της Χρύσας Αθανασοπούλου Το Ποτάμι ήρθε την στιγμή που ένιωθα πιο πληγωμένη από ποτέ. Το Ποτάμι το αποδέχθηκα σαν πρόκληση, σαν μια ευκαιρία που μου δόθηκε ώστε να μετατρέψω τις σκέψεις μου σε δράσεις ώστε να τ'αλλάξω όλα.
Γράφει η Χρύσα Αθανασοπούλου
Καταρχήν το ότι κατεβαίνω με το Ποτάμι το βλέπω ως τιμή μου, την στιγμή που κάποιους μήνες πριν να συμμετέχω στην πολιτική το θεωρούσα "βρώμικο". Και αυτό γιατί για πρώτη φορά υπάρχει μια άλλη πολιτική στην Ελλάδα.Υπάρχει η πολιτική εκείνων που αφήνουν την δουλειά τους, αφήνουν την οικογένεια τους για να δώσουν για λίγα χρόνια την μάχη για την χώρα. Η χώρα μας είναι σε μεγάλη κατηφόρα και από εμάς εξαρτάται αν ξαναρχίσει η ανηφόρα.
Το Ποτάμι ήρθε την στιγμή που ένιωθα πιο πληγωμένη από ποτέ. Το Ποτάμι το αποδέχθηκα σαν πρόκληση, σαν μια ευκαιρία που μου δόθηκε ώστε να μετατρέψω τις σκέψεις μου σε δράσεις ώστε να τ'αλλάξω όλα. Βαρέθηκα να ζω σε μια κοινωνία όπου οι αξίες μας ισοπεδώνονται καθημερινά και η "συνωμοσία του κακού" υπερισχύει του καλού.Βαρέθηκα τα "λαμόγια" να έχουν πάρει την θέση των δημιουργών. Βαρέθηκα να ζω στην εποχή που οι εξαιρέσεις έχουν γίνει οι κανόνες.Δεν μπορώ άλλο να είμαι κομπάρσος στην ίδια μου την ζωή. Στο Ποτάμι συνάντησα όμορφους ανθρώπους. Και οι όμορφοι άνθρωποι είναι αυτοί που δημιουργούν όμορφα πράγματα. Στόχος όλων μας να υπερισχύσει η "συνωμοσία του καλού".
Και έχουμε δύναμη. Έχουμε την δύναμη του νερού:ένα σφυρί σε θα μπορέσει ποτέ να το τσακίσει,ένα μαχαίρι να το τραυματίσει. Το ισχυρότερο σπαθί του κόσμου δε θα μπορέσει ποτέ ν'αφήσει μια ουλή στην επιφάνειά του.
Το νερό ενός ΠΟΤΑΜΟΥ προσαρμόζεται στην πιθανή διαδρομή χωρίς να ξεχνάει το στόχο του: τη θάλασσα. Αδύναμο στην πηγή, αποκτά σιγά σιγά τη δύναμη των άλλων ποταμών που συναντά.
Και από μια στιγμή και μετά η δύναμή του είναι απόλυτη.Γιατί εμείς είμαστε το Ποτάμι.Και θέλουμε να κερδίσουμε. Και θα κερδίσουμε γιατί έχουμε μάθει να δουλεύουμε.
* Η Χρύσα Αθανασοπούλου είναι υποψήφια στην Κορινθία
13 Ιανουαρίου 2015
