8 Φεβρουαρίου, 2019

«Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι αφετηρία νέων σχέσεων και ευκαιριών»

Ομιλία Γ. Μαυρωτά στην Ολομέλεια κατά την κύρωση του Πρωτοκόλλου Προσχώρησης της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ

Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:

Ένας από τους λόγους, για τους οποίους στηρίξαμε τη συγκεκριμένη συμφωνία πριν από δύο εβδομάδες είναι η ένταξη της γειτονικής χώρας στους Ευρωατλαντικούς θεσμούς, έτσι ώστε να λειτουργούμε σε ένα κοινό πλαίσιο, να σταθεροποιηθεί και να αποκοπεί από την επιρροή τρίτων χωρών.

Σήμερα είμαστε στο τελευταίο βήμα μια μακράς και δύσκολης πορείας μετά την κύρωση του Πρωτοκόλου ένταξης στο ΝΑΤΟ θα μπει σε ισχύ και θα αρχίσει η εφαρμογή της. Το «Βόρεια Μακεδονία» θα αντικαταστήσει το σκέτο «Μακεδονία» και έτσι θα σπάσει το μονοπώλιο του ονόματος, που de facto είχαν κατακτήσει οι γείτονες, λόγω και των δικών μας λαθών.

Η ιστορική παραχάραξη φεύγει και η Μακεδονία μας αποκαθίσταται ως το ιστορικό λίκνο, που έδωσε την παγκόσμια αίγλη στον όρο. Μόλις δε αρχίσει να φαίνεται ότι η κινδυνολογία ήταν ανεδαφική και οι φοβίες «ότι θα μας καταπιούν» ήταν ανυπόστατες, θα καταλάβουν όλοι ότι η συμφωνία δεν «ξεπουλάει», αλλά στην πραγματικότητα επανακτά, κάτι που de facto είχε χαθεί τα τελευταία 25 χρόνια… Ποιο είναι αυτό: Το brand της «Μακεδονίας» για τη χώρα μας στο διεθνές περιβάλλον.

Και επειδή άκουσα πολλές φορές τελευταία της λέξη «προδοσία» και «ξεπούλημα», ας θυμίσω και εγώ τις λέξεις «υποκρισία» και «στρουθοκαμηλισμός».

ΚκΚΣ

Με αφορμή την διαδικασία της Συμφωνίας των Πρεσπών, ο καθένας θα πρέπει να αναλογιστεί τις ευθύνες του. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, που προσπάθησε να πετύχει «με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια», βάζοντας τη συμφωνία στο μικροπολιτικό παιχνίδι για να διεμβολίσει τη ΝΔ. Και η ΝΔ, που επανήλθε στο άγονο «η Μακεδονία είναι μία και είναι ελληνική» απομακρυνόμενη (προφανώς για ψηφοθηρικούς λόγους) από εκεί που το άφησε το 2008 με τη σύνθετη ονομασία erga omnes. Η σκληρή δεξιά κέρδισε κατά κράτος τη φιλελεύθερη συνιστώσα της ΝΔ, δημιουργώντας τουλάχιστον αμηχανία στην τελευταία.

Αντίστοιχα στο ΚΙΝΑΛ, το πατριωτικό ΠΑΣΟΚ επικράτησε κατά κράτος του εκσυγχρονιστικού, που με λίγες εξαιρέσεις σώπασε στο όνομα της ενότητας.

Το Ποτάμι πλήρωσε τη συνέπεια και την τόλμη του, με τη διάλυση της κοινοβουλευτικής του ομάδας. Δεν έκανε μια βολική μεταβολή από τις θέσεις του, όταν ήρθε η ώρα του δια ταύτα.

Ήμασταν πρόθυμοι… όχι να στηρίξουμε την κυβέρνηση, όπως έλεγαν ανοήτως οι στρατευμένοι δημοσιογράφοι μια εβδομάδα μετά την ψήφο εμπιστοσύνης που την καταψηφίσαμε, αλλά πρόθυμοι να βάλουμε αυτό που θεωρούμε ως εθνικά επωφελές πάνω από την πολιτική μας επιβίωση.

Έτσι σώσαμε την τιμή και την υπόληψη του προοδευτικού φιλελεύθερου κέντρου και όλου εκείνου του κεντρώου, κεντροαριστερού, κεντροδεξιού τμήματος της κοινωνίας, που ήταν θετικό απέναντι στη συμφωνία
και αρνητικό απέναντι στη θητεία του ΣΥΡΙΖΑ.

Με βάση πρόσφατη δημοσκόπηση, Δευτέρα 5/2, το ποσοστό αποδοχής της συμφωνίας ήταν 10% στους Κεντροδεξιούς, 20% στους Κεντρώους και 50% στους Κεντροαριστερούς με βάση την πολιτική τους αυτοτοποθέτηση.

Και θα ήταν κρίμα και άδικο για το φιλοευρωπαϊκό, φιλελεύθερο, προοδευτικό κοινό σε μια τόσο ιστορική, κομβική ψηφοφορία να καταγραφόταν αποκλειστικά ο ΣΥΡΙΖΑ ως η μόνη υπεύθυνη, ορθολογική, Ευρωπαϊκή φωνή…

Το Ποτάμι έχασε 3 βουλευτές, αλλά κέρδισε τη θέση του στην ιστορία, γιατί την κρίσιμη στιγμή
έγειρε την πλάστιγγα προς τη μεριά της Ευρωπαϊκής και όχι της Βαλκανικής Ελλάδας.

Ας ξαναγυρίσω όμως στους Ευρωατλαντικούς θεσμούς. Η ιστορία έχει δείξει ότι, όταν είμαστε εκτός διεθνών συμμαχιών, είμαστε ευάλωτοι.

Στον 20ο αιώνα οι επιτυχίες που είχαμε στους Βαλκανικούς Πολέμους, στον Α’ Παγκόσμιο πόλεμο και στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, ήταν επειδή διαλέξαμε τη σωστή πλευρά της ιστορίας. Αντίθετα, οι καταστροφές προήλθαν όταν ήμασταν απομονωμένοι. Και το ‘22 και το ‘74.

ΚκΚΣ,

Το βασικό μας δόγμα ότι «ανήκομεν εις την Δύσιν» δεν μπορεί να είναι α λα καρτ. Αν όντως θεωρούμε ότι «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο», επειδή κανένας - ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΣ - άλλος δεν καταλαβαίνει τις ευαισθησίες μας, ας ανοίξουμε την πόρτα να φύγουμε. Το δοκιμάσαμε και το 2015, θυμάστε φαντάζομαι με τι αποτελέσματα…

Εμείς πιστεύουμε ότι η παρουσία της Ελλάδας στους ευρωατλαντικούς θεσμούς είναι σαφώς προς το εθνικό συμφέρον. Δεν εφησυχάζουμε όμως. Η ισχύς μιας χώρας καθορίζεται από τη γεωπολιτική της θέση, την αποτρεπτική της ικανότητα, τις συμμαχίες, αλλά και την οικονομία της.

Υπάρχουν, λοιπόν, πολλά που πρέπει να γίνουν κυρίως στο τελευταίο και φοβάμαι ότι δεν το έχουμε καταλάβει ότι η ουσιαστική ανεξαρτησία μιας χώρας περνάει μέσα από την οικονομία της.

Το ρεαλιστικά πατριωτικό αν θέλετε, είναι αυτή να θωρακίσουμε. Το να γίνουν τα Βαλκάνια πεδίο οικονομικής συνεργασίας και όχι αμοιβαίας καχυποψίας, θα δώσει εκείνες τις αναπτυξιακές δυνατότητες που έχει ανάγκη η χώρα και ειδικά η Μακεδονία μας.

Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν είναι λοιπόν τερματισμός, αλλά αφετηρία. Από εμάς εξαρτάται αν θα μεγιστοποιήσουμε τις ευκαιρίες και θα ελαχιστοποιήσουμε τις απειλές ή το αντίθετο…

Η κούρσα τώρα αρχίζει και πρέπει να τη δούμε με την εθνική αυτοπεποίθηση και την εξωστρέφεια που κάνει τον ελληνισμό να μεγαλουργεί και όχι με την ανασφάλεια και τη μιζέρια, που συνεχώς μας μικραίνει…