και ολοκληρωμένη εθνική αγροτική πολιτική, που θα κουμπώνει στην ΚΑΠ και θα υποστηρίζει ουσιαστικά τον αγροτικό κόσμο.
Επιπροσθέτως, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας πως με το BREXIT και την σημαντική μείωση του ευρωπαϊκού προϋπολογισμού, ιδίως ο προϋπολογισμός της ΚΑΠ προβλέπεται πως θα υποστεί δυσανάλογη μείωση.
Και αυτό είναι αναπόφευκτο.
Ας το πάρουμε υπόψη μας λοιπόν και ας προετοιμαστούμε, προβλέποντας από τώρα που θα γίνουν περικοπές στο δεύτερο μισό ισχύος της ΚΑΠ.
Επιπλέον εγείρεται ακόμη ένα ζήτημα, που έχει να κάνει με την μεσοπρόθεσμη αναθεώρηση της ΚΑΠ.
Μέσα στο μήνα αυτό, έχουμε και την πρόσκλησή σας κ. Υπουργέ για συμμετοχή στην Ομάδα Εργασίας που θα ασχοληθεί με αυτήν τη διαδικασία.
Επειδή αρχίσαμε να εφαρμόζουμε την ΚΑΠ με τόση καθυστέρηση, τι συμπεράσματα έχουμε βγάλει;
Που βρισκόμαστε;
Τι προτάσεις έχουμε να κάνουμε σχετικά με την αναθεώρηση, που θα γίνει σε ένα ομολογουμένως δύσκολο περιβάλλον;
Ένα περιβάλλον, που χαρακτηρίζεται από την μείωση του προϋπολογισμού, αλλά και την σοβαρή αναζήτηση ιδίων πόρων…
Εμείς εκεί τι λέμε, τι προγραμματίζουμε και τι έχουμε σε εξέλιξη;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Είναι γνωστό σε όλους, ότι την ελληνική γεωργία, την χαρακτηρίζει η παραγωγική αποδιάρθρωση.
Σε αντίθεση με εμάς, οι λοιπές χώρες αντιμετώπισαν τις ενισχύσεις, ως ένα βασικό εργαλείο άσκησης γεωργικής πολιτικής, για τον εκσυγχρονισμό του αγροτικού τους τομέα, και όχι κατασπαταλώντας το, όπως εμείς, με κριτήρια και λογικές πελατειακών σχέσεων, που οδήγησαν στην απομάκρυνση από την παραγωγή, καθώς και στον εκμαυλισμό μεγάλης μερίδας του αγροτικού κόσμου.
Το «όλα τα κιλά, όλα τα λεφτά» θα το πληρώνουμε πολύ ακριβά και για πολύ ακόμη.
Ας βγάλουμε τουλάχιστον τα δέοντα συμπεράσματα και ας πορευτούμε σοφότεροι.
Τα σύγχρονα, ποιοτικά, αγροτικά προϊόντα δεν μπορεί παρά να είναι επώνυμα, ταυτοποιημένα, πιστοποιημένα από αξιόπιστους μηχανισμούς πιστοποίησης και ελέγχου, που θα διασφαλίζουν συνεχώς την εμπιστοσύνη των καταναλωτών.
Προϋπόθεση μακροχρόνιας οικονομικής βιωσιμότητας του παραγωγού, τόσο του αγρότη, όσο και του αλιέα, αλλά και του κτηνοτρόφου αποτελεί η συμμετοχή του στην πορεία του προϊόντος του, από την πρωτογενή παραγωγή του ως τον καταναλωτή, για τη διασφάλιση όσο γίνεται μεγαλύτερου μεριδίου της προστιθέμενης αξίας του προϊόντος του.
Για να το πετύχει όμως αυτό ο παραγωγός, απαιτείται η συμμετοχή του σε ισχυρά συλλογικά σχήματα, όπως ομάδες παραγωγών ή αγροτοσυνεταιριστικές ενώσεις.
Μόνο υγιή και ισχυρά τέτοια σχήματα μπορούν να εξασφαλίσουν οικονομία κλίμακας στα κόστη των εισροών, διαπραγματευτική ισχύ στην αγορά, εφαρμογή καινοτομίας, διενέργεια εφαρμοσμένης έρευνας, διασφάλιση συνέπειας στη διάθεση, σταθερότητας στην ποιότητα, τη μορφή και τις ποσότητες, που αποτελούν απαρέγκλιτες προϋποθέσεις εξωστρέφειας και ανταγωνιστικότητας.
Όλα αυτά λίγο πολύ είναι γνωστά.
Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε τον τροχό.
Ας είμαστε ειλικρινείς.
Ζωντανή ύπαιθρος συνεπάγεται και πλούσια χώρα.
Και στην χώρα μας, οι εργάτες της γης, οι αγρότες βρίσκονται σε δύσκολη θέση.
Και η θέση τους είναι δύσκολη, επειδή χρόνια τώρα, η πολιτεία δεν κάνει τίποτα για να τους βοηθήσει να αυξήσουν το εισόδημά τους.
Και εισόδημα, βεβαίως, δεν είναι οι επιδοτήσεις.
Ευχαριστώ.
