της Έφης Βενιανάκη Υπεύθυνη στάση δεν είναι η αδράνεια, γιατί δεν υπάρχουν πια περιθώρια. Οφείλουμε ακόμα και την ύστατη στιγμή να πάρουμε θέση.
Γράφει η Έφη Βενιανάκη
Γιατί το Ποτάμι είναι ένα νεοσύστατο κίνημα, χωρίς πολιτική φθορά, προϊόν της κρίσης, που έρχεται να ανατρέψει προβλήματα και παθογένειες που χαρακτήρισαν το κατεστημένο των τελευταίων σαράντα χρόνων.
Το Ποτάμι υποδέχτηκε στον συνδυασμό του πολίτες της χώρας οι οποίοι προέρχονται από τον χώρο των γραμμάτων, των επιστημών, τον εμπορικό και αγροτικό κόσμο, άφθαρτα πολιτικά πρόσωπα με ανοιχτούς ορίζοντες, χωρίς τις παρωπίδες, τον ξύλινο λόγο και τη στείρα σκέψη αυτών που έκαναν την πολιτική αποκλειστικό τους επάγγελμα.
Ανήκω στον χώρο των τεχνών και ειδικότερα του βιβλίου που συχνά λειτουργεί σαν καθρέφτης στην κοινωνία μας. Έχω δύο παιδιά, που μετά από πτυχία και μεταπτυχιακά στην Ελλάδα, ψάχνουν την τύχη τους στο εξωτερικό. Προέρχομαι από οικογένεια ελλήνων μεταναστών στην Αυστραλία και γνωρίζω από προσωπική εμπειρία τη νοσταλγία του Έλληνα για την πατρίδα που αναγκάστηκε να αφήσει πίσω.
Πληγώνομαι όταν βλέπω μια ολόκληρη γενιά νέων δημιουργικών ανθρώπων να μη βλέπει μέλλον εδώ και να αναγκάζεται σήμερα να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο. Και όλα αυτά γιατί κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν καταστάσεις, κυνήγησαν το προσωπικό τους συμφέρον ή έδειξαν αναπάρκεια στο να βοηθήσουν τη χώρα. Την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι αδιαφόρησαν ή πολύ απλά αποδέχτηκαν και ενθάρρυναν το πελατειακό καθεστώς.
Υπεύθυνη στάση λοιπόν δεν είναι η αδράνεια, γιατί δεν υπάρχουν πια περιθώρια. Οφείλουμε ακόμα και την ύστατη στιγμή να πάρουμε θέση, για να μην κληρονομήσουμε στις επόμενες γενιές μια Ελλάδα αφιλόξενη για τα παιδιά της και απλό θεατή των ευρωπαϊκών εξελίξεων που μας ξεπερνούν.
* Η Έφη Βενιανάκη είναι υποψήφια στη Α' Αθήνας
13 Ιανουαρίου 2015
