Στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο ειδικός αγορητής του Ποταμιού κ. Σπύρος Δανέλλης για το νομοσχέδιο της ΕΡΤ.
Στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο ειδικός αγορητής του Ποταμιού κ. Σπύρος Δανέλλης για το νομοσχέδιο της ΕΡΤ.
Εισαγωγικά, ζήτησε την άμεση ενημέρωση είτε της Βουλής από τον Πρωθυπουργό, είτε των Πολιτικών Αρχηγών, μετά την ουσιαστική ανάληψη της κεντρικής διαπραγμάτευσης από τον ίδιο και τις δηλώσεις του κ. Δραγασάκη περί ουσιαστικής χρεωκοπίας των διαπραγματεύσεων, δεδομένου ότι η Βουλή δεν μπορεί να νομοθετεί εν κενώ και δεδομένου ότι η κλεψύδρα δείχνει, ήδη, να έχει φτάσει σε σημείο χωρίς γυρισμό.
Στη συνέχεια εξέφρασε για μία ακόμη φορά την πεποίθηση ότι αν το σχέδιο νόμου ψηφιστεί ως έχει, είναι βέβαιο ότι ο νέος φορέας θα αποτελέσει ένα όργανο προπαγάνδας στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης και όχι έναν πραγματικά ανεξάρτητο, ευρωπαϊκών προδιαγραφών, δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εντάσσεται, άλλωστε, στην αλυσίδα εκείνων των νομοθετικών ρυθμίσεων της κυβέρνησης, που προσπαθούν να οικοδομήσουν εκ νέου ένα κομματικό κράτος, με προσλήψεις κάθε είδους.
Ανέφερε ότι Το Ποτάμι λέει ναι στην αποκατάσταση των αδικιών που επέφερε το «μαύρο», αλλά λέει όχι στην αναπαραγωγή των στρεβλώσεων, των παθογενειών και των αδιεξόδων του παρελθόντος.
Επιπλέον, χαρακτήρισε οικονομικά θνησιγενή την πρόταση της κυβέρνησης για το νέο φορέα και επανακατέθεσε δέσμη 9 σημείων – τροποποιήσεων, από την αποδοχή ή όχι των οποίων εξαρτά Το Ποτάμι τη στάση του απέναντι στο νομοσχέδιο.
Κλείνοντας την τοποθέτησή του, ο κ. Δανέλλης, τόνισε ότι αν η κυβέρνηση έχει τη βούληση να τακτοποιήσει το ακανθώδες ζήτημα του καθεστώτος των δημόσιων ραδιοσυχνοτήτων, πράγμα το οποίο μετ’ επιτάσεως το Ποτάμι ζήτησε κατά τη συζήτηση στην αρμόδια Επιτροπή, δεν χρειάζεται να νομοθετήσει εκ νέου.
Αρκεί απλώς η έκδοση Προεδρικού Διατάγματος και στη συνέχεια σχετικής Υπουργικής Απόφασης.
Προαπαιτούμενο, ωστόσο, για τα παραπάνω είναι η αποκατάσταση της νομιμότητας του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, που σκανδαλωδώς για πάνω από δέκα χρόνια στερείται νόμιμης σύνθεσης.
Η αυξημένη πλειοψηφία των 4/5 της Διάσκεψης των Προέδρων που απαιτείται διασφαλίζεται αν η κυβέρνηση προτείνει ένα Συμβούλιο κύρους, που να εγγυάται την αξιοκρατία και την ανεξαρτησία απέναντι στην Κυβέρνηση.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
[youtube id="emCEMixk1yU"]
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης του κ. Δανέλλη:
…
Είναι πολλοί αυτοί που υποστηρίζουν πως οι απόψεις, οι προτάσεις και οι εφαρμοσμένες πολιτικές για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση υποδεικνύουν και αποκαλύπτουν πολλά για τη φυσιογνωμία και την ταυτότητα κάθε πολιτικής δύναμης.
Κυρίως, δε, υποδηλώνουν τη σχέση τους με τη δημοκρατία.
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τα συμπεράσματα για την «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση, με βάση το νομοσχέδιο που εισηγείται, δεν είναι κολακευτικά.
Και είναι βέβαιο πως ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας θα αποτελεί το πρώτο λάφυρο επί του οποίου θα επιπίπτει κάθε νεοεκλεγμένη κυβέρνηση για να το λεηλατεί, να το ξεθεμελιώνει κι όλα πάλι από την αρχή.
Η “πλατεία Κλαυθμώνος” του 21ου αιώνα, δηλαδή.
Ας κάνουμε ένα σύντομο flash back που μπορεί να μας βοηθήσει στη συζήτηση.
Η πολύπαθη ιστορία της Ελληνικής Δημόσιας Ραδιο-Τηλεόρασης χαρακτηρίζεται σε όλη της την πορεία από τις παθογένειες που ταλανίζουν όλους σχεδόν, τους Δημόσιους Φορείς της χώρας: κρατικιστική νοοτροπία, κομματισμός, συντεχνιασμός, πελατειακό σύστημα.
Έχει, όμως μια ιδιοτυπία.
“Γενετικά” προβλήματα επικαθόρισαν την ανάπτυξή της και διαμόρφωσαν ένα ασφυκτικό «ομφάλιο λώρο» με την εκάστοτε κυβέρνηση.
Η μεν ραδιοφωνία γεννήθηκε εν μέσω της δικτατορίας Μεταξά, η, δε, τηλεόραση μεσούσης της επτάχρονης δικτατορίας.
Οι δημιουργικές εξαιρέσεις, ποτέ δεν έγιναν ο «κανόνας» για τη δημόσια ραδιοτηλεόρασης.
Η πορεία αυτή δεν μπορεί να λησμονείται και να καθαγιάζεται εκ των υστέρων (ειδικά αναδεικνύοντας τις εξαιρέσεις και αποκρύπτοντας τις παθογένειες), επειδή διεκόπη με βίαιο και απολύτως αυταρχικό τρόπο στις 11 Ιουνίου του 13, όταν επελέγη το “μαύρο” έναντι της εκκαθάρισης και μεταρρύθμισης εν λειτουργία.
Τα προβλήματα, τα οποία εμφανίστηκαν στη συνέχεια οφείλονταν στο ότι δεν υπήρχε κανένα σχέδιο για την «επόμενη μέρα».
Παρ’ όλα αυτά, η εξέλιξη της περιόδου ΝΕΡΙΤ δεν ήταν προσδιορισμένη από το ..κισμέτ.
Αντίθετα, αποτέλεσε κι αυτή μια χαμένη ευκαιρία, με δεδομένο πως το θεσμικό πλαίσιο που –εξ ανάγκης- εισήχθη, ήταν το πιο προωθημένο που υπήρχε ποτέ.
Η αρνητική εξέλιξη οφείλεται στο ότι δεν εφαρμόσθηκε η συμφωνία για συνέχιση 2.000 εργαζομένων στο μεταβατικό φορέα, ώστε, κατ’ ουσίαν, να γίνει εκκαθάριση εν λειτουργία και σε λάθη προσώπων που συμμετείχαν στη διοίκηση της ΝΕΡΙΤ και κατέστησαν αναξιόπιστο το φορέα με επιλογές τους στη στελέχωση του φορέα, αλλά και στην τηλεοπτική ενημέρωση.
Έτσι, αντί να οδηγούμαστε σε σύγχρονο και δημοκρατικό θεσμικό πλαίσιο, απλώς αποκαθίσταται το brand name ΕΡΤ και κάποιες από τις αδικίες του Ιουνίου του 13.
Κατά τα άλλα το νομοσχέδιο διαμορφώνει ένα φορέα απολύτως εξαρτημένο από την εκάστοτε κυβέρνηση, ο οποίος, επιπλέον, δεν έχει κανένα εχέγγυο βιωσιμότητας όσον αφορά τα οικονομικά του, το μέγεθος και τη σύνθεση του προσωπικού του.
Τ’ είχες Γιάννη τ’ είχα πάντα, δηλαδή.
Και σε χειρότερη εκδοχή, μάλιστα.
Ας τα δούμε ένα-ένα ξεκινώντας από την ασφυκτική εξάρτηση.
Πρώτον, γιατί διατηρείτε Υπουργό αρμόδιο για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση;
Ποια άλλη αναπτυγμένη χώρα διαθέτει ανάλογη υπουργική αρμοδιότητα;
Σε ποια ευρωπαϊκή χώρα απόλυτο αφεντικό της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης είναι υπουργός;
Που ακούστηκε το στρατηγικό σχέδιο δημόσιας ρ.-τ. να εγκρίνεται από τον υπουργό;
Δεύτερον, με το νομοσχέδιο επιμένετε στην κατάργηση του Εποπτικού Συμβουλίου που προέβλεπε ο ν. 4173/2013.
Γνωρίζετε πως η συντριπτική πλειοψηφία των αναπτυγμένων χωρών διαθέτουν διπολικό σχήμα στη διακυβέρνηση των δημόσιων ραδιοτηλεοράσεών τους;
Γνωρίζετε πως αυτό το σχήμα καθιερώθηκε σταδιακά ώστε να διασφαλίζεται καλύτερα η ανεξαρτησία τους;
Προφανώς και το γνωρίζετε αλλά απλώς δε θέλετε αυτή την ανεξαρτησία.
Τρίτον, το Διοικητικό Συμβούλιο που εισηγείστε είναι το μοναδικό όργανο της νέας ΕΡΤ εξαρτάται και διορίζεται από την κυβέρνηση.
Ο Υπουργός κάνει την προκήρυξη.
Οι υποψήφιοι δεν δημοσιοποιούνται.
Ο Υπουργός εισηγείται η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας εκφράζει άποψη και ο Υπουργός επιλέγει.
Μάλιστα μαθαίνουμε από δημοσιεύματα, πως σκοπεύετε να προκηρύξετε τις θέσεις με σκανδαλώδη διορία, μόλις τριών ημερών.
Θεωρείτε σύγχρονη, ευρωπαϊκή, δημοκρατική και συναινετική αυτή τη μέθοδο;
Ανεξαρτήτως των προβλέψεων του Κανονισμού της Βουλής μπορούμε να νομοθετήσουμε η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας να αποφασίζει με πλειοψηφία 3/5 για την επιλογή των μελών του Δ.Σ.
Τέταρτον, από που κι ως που επιστρέφετε στην εποχή των κομματικών τοποθετήσεων στις θέσεις ευθύνης της εταιρίας;
Γιατί μη μου πείτε πως είναι τυχαία η απουσία αναφοράς στον τρόπο με τον οποίο γίνεται η επιλογή στελεχών;
Σε πολλές περιπτώσεις το νομοσχέδιο αναφέρεται σε “δημόσια προκήρυξη”, σε “πρόσκληση ενδιαφέροντος” κ.ο.κ..
Για τους Γενικούς Διευθυντές, τους Διευθυντές, τους Συντονιστές κ.ά. απόλυτη σιωπή.
Δεν είναι τυχαίο.
Προφανώς επιδιώκετε οι τοποθετήσεις να γίνονται από τον Δ/ντα Σύμβουλο ή το Δ.Σ. που έχει διορίσει ο Υπουργός, δηλαδή, μην κοροϊδευόμαστε, από τον ίδιο τον Υπουργό.
Ας πάμε τώρα στο δεύτερο μεγάλο πρόβλημα του νομοσχεδίου.
Την ανυπαρξία βιωσιμότητας τόσο σ’ επίπεδο οικονομικό όσο και σ’ αυτό του προσωπικού.
Κι “είναι κακό να χτίζεις στην άμμο ….νομοσχέδια”.
Σε σχέση με το αδιέξοδο στα οικονομικά:
Με βάση και τα όσα αναφέρει η αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου για το μισθολογικό κόστος, το εγχείρημα –απλώς- δε βγαίνει.
Έχετε, βέβαια, αποδείξει περίτρανα –και στη συνολική διαπραγμάτευση με τους εταίρους και τους “θεσμούς”- πως δεν έχετε καθόλου καλή σχέση με τους αριθμούς.
Στην περίπτωση, όμως, του νομοσχεδίου για την ΕΡΤ διεκδικείτε είσοδο στο βιβλίο Γκίνες!
Γι’ αυτό δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως αγνοείτε το αδιέξοδο.
Απλώς στην παρούσα φάση στρουθοκαμηλίζετε για να φανείτε συνεπείς σε προεκλογικές εξαγγελίες και ..πελατείες.
Γιατί, λοιπόν, δε μας λέτε από τώρα τι θα κάνετε;
Θα προχωρήσετε σε μεγάλη αύξηση του ανταποδοτικού τέλους;
Θα μειώσετε σε σύντομο χρονικό διάστημα τον αριθμό του προσωπικού που θα προσλάβετε;
Ή, μήπως, θα σταματήσετε να αποδίδετε μέρος του ανταποδοτικού τέλους στον κρατικό προϋπολογισμό;
Το τελευταίο θα σήμαινε διαπραγμάτευση ή/και σύγκρουση με τους «θεσμούς» και «ισοδύναμα» μέτρα, πράγμα που ο Υπουργός στην Επιτροπή, μάλλον, απέκλεισε.
Δυο λόγια για να γίνει κατανοητό το πρόβλημα –μιλώντας συγκεκριμένα, πάει να πει με αριθμούς:
Ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας εντάσσεται στο πεδίο του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής (2015-2018), το οποίο αποτυπώνει τα όρια και τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνονται, ως προς τα έσοδα και τις δαπάνες όλων των υποτομέων της Γενικής Κυβέρνησης.
Για τον λόγο αυτό, σύμφωνα με το στρατηγικό σχέδιο της ΝΕΡΙΤ, τα έσοδα από το ανταποδοτικό τέλος προβλεπόταν να ανέλθουν σε περίπου 200εκ.€ ανά έτος και απ’ αυτά περίπου 105εκ.€/έτος θα όδευαν στο πλεόνασμα του κρατικού προϋπολογισμού και, περίπου, 95εκ.€/έτος θα απέμεναν στη ΝΕΡΙΤ.
Το σχεδιασμό και τις υποχρεώσεις αυτές κληρονομεί τώρα η ΕΡΤ.
Με βάση αυτό το πλάνο στο στρατηγικό σχέδιο της ΝΕΡΙΤ για την 5ετία προβλέπονταν 18 εκ.€ ως μέσο μισθολογικό κόστος, 32 εκατ.€ για ανελαστικά λειτουργικά έξοδα, 35 εκ.€ για πρόγραμμα, 8 εκ.€ για επενδύσεις και 10εκ.€ για φόρους.
Τώρα που το μισθολογικό κόστος ανεβαίνει στα 60 εκ.€, όπως αναφέρει η εισηγητική έκθεση του νομοσχεδίου, μετά βίας καλύπτονται τα μισθολογικά και τα ανελαστικά έξοδα της εταιρίας, καθώς το άθροισμά τους είναι 92 εκ.€ και δεν απομένει τίποτα για πρόγραμμα και επενδύσεις!
Θέλετε, λοιπόν, να δημιουργήσετε μια “αυτοαναφορική εταιρία”, η οποία δε θα λειτουργεί προς όφελος των πολιτών, οι οποίοι άλλωστε και τη χρηματοδοτούν αλλά, απλώς, για να πληρώνει τους υπαλλήλους της;
Και σας προειδοποιούμε.
Αυτό είναι το “καλό σενάριο”.
Η πραγματικότητα αναφέρει πως η ΔΕΗ για το 2014 αντί για 200 εκ. € που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο καταλόγισε μόνο 166 εκ.€ για το ανταποδοτικό τέλος και, τελικά, εισέπραξε (λόγω διακοπών συνδέσεων και απλήρωτων λογαριασμών) μόλις 132 εκ.€!
Εν ολίγοις, για το δημόσιο ραδιοτηλεοπτικό φορέα έμεναν 27 εκ.€ !
Βάλτε την πραγματικότητα δίπλα στο νομοσχέδιό σας και το αδιέξοδο είναι πασιφανές.
Εξού και τα ερωτήματα που σας απηύθυνα εισαγωγικά.
Σε σχέση με το αδιέξοδο στο προσωπικό:
Με το νομοσχέδιο επαναπροσλαμβάνετε όσους/ες ήταν στην ΕΡΤ τον Ιούνιο του 13, στους οποίους προστίθενται και όσοι προσελήφθησαν στη ΝΕΡΙΤ με σύμβαση αορίστου χρόνου.
Συμφωνούμε και, μάλιστα, προτείνουμε να προστεθούν, με συμβάσεις πεντάμηνης διάρκειας, κι όσοι/ες είχαν το 13 σύμβαση ορισμένου χρόνου κι όσοι –λίγοι- από τη ΔΤ δεν προέρχονται από την ΕΡΤ και δεν είχαν ή δεν πρόλαβαν ν’ αποκτήσουν σύμβαση αορίστου χρόνου με τη ΝΕΡΙΤ.
Αυτή η απόφαση (που πρέπει να συμπληρωθεί) είναι ορθή για λόγους αποκατάστασης της αδικίας που έφερε το “μαύρο”.
Δε σημαίνει, όμως, πως αρκεί ή πως είναι ορθολογική για να δημιουργηθεί μια νέα εταιρία χωρίς τις παθογένειες του παρελθόντος και χωρίς να αγνοεί τα οικονομικά δεδομένα που περιγράψαμε.
Πολλά τα ερωτήματα που δημιουργούνται:
Είναι δυνατό να καλείτε ανθρώπους να επιστρέψουν στην ΕΡΤ χωρίς να έχει προαποφασισθεί τι ποσά πρέπει να επιστρέψουν από τις αποζημιώσεις;
Είναι δυνατό να μην αποτελεί προϋπόθεση η έκδοση της σχετικής υπουργικής απόφασης για την εκκίνηση των διαδικασιών επιστροφής;
Θα χαρίσετε αυτές τις αποζημιώσεις, πράγμα που θα είναι σκανδαλώδες ή θα αποφασίσετε εκ των υστέρων –όπως προβλέπει το ν.σ.- με αποτέλεσμα η νέα εταιρία να κινείται πάνω σε κινούμενη άμμο όσον αφορά το προσωπικό της;
Είναι δυνατό να μην προβλέπετε σ’ ένα χρονικό ορίζοντα (π.χ. πενταμήνου) έλεγχο πιστοποιητικών και αποφάσεων για όσους/ες επιστρέφουν;
Είναι δυνατό να αγνοείτε όσα ακούστηκαν –εσείς κατεξοχήν τα λέγατε- για τους διαγωνισμούς επί ΝΕΡΙΤ;
Είναι δυνατό να αγνοείτε όσα είναι γνωστά για τις «μονιμοποιήσεις» του Προεδρικού Διατάγματος Παυλόπουλου;
Εκείνου που διπλασίασε το δημόσιο και συνέβαλε στη χρεωκοπία - για να μην ξεχνάμε.
Να σας υπενθυμίσουμε μόνο πως εκκρεμεί μηνυτήρια αναφορά στον Άρειο Πάγο για 700 από τις 1500 σχετικές αποφάσεις.
Είναι δυνατό να αγνοείτε πως η «νέα» ΕΡΤ θα έχει παγκοσμίως το μεγαλύτερο ποσοστό διοικητικού προσωπικού;
Υπάρχει σύγχρονη εταιρία με 30% διοικητικοοικονομικό προσωπικό;
Είναι δυνατό να μην προβλέπει το νομοσχέδιο διαδικασίες με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα ώστε να θεραπευθεί αυτό το πρόβλημα;
Είναι δυνατό να μην προβλέπετε με βάση όλα τα προηγούμενα αλλά και με βάση το σχεδιασμό της νέας ΕΡΤ από τον οποίο θα προκύψουν οι ανάγκες σε ανθρώπινο δυναμικό, διαδικασίες αξιολόγησης και κινητικότητας για μέρος του προσωπικού, ώστε ν’ απασχοληθεί εκεί που θα καλύπτει πραγματικές ανάγκες;
Λέμε, λοιπόν, ναι στην αποκατάσταση των αδικιών του “μαύρου” αλλά λέμε όχι στην αναπαραγωγή των στρεβλώσεων, των παθογενειών και των αδιεξόδων του παρελθόντος.
Δυστυχώς αυτό το τελευταίο κάνετε τόσο με τις προβλέψεις όσο και με τις τραγικές παραλείψεις του νομοσχεδίου.
Θα μπορούσα να παραθέτω για πολύ ώρα ακόμα προβληματικά στοιχεία του νομοσχεδίου πέραν των δύο κεντρικών του προβλημάτων που παρέθεσα προηγουμένως.
Δε θα το κάνω ώστε να επικεντρωθούμε στα βασικά.
Άλλωστε θα επανέλθουμε στην κατ’ άρθρο συζήτηση.
Θα ήθελα, όμως, να κάνω δυο, επιπλέον, αναφορές.
Διακηρύξατε την ανάγκη αποκοπής από παθογένειες του παρελθόντος –ακόμα πιο εμφατικά το είπε ο κοινοβουλευτικός σας εκπρόσωπος Ν. Φίλης στις διαδικασίες της Επιτροπής.
Κι αυτή σας η διακήρυξη, όμως, παραμένει σε επίπεδο ρητορικού σχήματος.
Δεν είναι μόνο όσα έχουν προαναφερθεί.
Υπάρχουν κι άλλα που το αποδεικνύουν.
Εισάγετε, για παράδειγμα, διευρυμένο αριθμό εκπροσώπων εργαζομένων στο Δ.Σ. επιστρέφοντας στις περιόδους συνδιοίκησης και επακόλουθης συνδικαλιστικής διαφθοράς που τόσο έχουν κοστίσει.
Μας λέτε, βέβαια, πως οι εκπρόσωποι θα εκλέγονται με άμεση και καθολική ψηφοφορία.
Μα έτσι συνέβαινε και στο παρελθόν και, μάλιστα, ο εκπρόσωπος ήταν μόνο ένας.
Μας λέτε, επίσης, πως οι εκπρόσωποι δε θα είναι μέλη συνδικαλιστικού σωματείου.
Μα αυτό μπορεί να αντιμετωπισθεί με τον ελιγμό μιας απλής κατανομής ρόλων.
Και σα να μην έφτανε αυτό θέλετε να καταστήσετε τη συνδιοίκηση πανελλαδική λειτουργία με λαϊκοδημοκρατικό επίχρισμα μέσω των περίφημων Συμβουλίων Κοινωνικού Ελέγχου, όπου τοπικοί φορείς θα εισηγούνται –κατόπιν συλλογικών αποφάσεων φαντάζομαι- για το πρόγραμμα της ΕΡΤ!
Συγγνώμη που θα σας το πω, αλλά μήπως το πρόβλημά σας, τελικά, δεν είναι οι παθογένειες του παρελθόντος αλλά, απλώς, το πρόσωπο του κ. Καλφαγιάννη;
Ο οποίος εξέλαβε το μαύρο της ΕΡΤ ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ;
Μ’ αυτόν, όντως συγκρούεστε.
Με τις παθογένειες όχι.
Το δεύτερο που ήθελα να προσθέσω είναι πως το νομοσχέδιο μας αποκόπτει από τα ισχύοντα και τις διεργασίες στο ραδιοτηλεοπτικό χώρο στην Ευρώπη και –ευρύτερα- στον αναπτυγμένο κόσμο.
Αφού πουθενά δεν υπάρχει αρμόδιος υπουργός, ενώ ο διορισμός απ’ αυτόν του Δ.Σ. είναι άγνωστη πρακτική.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων υπάρχει «διπολικό σχήμα» διακυβέρνησης για να διασφαλίζεται η ανεξαρτησία.
Η συνδιοίκηση δεν υφίσταται.
Παντού γίνονται λεπτομερείς αναφορές στο Στρατηγικό και το Επιχειρησιακό σχέδιο.
Παντού υπάρχει μεσολαβητής, συνήγορος, δηλαδή, του θεατή και του ακροατή.
Παντού υφίσταται αξιόπιστη Επιτροπή Δεοντολογίας και το κυριότερο’ οι δημόσιες ραδιοτηλεοράσεις παντού υπάρχουν προς όφελος των πολιτών και όχι για να εξυπηρετεί την κυβέρνηση και τους υπαλλήλους τους.
Δυστυχώς πρέπει να το πω:
Αν το νομοσχέδιο εγκριθεί ως έχει θα οδηγήσει την ελληνική δημόσια ραδιοτηλεόραση κοντά στα αντίστοιχα πρότυπα υπανάπτυκτων ή/και αυταρχικών κρατών.
Θα μας μετατρέψει –και σ’ αυτό τον τομέα- σε μια «καθυστερημένη απόφυση της Ευρώπης».
Στην Επιτροπή καταθέσαμε δέκα συγκεκριμένες τροποποιήσεις που θεράπευαν πολλά από τα τραγικά ελαττώματα του νομοσχεδίου στα οποία αναφέρθηκα προηγουμένως.
Παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις του αρμόδιου Υπουργού για τη συναινετική του διάθεση, υπήρξε επιμονή στις διατάξεις του νομοσχεδίου που προωθούν μια ραδιοτηλεόραση κατ’ όνομα δημόσια και κατ’ ουσίαν κυβερνητική και “υπουργική”, η οποία, επιπλέον, θα έχει εξ αρχής μείζον πρόβλημα οικονομικής βιωσιμότητας και θέμα αριθμού και ποιότητας προσωπικού.
Η αποδοχή από τον υπουργό μιας από τις δέκα τροποποιήσεις που καταθέσαμε, αυτής για την κατάργηση του πλαφόν 25% στις “εξωτερικές παραγωγές” (πλαφόν που υπάκουε στην παγκοσμίως πρωτότυπη αντίληψη ότι ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας μπορεί να παράγει μόνος του το μέγιστο ποσοστό του προϊόντος που εκπέμπει), δεν αλλάζει αυτή την εκτίμηση.
Τις επανακαταθέτουμε, λοιπόν, και στην Ολομέλεια.
Ελπίζουμε ο Υπουργός και η κυβερνητική πλειοψηφία να τις ξανασκεφτούν.
Αλλιώς, θα δημιουργήσετε μια εντελώς θνησιγενή εταιρία.
Αλλιώς ο νεολογισμός ΥΕΝΕΡΤ, ο οποίος κάνει θραύση στα social media για το νομοσχέδιό σας, δε θα είναι υπερβολικός.
Όσον αφορά τη ψήφο μας:
στην Επιτροπή επιφυλαχθήκαμε ενόψει της Ολομέλειας.
Αν, όμως, ο Υπουργός συνεχίσει και εδώ να απορρίπτει τις κρίσιμες τροποποιήσεις δε μας μένει άλλος δρόμος από τη συνολική καταψήφιση.
*Ο Σπύρος Δανέλλης είναι βουλευτής Ηρακλείου
27 Απριλίου 2015
