Στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού, Σπύρος Δανέλλης
Συζήτηση για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «Εθνικό Μητρώο Φορτοεκφορτωτών, Εθνικό Μητρώο Ιδιωτικών Φορέων Κοινωνικής Φροντίδας και άλλες διατάξεις».
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις συνολικού ύψους τουλάχιστον 240 δισ. ευρώ βαραίνουν την εθνική οικονομία.
Ο λογαριασμός επιπλέον ανεβαίνει με ρυθμό άνω των 2 δις ευρώ/ μήνα.
Το επιχειρείν «πνίγεται» αφού ένας στους δύο φορολογουμένους δεν μπορεί να εκδώσει φορολογική ενημερότητα, καθώς οι οφειλέτες στην εφορίας ξεπερνούν τα τέσσερα εκατομμύρια.
Το επιχειρείν «πνίγεται» όταν περισσότεροι από 850.000 βρίσκονται με δεσμευμένους τραπεζικούς λογαριασμούς, ενώ προοπτική ευνοϊκής ρύθμισης και της επιτέλους θέσπισης του ακατάσχετου λογαριασμού δεν υπάρχουν λόγω μνημονιακών δεσμεύσεων.
Και πως οι τράπεζες να βοηθήσουν το επιχειρείν όταν τα «κόκκινα» δάνεια έχουν ξεπεράσει τα 107 δισ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί πλέον στο 45% των συνολικών χορηγήσεων;
Στο μέτωπο της εργασίας, περισσότεροι από 400.000 εργαζόμενοι δεν εισπράττουν τον μισθό τους εμπρόθεσμα.
Στο ίδιο μέτωπο, οι ελεύθεροι επαγγελματίες (πάνω από 1,5 εκατ. ασφαλισμένοι) καλούνται να πληρώσουν έως το τέλος του μήνα εισφορές που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Μέσα σε αυτό το οικονομικό περιβάλλον ερχόμαστε αντιμέτωποι με την κληρονομιά 10ετιών που δυστυχώς διογκώθηκε στα χρόνια της αντιμνημονιακής οργής:
Δηλαδή την πεποίθηση πως η διαμαρτυρία και η διεκδίκηση εκφράζονται με απειλές, ύβρεις, επιθέσεις, καταστροφές δημόσιας ή ιδιωτικής περιουσίας, βανδαλισμούς, καταλήψεις και κάθε λογής άνομες ενέργειες, που βεβαίως μένουν ατιμώρητες ακριβώς επειδή καθαγιάζονται από την ιερή οργή των διαμαρτυρομένων.
Έτσι απτόητοι οι μπαχαλάκηδες, στο όνομα δήθεν του χειμαζόμενου λαού, για πολλοστή φορά επιτίθενται ανενόχλητοι κατά λεωφορείου, που βεβαίως στις 5.30 το πρωί δεν μεταφέρει κεφαλαιοκράτες και τραπεζίτες.
Και βέβαια σχεδόν καθημερινά καταστρέφουν ανενόχλητοι τα νέα ακυρωτικά μηχανήματα σε λεωφορεία και σταθμούς μετρό.
Έχουμε άλλωστε καθημερινό δελτίο καταστροφών.
Και βέβαια οι αγροτοσυνδικαλιστές θεωρούν αυτονόητο και φέτος όπως κάθε χρόνο, έχοντας μάλιστα φορολογικό και ασφαλιστικό επιπλέον των λοιπών υπαρκτών προβλημάτων που μαστίζουν τον αγροτικό κόσμο, ότι δικαιούνται ατιμώρητα να κλείνουν δρόμους, τελωνεία, μεθοριακούς σταθμούς και αεροδρόμια.
Χθες το μεσημέρι είχαμε τους τραμπούκους δήθεν φοιτητές, οι οποίοι καλυπτόμενοι από το πανεπιστημιακό άσυλο, έστειλαν στο νοσοκομείο τον καθηγητή Άγγελο Συρίγο, του Παντείου Πανεπιστημίου.
Ευτυχώς, εδώ είχαμε και μια σύλληψη.
Να δούμε τη συνέχεια…
Όλες αυτές οι συμπεριφορές φαντάζουν αδιανόητες όχι μόνο για κάθε ευνομούμενη δυτική Δημοκρατία, αλλά για διαφορετικούς βεβαίως λόγους, για κάθε τριτοκοσμικό αυταρχικό κράτος.
Η βία που διαλύει την κοινωνία και την οικονομία, είναι αίτιο και ταυτοχρόνως αποτέλεσμα της απώλειας αίσθησης της κοινότητας, της κοινής ταυτότητας και της επιδίωξης κοινών στόχων.
Είμαστε ούτε ακριβώς κανονικό κράτος, ούτε ακριβώς failed state.
Είμαστε στο μεταίχμιο, στη no man’s land…
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Με βάση τα παραπάνω, δεν είναι τυχαίο πως η διεθνής κοινή γνώμη μοιράζεται σε δύο βασικές εκτιμήσεις για τη χώρα.
Εκτιμήσεις που καταδεικνύουν το σοβαρό έλλειμμα αξιοπιστίας της Ελλάδας αφενός, και αφετέρου τη συνεχή άρνηση συμφιλίωσής μας με την πραγματικότητα.
Στο διεθνές «debate» που αφορά τη χώρα μας, η μία πλευρά υποστηρίζει πως είμαστε ανίκανοι να παραμείνουμε στην ευρωζώνη και άρα καλό είναι να αποχωρήσουμε, ενώ η άλλη - αν και συμφωνεί στα περί ανεπάρκειας - υποστηρίζει την παραμονή μας για λόγους αλληλεγγύης, αλλά και βεβαίως αυτοσυντήρησης, αφού το μόνο που θα έλειπε στην σημερινή Ευρώπη, θα ήταν η απειλή του Grexit.
Είναι άδικες, ακραίες, σκληρές, ή κινδυνολάγνες οι παραπάνω απόψεις;
Η χώρα ζει τους τελευταίους μήνες για πολλοστή φορά από την έναρξη της κρίσης και των προγραμμάτων στήριξης, το μαρτύριο της αξιολόγησης.
Για πολλοστή φορά παρακολουθούμε να στήνεται μια κακόγουστη φάρσα εις βάρος της χώρας.
Και καλά οι ακραίες φωνές στις τάξεις των δανειστών, που δεν έκρυψαν ποτέ ποιες ήταν οι πραγματικές τους προθέσεις και ποια Ευρώπη οραματιζόταν.
Καθώς και οι ορέξεις που ανοίγουν, από τα συνεχή κυβερνητικά λάθη, τις υπαναχωρήσεις, τις καθυστερήσεις και αμφιγνωμίες.
Όμως, Υπουργοί της κυβέρνησης, αλλά και σημαντικά στελέχη της αντιπολίτευσης δεν αντιλαμβάνονται την επικινδυνότητα της κατάστασης;
Οι μεν πρώτοι – ή έστω κάποιοι από αυτούς για να είμαστε δίκαιοι - χαλαρά και ανεύθυνα διατυμπανίζουν πως «υπάρχει χρόνος», αδιαφορώντας πως μέρα με τη μέρα ο λογαριασμός βαραίνει όλο και περισσότερο την πλάτη του Έλληνα φορολογούμενου.
Πως η κυβέρνηση μπορεί να διαπραγματεύεται, αγνοώντας το οριακό σημείο που αφορά την ένταξή της στην ποσοτική χαλάρωση και τις κλιμακούμενες καταστροφικές επιπτώσεις αυτής της αβεβαιότητας, στην τόσο εύθραυστη οικονομία μας.
Από την άλλη πλευρά, κορυφαία στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κρυφά και φανερά εύχονται να μην ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, ώστε να πέσει η κυβέρνηση.
Διαπρύσιοι σωτήρες…
Με άλλα λόγια, το πολιτικό σύστημα – ή ένα μεγάλο μέρος του - φαίνεται να ζει σε ένα άλλο, παράλληλο σύμπαν.
Αποτέλεσμα;
Τεράστιο έλλειμμα αξιοπιστίας, απώλεια εμπιστοσύνης.
Πρόβλημα χρόνιο, διαβρωτικό και δυστυχώς πάγιο.
Από την άλλη, χαιρόμαστε για τις χειμερινές προβλέψεις της Κομισιόν:
Πρωτογενές πλεόνασμα το 2016: 2% έναντι στόχου 0,5%.
Ανάπτυξη: 0,3% επί του ΑΕΠ, έναντι προβλεπόμενης ύφεσης -0,3%.
Προβλεπόμενη ανάπτυξη για το 2017: 2,7% και 3,1% για το 2018.
Λαμπρά, και να αγωνιστούμε όλοι για την επαλήθευσή τους.
Όμως, να μην αποσιωπούμε την βασική προϋπόθεση που η έκθεση ρητά αναφέρει.
Την έγκαιρη ολοκλήρωση της β’ αξιολόγησης του προγράμματος ESM και βεβαίως την τήρηση όλων των δεσμεύσεων που έχουμε αναλάβει.
Και η δυσμενής εξέλιξη της επένδυσης του Ελληνικού, δείχνει πως κάθε άλλο παρά έχουμε καταλάβει το τι χρειάζεται να γίνει, καθώς και τις ταχύτητες με τις οποίες πρέπει να τρέξουν τέτοιες διαδικασίες.
Ας μην χάσουμε και αυτή την ευκαιρία του θετικού οικονομικού momentum.
Ξέρουμε όλοι, πως αν δεν υπάρξει συμφωνία τώρα, αν η ακατάσχετη «δραχμολαγνία», αν η δυστοπία του Grexit παραμείνουν στο τραπέζι, θα κλείσει οριστικά η πόρτα και της τελευταίας ευκαιρίας που μας δίνεται.
Κι ας μην κοροϊδευόμαστε.
Η εφιαλτική και απευκταία «απελευθέρωσή» μας από την κακή Τρόικα, μας οδηγεί μαθηματικά, κατεστραμμένη, τριτοκοσμική πλέον χώρα, στην αποκλειστική αγκαλιά του ΔΝΤ.
Πάνω στα ερείπια της χώρας, παλιοί και νέοι σωτήρες, αυτόκλητα θα σπεύσουν να πάρουν τις νέες θέσεις τους.
Για να προσφέρουν τι πλέον;
…
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Στη σημερινή ειδικά συγκύρια που οδεύουμε προς την τέλεια καταιγίδα, αν δεν αναλάβουμε τις ευθύνες μας όλοι, αν δεν προσπαθήσουμε να συνεννοηθούμε στη βάση ενός κοινού οραματικού σχεδίου που να εμπνεύσει την κοινωνική πλειοψηφία, φοβάμαι ότι το «γαία πυρί μιχθήτω» θα έρθει ως μοιραίο αποτέλεσμα.
Και ο κ. Πρωθυπουργός θα πρέπει να αντιληφθεί, όσο ακόμη είναι καιρός.
Ο μόνος τρόπος να κλείσει η συζήτηση για το Grexit και να αποτραπεί το ναυάγιο της επιστροφής στη δραχμή και της εξόδου στον Τρίτο Κόσμο είναι να κλείσει η αξιολόγηση τώρα.
Μια κουβέντα μόνο για τις τροπολογίες, που έχουν κατατεθεί στο πλαίσιο του συζητούμενου νομοσχεδίου.
Σε σχέση με την τροπολογία που κατατέθηκε από βουλευτές της συμπολίτευσης, η οποία προβλέπει το δικαίωμα της απευθείας ανάθεσης προμηθειών, μεγάλης δαπάνης μάλιστα, κατά παρέκκλιση της κείμενης νομοθεσίας από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, έχει δύο εγγενή προβλήματα.
Πρώτον είναι λάθος να εκχωρείται με μεθοδεύσεις το εργαλείο της βουλευτικής τροπολογίας, σε Υπουργούς της Κυβέρνησης, οι οποίοι για διάφορους λόγους δεν την καταθέτουν οι ίδιοι ως υπουργική τροπολογία.
Και δεύτερον η ίδια η φύση της τροπολογίας αυτής βρίσκεται σε λάθος κατεύθυνση, κατά την άποψή μας.
Η δεύτερη τροπολογία, αυτή του Αναπληρωτή Υπουργού Εσωτερικών κ. Τόσκα για τους 5ετούς θητείας Πυροσβέστες, είναι εμβαλωματική. Εμείς αντιλαμβανόμαστε τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν για την υλοποίηση της νομικής υποχρέωσης, όπως προβλεπόταν στην τότε αρχική ρύθμιση της μονιμοποίησής τους. Όμως θα πρέπει να είμαστε ειλικρινείς. Τα προβλήματα, τα υπαρκτά, θα πρέπει να εμφανιστούν ως τέτοια στους άμεσα ενδιαφερομένους αλλά και σε μας για να κερδίσουμε τη στοιχειώδη αξιοπιστία που οφείλουμε να έχουμε απέναντι στους Έλληνες πολίτες. Και βεβαίως να μπορέσουμε να κλείσουμε αυτή την εκκρεμότητα με τον καλύτερο, αποτελεσματικότερο και βεβαίως νόμιμο τρόπο.
Ευχαριστώ.
