Ο βουλευτής Αττικής του Ποταμιού Γιώργος Μαυρωτάς, τοποθετήθηκε κατά τη συζήτηση της Ολομέλειας για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων (ΥΠ.Π.Ε.Θ.) «Ρυθμίσεις για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και άλλες διατάξεις».
Στην αρχή της ομιλίας του τόνισε το γεγονός ότι πάλι δεν δόθηκε χρόνος για επαρκή διαβούλευση για τις περίφημες «άλλες διατάξεις» που έρχονται κατά ριπάς μέσω τροπολογιών. Στηλίτευσε την τακτική του Υπουργείου Παιδείας να φέρει τις διατάξεις για την ειδική αγωγή μετά την ολοκλήρωση της συζήτησης στις επιτροπές, ενώ σημείωσε ότι αιφνιδιασμός υπήρξε και για τις ρυθμίσεις των φροντιστηρίων.
Για τα θέματα της ελληνόγλωσσης και διαπολιτισμικής εκπαίδευσης δήλωσε ότι το Ποτάμι δεν έχει ως επί το πλείστον αντιρρήσεις εκτός από την αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών που ήδη έχουν προσαρμόσει τη ζωή τους στο εξωτερικό, σε ένα συγκεκριμένο καθεστώς, το οποίο μάλιστα απαλλάσσει την πολιτεία από έξοδα επιμισθίων.
Ο κ. Μαυρωτάς στάθηκε στο άρθρο 28 για την ιδιωτική εκπαίδευση τονίζοντας ότι πρέπει να υπάρξει μια χρυσή τομή και να διαφυλαχθούν τόσο η δυνατότητα των ιδιοκτητών στην επιλογή προσωπικού, όσο και η ελευθερία των εκπαιδευτικών να ασκούν τα καθήκοντά τους, δίχως τον φόβο της απόλυσης. Προς την κατεύθυνση αυτή, επανέλαβε την πρόταση του Ποταμιού την οποία κατέθεσε και με τροπολογία, σύμφωνα με την οποία αντί για τα ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ, να υπάρχει μια πενταμελής επιτροπή που θα στελεχώνεται από έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου, έναν εκπρόσωπο των ιδιοκτητών, έναν εκπρόσωπο της ΟΙΕΛΕ και δύο καθηγητές πανεπιστημίου με ειδικότητα ο ένας στο εργατικό δίκαιο και ο άλλος στη διδακτική. Έκρινε ότι πρόκειται για μια συμβιβαστική και δίκαιη λύση και σημείωσε ότι η αν η Κυβέρνηση τη θεωρεί σωστή, όπως είχε ήδη αναφέρει και ο Υπουργός στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, τότε να την υιοθετήσει, χωρίς να κρύβεται πίσω από την προϋπόθεση υιοθέτησής της και από άλλα κόμματα.
Για το θέμα της ειδικής αγωγής ανέφερε ότι πρωτεύον είναι να παρέχεται σε όλα τα παιδιά κατάλληλη εκπαίδευση και πως τόσο οι σπουδές όσο και η εμπειρία παίζουν σημαντικό ρόλο στην καταλληλότητα του εκπαιδευτικού ο οποίος όμως πρέπει και να αξιολογείται. Συνέχισε λέγοντας, ότι δεν συμφωνεί με το να τοποθετηθεί ένας εκπαιδευτικός στις δομές ειδικής αγωγής χωρίς τα προσόντα μόνο και μόνο για να καλυφθεί η θέση ή γιατί στη γενική εκπαίδευση είναι υπεράριθμος. Αυτό όπως είπε, υποτιμάει τα παιδιά και τις οικογένειές τους. Ζήτησε την απόσυρση της τροπολογίας για να υπάρξει επαρκής χρόνος διαβούλευσης για τη βέλτιστη λύση.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του υπενθύμισε στον Υπουργό Παιδείας ότι ενώ το Ποτάμι απάντησε εγκαίρως πόσους εκπαιδευτικούς έχει αποσπάσει στο κόμμα και τους βουλευτές του, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ δεν ανταποκρίθηκαν στο αίτημα αυτό. Ο βουλευτής του Ποταμιού αναρωτήθηκε για ποιον λόγο; Σημειωτέον ότι ο κ. Φίλης δεν έδωσε κάποια απάντηση για την απόκρυψη και μη δημοσιοποίηση των στοιχείων.
Τέλος αναφέρθηκε στην ανάγκη μεγάλων αλλαγών που προϋποθέτουν και μεγάλες συναινέσεις στην Παιδεία και την ύπαρξη συνθέσεων αντί συγκρούσεων. Έκανε μάλιστα την πρόταση προκειμένου να αποφεύγεται ο καταιγισμός κατάθεσης τροπολογιών αλλά και συγχρόνως να αναγνωρίζεται ο επείγων χαρακτήρας ορισμένων από αυτές, οι τροπολογίες να γίνονται δεκτές από το σώμα της Βουλής με αυξημένη πλειοψηφία.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Συζητάμε σήμερα στην Ολομέλεια το νομοσχέδιο «Ρυθμίσεις για την ελληνόγλωσση εκπαίδευση, τη διαπολιτισμική εκπαίδευση και άλλες διατάξεις». Παρά το γεγονός ότι τα δυο πρώτα στοιχεία του τίτλου είναι μείζονος σημασίας, εντούτοις η συζήτηση επικεντρώθηκε στις άλλες διατάξεις.
Στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων είχαμε πει να δοθεί χρόνος για διαβούλευση κυρίως γι’ αυτές τις «άλλες διατάξεις» που όλο και αυγατίζουν. Έρχονται τροπολογίες κατά ριπάς. Έχουμε εννέα μέχρι σήμερα. Δεν έγινε δεκτό το αίτημά μας. Έτσι σήμερα βλέπουμε να εμφανίζονται αμφιλεγόμενες τροπολογίες που αφορούν στην ειδική αγωγή χωρίς να έχει συζητηθεί το θέμα στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, χωρίς να έχουμε ακούσει τους φορείς στη Βουλή. Γιατί; Η δικαιολογία ότι σχολιάστηκε επαρκώς το θέμα στην ηλεκτρονική διαβούλευση δεν αντέχει. Τότε ας τα κάναμε έτσι όλα τα νομοσχέδια με ηλεκτρονική διαβούλευση χωρίς επιτροπές. Τι τις θέλουμε;
Λένε ότι είναι επείγον γιατί ξεκινάει η χρονιά. Δεν το ξέραμε αυτό αρχές Αυγούστου, όταν συζητάγαμε όλο το νομοσχέδιο στις επιτροπές, έτσι ώστε να έρθουν και οι διατάξεις για την ειδική αγωγή; Τα τελευταία 180 χρόνια ξέρουμε ότι η σχολική χρονιά ξεκινάει τον Σεπτέμβριο. Αιφνιδιάστηκε η Κυβέρνηση; Και ήρθε μέσα στον Αύγουστο και αφού είχε τελειώσει η συζήτηση στις επιτροπές για το υπόλοιπο νομοσχέδιο, που κι εκεί έφερε πράγματα αιφνιδιαστικά, όπως για παράδειγμα το θέμα με τα φροντιστήρια. Δεν είμαι σίγουρος αν είναι κακός σχεδιασμός ή κουτοπονηριά. Δεν είμαι, επίσης, σίγουρος ποιο από τα δύο είναι χειρότερο.
Στο κεφάλαιο Α΄, στα θέματα της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης, δεν έχουμε αντιρρήσεις στην πλειοψηφία των διατάξεων, μόνο στην αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών που ήδη έχουν προσαρμόσει τη ζωή τους σε ένα συγκεκριμένο καθεστώς που απαλλάσσει κιόλας την πολιτεία από έξοδα επιμισθίων κ.λπ. Εκεί έχουμε αντιρρήσεις. Η κατάχρηση του φαινομένου αυτού θα μπορούσε να καταπολεμηθεί από την πολιτεία με συστηματικούς ελέγχους και αξιολόγηση και όχι με νομοθετικές διατάξεις.
Στο Κεφάλαιο Β΄, για τη διαπολιτισμική εκπαίδευση, φαίνεται ότι η Κυβέρνηση ανακάλυψε τη γοητεία των πειραματικών σχολείων, αυτά που υποβάθμισε την προηγούμενη χρονιά με τις ρυθμίσεις της. Θα λειτουργούν, λοιπόν, τα διαπολιτισμικά σχολεία ως πειραματικά για όλα τα υπόλοιπα σχολεία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που θα είναι οιονεί πολυπολιτισμικά.
Το θέμα, όμως, είναι ότι στα πειραματικά σχολεία υπηρετεί και προσωπικό αυξημένων προσόντων, κάτι που στο παρόν νομοσχέδιο δεν περιγράφεται, απλώς ανάγεται σε μια απόφαση Υπουργού το ποια θα είναι αυτά τα αυξημένα προσόντα. Δεν είχε γίνει, όμως, έτσι στον ν. 3966/2011 για τα πειραματικά, όπου υπήρχε αναλυτική περιγραφή.
Πάμε στο Κεφάλαιο Γ΄ για τις ρυθμίσεις για την Ανώτατη Εκπαίδευση, ξεκινώντας από το άρθρο 27. Φαίνεται να υπάρχει θέμα με τη συμμετοχή καθηγητών σε εταιρείες, καθότι τίθεται εν αμφιβόλω ο ερμηνευτικός χαρακτήρας της ρύθμισης. Συγκεκριμένα, διαβάζω στην Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας για το άρθρο 27 στη σελίδα 6 επί λέξει: «Υπ’ αυτήν την έννοια, δεν φαίνεται να συνάδει προς το Σύνταγμα η προτεινόμενη ρύθμιση στο μέρος που αφορά σε καθηγητές και λέκτορες που μέχρι έναρξης ισχύος του παρόντος ασκούσαν ή ασκούν ελεύθερο επάγγελμα μέσω εταιρείας και όχι ως ατομική επαγγελματική δραστηριότητα». Ίσως, λοιπόν, η Κυβέρνηση θα έπρεπε να το ξαναδεί το συγκεκριμένο.
Πάμε στο Κεφάλαιο Δ΄ και στο περίφημο άρθρο 28 που αφορά στην ιδιωτική εκπαίδευση. Να ξεκινήσω λέγοντας ότι ούτε εγώ πήγα σε ιδιωτικό σχολείο ούτε τα παιδιά μου, έτσι ώστε να έχω κάποια ιδιαίτερη σχέση με τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, όπως πιθανώς να έχουν άλλοι. Τα ιδιωτικά σχολεία έχουν την εξής ιδιαιτερότητα: Είναι επιχειρήσεις, αλλά είναι και σχολεία που παρέχουν δημόσιους τίτλους. Ως εκ τούτου, πρέπει να βρεθεί ένα modus vivendi, μια χρυσή τομή στο μέχρι πού επεμβαίνει το κράτος. Να μπορεί δηλαδή το κάθε σχολείο να αναπτύξει δραστηριότητες, να δημιουργήσει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, χωρίς όμως να ξεφεύγει από τους περιορισμούς που θέτει ο νόμος και που πρέπει να είναι οι ίδιοι για όλους.
Ο κάθε επιχειρηματίας, λοιπόν, πρέπει να θεωρεί πρωταρχικής σημασίας το έμψυχο δυναμικό του σχολείου του και πρέπει να μπορεί να το επιλέγει και να το τροποποιεί μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια. Από την άλλη, ο εκπαιδευτικός θα πρέπει να έχει την ελευθερία να ασκεί τα καθήκοντά του με ευσυνειδησία, χωρίς να επικρέμαται από πάνω του ο φόβος της απόλυσης όταν κάνει καλά τη δουλειά του, δηλαδή να μην είναι ευάλωτος σε τυχόν πιέσεις της ιδιοκτησίας για να κάνει εκπτώσεις στην εκπαιδευτική δεοντολογία που πρέπει να τηρεί.
Πώς παντρεύεται, όμως, η ελευθερία του ιδιοκτήτη να αξιολογεί και να επιλέγει το προσωπικό του, με την εργασιακή ασφάλεια του καλού εκπαιδευτικού; Κατά τη γνώμη μας, βάζοντας ασφαλιστικές δικλείδες. Η απόλυση ενός εκπαιδευτικού δεν μπορεί να είναι καταχρηστική. Από την άλλη, δεν μπορεί να θεωρούνται και όλες οι απολύσεις καταχρηστικές. Ποιος θα το κρίνει αυτό; Με βάση το νομοσχέδιο που παρουσιάζετε, είναι τα ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ, δηλαδή συνάδελφοι των εκπαιδευτικών. Όπως καταλαβαίνετε, δεν μπορεί να είναι αυτά τα αμερόληπτα όργανα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 24 στην τελευταία παράγραφο του αναθεωρημένου ευρωπαϊκού κοινωνικού χάρτη, όπως ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία με τον ν. 4359/2016, όπου έκανε λόγο για αμερόληπτα όργανα.
Για τον λόγο αυτό, το Ποτάμι κατέθεσε τροπολογία με βάση την οποία, αντί για τα ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ, θα υπάρχει μια πενταμελής επιτροπή που θα στελεχώνεται από έναν εκπρόσωπο του Υπουργείου, έναν εκπρόσωπο των ιδιοκτητών, έναν εκπρόσωπο της ΟΙΕΛΕ και δύο καθηγητές πανεπιστημίου με ειδικότητα ο ένας στο εργατικό δίκαιο και ο άλλος στη διδακτική. Οι δύο τελευταίοι θα προέρχονται με κλήρωση.
Η Επιτροπή, λοιπόν, αυτή θα συνεδριάζει τέσσερις φορές τον χρόνο και εκτάκτως όποτε χρειαστεί και θα αποφασίζει με πλειοψηφία αν οι απολύσεις εκπαιδευτικών είναι καταχρηστικές ή όχι.
Πιστεύουμε ότι αυτή είναι μια συμβιβαστική και δίκαιη λύση για την αιτιολόγηση ή όχι των απολύσεων. Όλες οι πλευρές θα εκπροσωπούνται και επίσης θα ακούγεται και η γνώμη των ειδικών. Αν η Κυβέρνηση τη θεωρεί σωστή και δίκαιη αυτήν την λύση, όπως είχε ήδη αναφέρει και ο Υπουργός στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, ας την υιοθετήσει, χωρίς να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό της βάζοντας ως προϋπόθεση την υιοθέτηση και από άλλα κόμματα.
Το περιεχόμενο μιας πρότασης και όχι η πατρότητα της πρέπει να είναι το βασικό κριτήριο αποδοχής της. Η λογική του «αν δεν είναι δική μου η λύση, δεν την υιοθετώ» ή «αν δεν την κάνουν όλοι δεκτή, δεν την υιοθετώ» ακυρώνει την ουσία της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, όπου υποτίθεται αναζητούμε τις βέλτιστες νομοθετικές λύσεις μέσα από διάλογο, συζήτηση και συμβιβασμούς. Αν είναι να κάνουμε παράλληλους μονόλογους και στο τέλος να ψηφίζει η πλειοψηφία αυτό που η ίδια προτείνει, είμαστε ακόμη πολύ μακριά από την αποτελεσματική νομοθέτηση.
Πάμε στο θέμα της τροπολογίας για την ειδική αγωγή. Για την διαδικασία τα είπα στην αρχή το ότι θα έπρεπε να είχε έρθει με το σώμα του νομοσχεδίου και να υπάρχει ο χρόνος να συζητηθεί και στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, να ακούσουμε τους φορείς, κλπ. Ας προχωρήσουμε στην ουσία τώρα. Πέρα από τα επιχειρήματα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, το πρωταρχικό κριτήριο είναι να παρέχεται σε όλα τα παιδιά που φοιτούν σε αυτά τα σχολεία η κατάλληλη εκπαίδευση. Είναι, δηλαδή, ένα θέμα ποσοτικό -σε όλα τα παιδιά- αλλά και ποιοτικό η κατάλληλη εκπαίδευση.
Χωρίς να έχουμε επαρκή χρόνο να εξετάσουμε το θέμα από όλες τις πλευρές, το σίγουρο είναι ότι τόσο οι σπουδές όσο και η εμπειρία παίζουν σημαντικό ρόλο στην καταλληλότητα του εκπαιδευτικού. Τελικά το ποιος είναι κατάλληλος θα το δείξει μια πραγματική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου κάθε δασκάλου. Αν δεν υπάρχει αυτή η αξιολόγηση, φαίνεται λογικό όσοι σπούδασαν τέσσερα χρόνια το συγκεκριμένο αντικείμενο να έχουν προτεραιότητα σε σχέση με άλλους που σπούδασαν ένα ή ενάμιση χρόνο ή έκαναν απλώς κάποια σεμινάρια.
Επίσης, το να τοποθετηθεί ένας εκπαιδευτικός στις δομές ειδικής αγωγής χωρίς τα προσόντα μόνο και μόνο για να καλυφθεί η θέση ή επειδή στη γενική εκπαίδευση είναι υπεράριθμος, υποτιμάει τα παιδιά αυτά και τις οικογένειές τους. Το θέμα δεν πρέπει να το δούμε συντεχνιακά οι ΠΕ70 εναντίον των ΠΕ71 και οι ΠΕ60 εναντίον των ΠΕ61, αλλά με γνώμονα το συμφέροντα των παιδιών. Αυτό θα πρέπει να κρίνουμε και αυτό περνάει πάντα μέσα από μια ουσιαστική αξιολόγηση, μια λέξη-κλειδί.
Εξυπακούεται δε ότι στα σχολεία τυφλών και κωφών θεωρούμε απαραίτητο και όχι προαιρετικό το να γνωρίζει ο διδάσκων γραφή Braille και νοηματική γλώσσα. Το «κατά προτεραιότητα» που αναφέρεται στην τροπολογία δεν επαρκεί, καθώς αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο να τοποθετηθούν και εκπαιδευτικοί μη γνωρίζοντες τον τρόπο επικοινωνίας με αυτά τα παιδιά, οπότε καταλαβαίνετε τι μάθημα μπορεί να γίνει τότε. Αν δεν υπάρχουν αρκετοί εκπαιδευτικοί με τα απαιτούμενα προσόντα, να δοθούν κίνητρα για την επιμόρφωσή τους πριν την τοποθέτησή τους σε αυτά τα σχολεία.
Επίσης, τα Εργαστήρια Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης είναι σχολικές μονάδες που ανήκουν στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση και αποτελούν ξεχωριστό τύπο σχολείων στα οποία ολοκληρώνεται η υποχρεωτική εκπαίδευση. Πρέπει να έχουν εκτός από διοικητική και διδακτική ένταξη στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δηλαδή να δίνουν τίτλους με αντίκρισμα.
Για όλους αυτούς τους λόγους και επειδή θίγονται πολλά και ευαίσθητα θέματα θεωρούμε ότι δεν έχει εξαντληθεί η συζήτηση στη διαβούλευση που έχει γίνει και αν είναι να εφαρμοστούν αυτά το 2017-2018, δηλαδή τη μεθεπόμενη σχολική χρονιά έχουμε όλο το χρόνο μπροστά μας και για αυτό ζητούμε την απόσυρση της τροπολογίας για να έχουμε τον χρόνο να συζητηθεί και να έχουμε τη βέλτιστη δυνατή λύση.
Για τις υπόλοιπες τροπολογίες θα μιλήσουμε αύριο, όπως και για το άρθρο 30 για τα φροντιστήρια. Φαίνεται ότι χρειαζόταν περαιτέρω διαβούλευση που δεν υπήρχε. Μας το είπαν αυτό και οι εκπρόσωποι της ΟΕΦΕ που αιφνιδιάστηκαν ουσιαστικά όταν ήρθε ως τροπολογία στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων.
Ούτε είναι σωστό να δουλεύουν για 4,6 ευρώ την ώρα οι διάφοροι εκπαιδευτικοί στα φροντιστήρια ή να μην παίρνουν υπερωρίες, αλλά ούτε είναι και σωστό να έχει μια ιδιωτική επιχείρηση εργαζομένους που τους πληρώνει, ενώ δεν εργάζονται στις σχολικές διακοπές.
Αυτό θα οδηγήσει τελικά όλους τους ιδιοκτήτες φροντιστηρίων να παίρνουν μόνο εργαζόμενους με μπλοκάκι και να μην κάνουν κανονικές προσλήψεις ή θα οδηγήσουν κόσμο στα ιδιαίτερα, δηλαδή ουσιαστικά στη μαύρη παραπαιδεία. Θα τα πούμε, όμως, αυτά αύριο πιο συγκεκριμένα, όπως επίσης για την τροπολογία για το ΕΛΙΔΕΚ, για το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας που έχει έρθει.
Τέλος, κάτι επίκαιρο: Τώρα πού ανοίγουν τα σχολεία είναι μια καλή ευκαιρία να δούμε πού απασχολούνται οι εκπαιδευτικοί που είναι εκτός τάξης. Μας είχε ζητήσει ο κύριος Υπουργός τον αριθμό των αποσπασμένων εκπαιδευτικών στο κόμμα και στους Βουλευτές στα τέλη Ιουλίου με μία επιστολή που είχε στείλει στα κόμματα. Του απαντήσαμε στις 29 Ιουλίου ως Ποτάμι ότι έχουμε έξι αποσπασμένους εκπαιδευτικούς, έναν στον κόμμα και πέντε σε γραφεία Βουλευτών. Του ζητήσαμε μάλιστα, στην επιστολή εκείνη που στείλαμε, να δημοσιεύσει τα στοιχεία για τους αποσπασμένους σε όλα τα κόμματα. Δημοσιεύτηκαν, όμως, τελικά μόνο οι αποσπάσεις του Ποταμιού και του ΠΑΣΟΚ που ήταν 12 εκπαιδευτικοί, καθότι ήταν τα μόνα δύο κόμματα που απάντησαν ως τη διορία της 10ης Αυγούστου.
Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι ανταποκρίθηκε μέρος της Αντιπολίτευσης στην επιστολή του Υπουργού και δεν ανταποκρίθηκαν τα κυβερνώντα κόμματα στην απαίτηση του Υπουργού. Γιατί άραγε; Δεν θα έπρεπε αυτά να δώσουν το καλό παράδειγμα ή το καλό παράδειγμα είναι να μην σκαλίζουμε αυτά τα πράγματα;
Περιμένουμε, λοιπόν, τον Υπουργό να δημοσιεύσει τα στοιχεία των αποσπασμένων και στα άλλα κόμματα, γιατί τα γνωρίζει. Τα ζήτησε και από το Υπουργείο Εσωτερικών, οπότε καλό θα είναι να υπάρχει διαφάνεια και να τα ξέρουμε.
Κλείνοντας, επιτρέψτε μου κάποιες πιο γενικές σκέψεις. Οι μεγάλες αλλαγές που έχει ανάγκη η παιδεία θέλουν και μεγάλες συναινέσεις. Οι συγκρούσεις όμως, όπως αυτές που παρακολουθούμε πολλές φορές στη Βουλή, είναι πιο πολλές από τις συνθέσεις. Ας δοκιμάσουμε, όμως, το δύσκολο δρόμο, αυτόν της σύνθεσης. Είναι πιο δύσκολο να κάνεις συμβιβασμούς που θα σε πάνε μπροστά από το να εμμένεις σε μία βολική ακινησία.
Όμως, όλα αυτά –επαναλαμβάνω- θέλουν κανονικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες που θα αμβλύνουν τις διαφορές, θα δίνουν χρόνο για ζύμωση και σύνθεση. Αντίθετα, οι κοινοβουλευτικοί αιφνιδιασμοί οξύνουν τις διαφορές και απομακρύνουν την όποια συναίνεση. Υπάρχουν πράγματι τροπολογίες που είναι επείγουσες και άλλες που δεν είναι. Όμως, εκμεταλλεύονται τη fast track διαδικασία νομοθέτησης για να μην ακουστούν οι όποιες αντιρρήσεις. Ίσως τελικά θα πρέπει να σκεφτούμε μήπως οι τροπολογίες να γίνονται δεκτές με αυξημένη πλειοψηφία. Τροφή για σκέψη για τον Κανονισμό της Βουλής.
Για τη στάση μας επί της αρχής στο νομοσχέδιο θα περιμένουμε και την αυριανή συζήτηση και τη ζύμωση που ελπίζουμε να γίνει, ελπίζοντας να μην έχουμε και αύριο βροχή άσχετων τροπολογιών.
Ευχαριστώ πολύ.
