Η ομιλία του Νίκου Μηλαπίδη στο 3ο συνέδριο του Ποταμιού
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Διαβάστε το κείμενο της ομιλίας εδώ:
Το έτος είναι 2035, ο γιος μου είναι 17 ετών. Τις εποχές που λεφτά υπήρχαν, δεν τις πρόλαβε προφανώς, ούτε βέβαια την καθίζηση των μνημονιακών χρόνων.
Παρόλα αυτά όμως, είναι τυχερός, γιατί η χώρα πήρε μπρος, η οικονομία αναθερμάνθηκε και θα τον πετύχει στα καλύτερά του χρόνια.
Το 2035, λοιπόν, θα ετοιμάζεται για να μπει στο Πανεπιστήμιο. Στο δημόσιο σχολείο που φοιτά το επίπεδο εκπαίδευσης είναι τόσο υψηλό που φροντιστήρια εκτός σχολείου κάνουν μόνο οι αδύναμοι μαθητές που δυσκολεύονται να περάσουν την τάξη.
Στη δευτέρα λυκείου πήγε για ένα τρίμηνο με πρόγραμμα ανταλλαγής στη Λυών στην Γαλλία στο πλαίσιο του προγράμματος ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ και γύρισε ενθουσιασμένος.
Θέλει να σπουδάσει υπολογιστές στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, το 15ο στην κατάταξη πανευρωπαϊκά για να ειδικευτεί στην τεχνητή νοημοσύνη.
Όνειρο του να εργαστεί στη ΝΟISIS development, που είναι η πρώτη μεγάλη ελληνική πολυεθνική εταιρεία στον κλάδο του προγραμματισμού για ιατρικές υπηρεσίες.
Η NOISIS είναι τόσο πετυχημένη που έχει στήσει και διαχειρίζεται 60 υποκαταστήματα σε περίπου 15 χώρες παγκοσμίως! Σκεφτείτε ότι στήνουν νησίδες Ελλάδας σε Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο, στο Βουκουρέστι, στην Κοπεγχάγη, στη Σαγκάη, εμπορεύονται ελληνικό software και εκπροσωπούν τους Έλληνες επιστήμονες επάξια.
Στην παρέα του γιού μου, τα παιδιά ΔΕΝ σταματούν να ονειρεύονται.
ΙΙ. Η φίλη του Χριστίνα, μόλις έγινε δεκτή από το παράρτημα του Harvard στην Ελλάδα, -ναι καλά ακούσατεHARVARD- για προπτυχιακές σπουδές στην κλασική φιλοσοφία.
Θέλει να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα γιατί οι ευκαιρίες απασχόλησης στην Ελλάδα έχουν πολλαπλασιαστεί μετά την αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, που έγινε πίσω στο μακρινό 2018 για τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Περίπου 1.000.000 φοιτητές ετησίως έρχονται στην Ελλάδα για σπουδές πλέον.
Δε θα γινόταν ΠΟΤΕ αυτό, αν το Ποτάμι δεν έδινε μάχη στη Βουλή για να συμπεριληφθεί το άρθρο 16 στην ατζέντα της αναθεώρησης.
ΙΙΙ. Ο Δημήτρης είχε από μικρό παιδί κόλλημα με το ψαροτούφεκο και το καλό φαγητό.
Σήμερα θέλει να στήσει μια startup για να προτείνει νέα είδη καλλιέργειας, πιο εξαγώγιμα από την τσιπούρα και το λαβράκι, στοχεύοντας συγκεκριμένα σε πολύ ποιοτικά εστιατόρια της Ευρώπης, της Αμερικής και της Μέσης Ανατολής, που ειδικεύονται στο ωμό ψάρι.
Ήδη, αναζητά επενδυτές για να υλοποιήσει την ιδέα του. Αυτές οι δουλειές, βέβαια, 15 χρόνια πιο πριν φάνταζαν όνειρο θερινής νυχτός.
Αλλά τα πράγματα ΑΛΛΑΞΑΝ
· Με τον μεγάλο επενδυτικό νόμο του 2022, αυτό το οποίο έγινε, είναι ότι δόθηκαν πάρα πολλά κίνητρα και έγιναν και κάποιες πολύ συγκεκριμένες κινήσεις στην αγορά εργασίας, που διευκόλυναν τις επιχειρήσεις και μείωσαν πάρα πολύ τις εργοδοτικές εισφορές, για απασχολούμενους και ανέργους.
· Ταυτόχρονα, η φορολογική μεταρρύθμιση του 2020-2023 γκρέμισε πάρα πολλά εμπόδια στην υλοποίηση μεγάλων επενδυτικών σχεδίων.
· Δόθηκε επιτέλους το έναυσμα να ξαναέρχονται τα κεντρικά γραφεία μεγάλων πολυεθνικών και να στήνουν έδρα στην Ελλάδα.
· Αυτά τα 2 πράγματα σε συνδυασμό, άλλαξαν ΤΕΛΕΙΩΣ την εικόνα της αγοράς εργασίας, η οποία ήδη από το 2023 άρχισε να γίνεται πολύ ανταγωνιστική και δυο χρόνια μετά, το 2025,άρχισαν να επιστρέφουν και οι νέοι Έλληνες του εξωτερικού πίσω στην πατρίδα.
Ειδικά γι’ αυτούς το γεγονός ότι είχαν αποκτήσει το δικαίωμα ψήφου στο εξωτερικό -ήδη από το 2018-έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο γιατί διατήρησαν ζωντανή την σχέση με την ελληνική πραγματικότητα.
Περιττό να αναφέρω ποιο κόμμα επέμενε μέσα στη Βουλή και κατάφερε να το κάνει πραγματικότητα… Είναι πάρα πολύ μεγάλη η απόσταση που διήνυσε η Ελλάδα σε αυτά τα χρόνια.
Σκεφθείτε μόνο ότι, το 2018 ο μέσος χρόνος απονομής δικαιοσύνης στην Ελλάδα ήταν περίπου 4μιση χρόνια. Με πολύ συγκεκριμένες κινήσεις, κατάργηση νόμων και συγχώνευση άλλων νόμων – 400 νόμοι συγχωνεύτηκαν σε 100 κι άλλοι 200 καταργήθηκαν κατάφεραν κι έριξαν τον συνολικό χρόνο εκδίκασης στον ΕΝΑ χρόνο, δηλαδή περίπου στο 1/5 σε σχέση με σήμερα.
Το πιο σημαντικό όμως, είναι ότι στην Ελλάδα του 2035 τα παιδιά ζούνε σε χώρα που έχει ένα πολύ διαφορετικό υπόβαθρο κι ένα πολύ διαφορετικό κοινωνικοοικονομικό μοντέλο.
Με επιμονή και σχέδιο ΑΛΛΑΞΑΝ ΠΟΛΛΑ χωρίς να γκρεμιστεί η ΧΩΡΑ! Οι 20χρονοι και οι 30χρονοι του 2035 έχουν εμπεδώσει την αξία της εμπιστοσύνης. Εμπιστεύονται και τους εμπιστεύονται. Η παιδεία, η υγεία, οι επιχειρήσεις, οι τράπεζες, η δημόσια τάξη, η ασφάλεια, δεν έχουν φτιάξει όλα το 2035.
Υπάρχουν ακόμα προβλήματα, υπάρχουν ακόμα ελλείψεις, υπάρχουν κρούσματα διαφθοράς, αλλά τουλάχιστον υπάρχει η εμπιστοσύνη και η πεποίθηση ότι καθένας κάνει αυτό που μπορεί, όπως μπορεί, και για τη δική του ευημερία, αλλά και για το κοινό καλό! Στα παιδιά που έρχονται ή τώρα μεγαλώνουν, τους αξίζει αυτή η Ελλάδα, όχι η σημερινή.
Φίλες και Φίλοι,
ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΘΕΛΩ ΤΟ 2035! ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΘΕΛΩ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ! Στην πολιτική, όπως και στον πόλεμο, η χαμένη στιγμή δεν ξανάρχεται ποτέ.
*Ο Νίκος Μηλαπίδης είναι διευθυντής της ΚΟ του Ποταμιού
