Ομιλία Κυριάκου Χαρακίδη στην ολομέλεια της Βουλής (13/05/2015) κατά την συζήτηση της Πράξης νομοθετικού περιεχομένου για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης
Ομιλία Κυριάκου Χαρακίδη στην ολομέλεια της Βουλής (13/05/2015) κατά την συζήτηση της Πράξης νομοθετικού περιεχομένου για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης
Δεσμευμένοι είναι 38.000 τόνοι Ελληνικής ζάχαρης στις αποθήκες την ώρα που εισάγουμε, συσκευάζουμε και πουλάμε από την Πολωνία και την Γαλλία με το εμπορικό σήμα της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης, αποκάλυψε κατά την παρέμβαση του στην Βουλή, ο Βουλευτής Δράμας Κυριάκος Χαρακίδης.
Όπως ανέφερε ο κος Χαρακίδης αυτό δεν είναι το μόνο περιστατικό που χαρακτηρίζει τη σημερινή κατάσταση. Νωρίτερα είχε αναφερθεί στην ραγδαία πτώση της παραγωγής ζάχαρης τα τελευταία χρόνια παρά τις επιδοτήσεις. Συγκεκριμένα όπως είπε «ενώ το 2009 είχαν καλλιεργηθεί διακόσιες τριάντα τέσσερις χιλιάδες στρέμματα και παρήχθησαν εκατόν εβδομήντα δύο χιλιάδες τόνοι ζάχαρης χωρίς καμία επιδότηση, το 2014 καλλιεργήθηκαν εβδομήντα τέσσερις χιλιάδες στρέμματα και παρήχθησαν πενήντα τρεις χιλιάδες τόνοι ζάχαρης, παρότι υπήρχε από το 2010 η ολοκληρωμένη παρέμβαση των 30 ευρώ και στη συνέχεια είχαμε και έχουμε από τώρα και την εξισωτική των 53 ευρώ».
Ως προς την πράξη νομοθετικού περιεχομένου, την δεύτερη που έρχεται από την σημερινή Κυβέρνηση μαζί με αρκετές άσχετες τροπολογίες, ο κος Χαρακίδης τόνισε ότι από τα 30 εκ που πάρθηκαν από τον Εκκαθαριστή μόνο τα 2,7 πήγαν στους παραγωγούς και τους μεταφορείς και τα υπόλοιπα πήγαν στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, την ΔΕΠΑ, τον ΟΠΕΚΕΠΕ, στις θυγατρικές στη Σερβία, στους Πολωνούς και τους Γάλλους. Στο σημείο αυτό προσέθεσε πως από τα 500 εκ που μάζεψε συνολικά ο εκκαθαριστής τα 320 πήγαν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ενώ ζήτησε να ενημερωθεί για τον αν υπάρχει αμοιβή του εκκαθαριστή και το ύψος αυτής.
Τέλος ο κος Χαρακίδης στάθηκε στο άρθρο 2 και στις αναφορές περί επανεκκίνησης της οικονομίας λέγοντας πως η επανεκκίνηση της οικονομίας δεν γίνεται με το να έρχεται μια φορολογική ρύθμιση ανά νομοσχέδιο αλλά με 4 παρεμβάσεις και συγκεκριμένα:
1. Με τη ρύθμιση των κόκκινων δανείων
2. Με την ρευστότητα των τραπεζών στις επιχειρήσεις
3. Με το να έρθει ο νέος αναπτυξιακός νόμος
4. Και με ένα νέο πτωχευτικό δίκιο
Δείτε το βίντεο της ομιλίας:
[youtube id="ivFcTBc475w"]
Aκολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΑΚΙΔΗΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι, άλλη μια Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου έχουμε σήμερα, τη δεύτερη. Και στη διαδικασία της πρώτης είχα πει στον κ. Βούτση, τότε που είχε χαρακτηρίσει την πρώτη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου ως την επιτομή των Πράξεων, ότι η επόμενη που θα έρθει πώς θα χαρακτηριστεί, σαν η αποτομή των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου; Σήμερα ήρθε, θα έρθει και η επομένη, δεν ξέρουμε πώς θα χαρακτηριστεί.
Το θέμα είναι ότι πάμε ακόμα χειρότερα και από την προηγούμενη, γιατί πλέον μπαίνουν και διατάξεις-τροπολογίες μέσα στην πράξη και ιδιαίτερα στην τροπολογία για τις λαϊκές δεν βλέπουμε το πόσο επείγον είναι και τη συνάφεια την οποία μπορεί να έχει με την συγκεκριμένη ρύθμιση που κάνει η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, δεδομένου ότι έχουμε στο πρώτο άρθρο για τη ζάχαρη και στο δεύτερο άρθρο μία διάταξη που αφορά τα φορολογικά.
Και εδώ μπαίνει, αν θέλετε, το ερώτημα: Αν σήμερα ήταν εδώ η Πρόεδρος της Βουλής; Την προηγούμενη φορά σε ένα νομοσχέδιο τρεις τροπολογίες ζήτησε δύο φορές από τους Υπουργούς με υποτιμητικό τρόπο να εξηγήσουν και αφού δεν πείστηκε για τους λόγους του επείγοντος και της συνάφειας, το έβαλε για να αποφασίσει η Ολομέλεια της Βουλής για να συζητηθούν οι συγκεκριμένες τροπολογίες. Σκεπτόμαστε, λοιπόν, τι θα γινόταν σήμερα. Θα το δεχόταν ή δεν θα το δεχόταν; Θα έμπαινε πάλι στη διαδικασία της ψηφοφορίας;
Και θέλω να μπω στην ουσία της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, ξεκινώντας ίσως από το άρθρο 2, όπως και ο ειδικός αγορητής μας, που μίλησε αναλυτικά. Εγώ θα κάνω ένα σχόλιο πάνω στο άρθρο 2, το οποίο είναι κάτι συμπληρωματικό σε αυτό που έχει έρθει για την επανεκκίνηση της οικονομίας με τις εκατό δόσεις και αρκετές ρυθμίσεις που ήρθαν μετά. Όσο θα βελτιώνεται εκείνο το σχέδιο, θα είναι προς το καλύτερο και δεν διαφωνούμε.
Η επανεκκίνηση, όμως, της οικονομίας δεν γίνεται με ρυθμίσεις επί ρυθμίσεων, δηλαδή σε κάθε νομοσχέδιο να γίνεται και μια φορολογική ρύθμιση. Επανεκκίνηση της οικονομίας γίνεται, κατά την άποψή μου, με τέσσερεις γενναίες παρεμβάσεις. Με μια γενναία παρέμβαση, μια γενναία και άμεση ρύθμιση των κόκκινων δανείων, που σε επίκαιρη ερώτηση ο κ. Σταθάκης μου ξαναπάντησε ότι σε έξι μήνες θα ξεκινήσει η διαδικασία, το Φεβρουάριο. Έχουμε Φεβρουάριο, Μάρτιο, Απρίλιο, Μάιο και κάθε μία πάμε σε έξι μήνες. Το εξάμηνο, όμως, κάποτε πρέπει να αρχίσει να μετράει.
Το δεύτερο που πρέπει να γίνει είναι η ρευστότητα των τραπεζών προς τις επιχειρήσεις, γιατί όσο θα παραμένει αυτό το περιβάλλον τόσο μεγαλύτερο πρόβλημα θα έχουμε. Και δεν μπορεί να γίνεται με την αντιπαράθεση που έχει ανοίξει αυτήν τη στιγμή η Κυβέρνηση με την Τράπεζα της Ελλάδας, αλλά με σύγκλιση. Το να ανοίγει αντιπαράθεση η Τράπεζα της Ελλάδας με τον κ. Στουρνάρα είναι σαν να κυνηγάει τη σκιά της, κυνηγάει φαντάσματα. Αυτό που πρέπει να κυνηγήσει η σημερινή Κυβέρνηση είναι προϋποθέσεις ανάπτυξης και τίποτα περισσότερο και σε συνεργασία με όλους τους φορείς, με όλα τα δεδομένα τα οποία έχει μπροστά της.
Το τρίτο το οποίο θα πρέπει να δει άμεσα η Κυβέρνηση και θα πρέπει να έρθει σε διάλογο με τους φορείς είναι ο νέος αναπτυξιακός νόμος. Να ξεκινήσουν δειλά κάποιες επενδύσεις, σε ένα καλύτερο όμως κλίμα.
Και το τέταρτο είναι το πτωχευτικό δίκαιο, ένα απαρχαιωμένο, αναχρονιστικό πτωχευτικό δίκαιο. Δεν προσδοκά κανείς ότι στην Ελλάδα θα έρθει να επενδύσει κάποιος ξένος από μία άλλη χώρα όπου το πτωχευτικό δίκαιο παίζει το σημαντικότατο ρόλο για τις ξένες επενδύσεις.
Με αφορμή λοιπόν τη θέση μου στο άρθρο 2 ήθελα μόνο μία ερώτηση να βάλω στην κυρία Υπουργό, να μας ενημερώσει δηλαδή οι εισπράξεις των παρελθόντων ετών, εκτός ρυθμίσεων, ποιες είναι, σε τι ποσό ανέρχονται.
Στην Επιτροπή είχα αναφερθεί συγκεκριμένα για τη ζάχαρη και είχα πει -και μάλιστα άκουσα και τον κύριο Υπουργό να αναφέρεται κι εδώ- ότι ενώ το 2009 είχαν καλλιεργηθεί διακόσιες τριάντα τέσσερις χιλιάδες στρέμματα και παρήχθησαν εκατόν εβδομήντα δύο χιλιάδες τόνοι ζάχαρης χωρίς καμία επιδότηση, το 2014 καλλιεργήθηκαν εβδομήντα τέσσερις χιλιάδες στρέμματα και παρήχθησαν πενήντα τρεις χιλιάδες τόνοι ζάχαρης, παρότι υπήρχε από το 2010 η ολοκληρωμένη παρέμβαση των 30 ευρώ και στη συνέχεια είχαμε και έχουμε από τώρα και την εξισωτική των 53 ευρώ.
Βλέπουμε ότι οι αγρότες δεν μπαίνουν στη διαδικασία να καλλιεργήσουν και λέμε: «Γιατί δεν μπαίνουν στη διαδικασία να καλλιεργήσουν;». Για έναν και μοναδικό λόγο: Γιατί δεν εγγυάται κανείς, όχι ότι θα πάρουν υψηλότερες τιμές, όπως λένε κάποιοι, στο καλαμπόκι και ούτω καθ’ εξής, αλλά γιατί δεν ξέρουν αν το προϊόν τους θα το πληρωθούν στην όποια τιμή συμφωνηθεί. Λοιπόν, αυτό γίνεται γιατί κατ’ αρχάς δεν υπάρχει η εγγύηση ότι θα λειτουργεί το εργοστάσιο, δεν υπάρχει εγγύηση ότι όλα αυτά τα οποία τους λένε θα ισχύσουν και ότι θα βρεθούν σε κάποια στιγμή να μην πληρώνονται, όπως ήταν απλήρωτοι τόσον καιρό.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Έχουμε τώρα την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Μας είχαν πει ότι τα 30 εκατομμύρια θα πάνε στους τευτλοπαραγωγούς, θα πήγαιναν στους μεταφορείς και ούτω καθ’ εξής. Εδώ λοιπόν έχουμε το εξής: Οι εργαζόμενοι είχαν πληρωθεί από το δάνειο της Τράπεζας Πειραιώς και δεν είχαν να παίρνουν καθόλου λεφτά, έτσι όπως λέχθηκε στην Επιτροπή. Οι παραγωγοί είχαν να παίρνουν 913 χιλιάδες και οι μεταφορείς 1.800.000, δηλαδή από τα 30 εκατομμύρια 2.713.000. Τα υπόλοιπα χρήματα πήγαν, στην ουσία, στο κράτος, δηλαδή το κράτος πήρε από τον εκκαθαριστή 30 εκατομμύρια και πλήρωσε την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, πλήρωσε τη ΔΕΠΑ, πλήρωσε τον ΟΠΕΚΕΠΕ και τις θυγατρικές της Σερβίας και φυσικά τους Γάλλους και τους Πολωνούς.
Εμείς βάζουμε λοιπόν ένα ερώτημα, με βάση τα στοιχεία τα οποία μας έδωσε ο εκκαθαριστής. Γιατί και τα 30 εκατομμύρια που πήραμε τα πήραμε από τον εκκαθαριστή. Ο εκκαθαριστής λοιπόν μάζεψε περίπου μέχρι τώρα 500 εκατομμύρια. Ξέρετε ότι από τα 500 εκατομμύρια τα 320 εκατομμύρια πήγαν στο ΤΧΣ, στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, και τα 30 εκατομμύρια αυτά πάλι εκεί θα πήγαιναν; Τα υπόλοιπα πήγαν σε παλαιούς προμηθευτές, σε εργαζόμενους και ούτω καθ’ εξής. Κι εγώ θέλω να ρωτήσω: Πήραμε 30 εκατομμύρια για την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου. Γιατί δεν πήραμε 60-70 εκατομμύρια από τον εκκαθαριστή να ενισχυθεί το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας ακόμη περισσότερο, να ‘χει χρήματα, όπως πήραμε τα 30 τώρα; Είτε είναι νόμιμη ή παράνομη η πράξη, είτε είναι 30 είτε είναι 70, είναι το ίδιο πράγμα θεωρούμε. Γιατί δεν πήραμε λοιπόν 60-70 να μπορέσει η εταιρεία να κινηθεί; Γιατί -προσέξτε- 20 εκατομμύρια κεφάλαιο κίνησης ζήτησε η εταιρεία από την Τράπεζα Πειραιώς και η Τράπεζα Πειραιώς αρνήθηκε και είπε «μόνο όταν η ΑΤΕ προς εκκαθάριση -η εταιρεία δηλαδή που κάνει την εκκαθάριση της Αγροτικής Τράπεζας- θα καλύψει τα ταμειακά ελλείμματα, μόνο τότε εμείς θα μπούμε στη διαδικασία να δώσουμε χρήματα».
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Λαμπρούλης): Κύριε Χαρακίδη, σας παρακαλώ πολύ, συντομεύετε. Πήρατε και δύο λεπτά επιπλέον.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΧΑΡΑΚΙΔΗΣ: Κλείνω, κύριε Πρόεδρε, κάνοντας μία ερώτηση, να μας δώσει ο Υπουργός την αμοιβή των εκκαθαριστών, να ξέρουμε δηλαδή αν υπάρχει αμοιβή, ποια είναι αυτή. Το πιο ντροπιαστικό για όλους μας είναι ότι αυτή τη στιγμή έχει στις αποθήκες της τριάντα οκτώ χιλιάδες τόνους δεσμευμένης ελληνικής ζάχαρης η Τράπεζα Πειραιώς, δεν πωλείται από την εταιρεία, γιατί αν την πουλήσει θα τα πάρει όλα τα χρήματα η Τράπεζα Πειραιώς, παραμένει στις αποθήκες και αυτό το οποίο κάνουμε, αντί να πουλάει η Βιομηχανία Ζάχαρης ελληνική ζάχαρη, πουλάει πολωνική και γαλλική, εισαγόμενη ζάχαρη, κινδυνεύοντας να χάσουμε εξ ολοκλήρου τα δικαιώματά μας. Μάλιστα, το brand name με το οποίο πουλάει την πολωνική ζάχαρη είναι «Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης». Είναι ντροπή για όλους μας.
Ευχαριστώ.
*Ο Κυριάκος Χαρακίδης είναι βουλευτής Δράμας
13 Μαΐου 2015
