Γεννήθηκε στην Αθήνα, στο Μεταξουργείο, από γονείς Κεφαλλονίτες. Αριστερός νεολαίος της γενιάς του 60, τότε που η πολιτική, ο πολιτισμός και η χαρά της ζωής είχαν ταυτόσημο περιεχόμενο.
Πέρασε τα μαθητικά μου χρόνια στο Α΄ Γυμνάσιο της Πλάκας, απ΄ όπου στην τελευταία τάξη τον απομάκρυναν ως ανεπιθύμητο, ατίθασο και ανατρεπτικό στοιχείο.
Στο αριστερό κίνημα μπήκε μαθητής και στα φοιτητικά του χρόνια στη Νομική Σχολή εντάχθηκε στη Νεολαία Λαμπράκη. Πήρε το πτυχίο μου από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Στρατιωτική Χούντα, χαφιεδοκρατία, συλλήψεις, περιορισμοί, στρατιωτική θητεία ως ημιονηγός (μουλαράς) σε στρατόπεδο χαρακτηρισμένων αριστερών στρατιωτών στην Ελευθερούπολη της Καβάλας.
Μετά τη Μεταπολίτευση ακολούθησε το βηματισμό και την περιπέτεια της Ανανεωτικής Αριστεράς: ΚΚΕ Εσωτερικού, ΕΑΡ και Συνασπισμός. Εκείνα τα χρόνια η πολιτική και προσωπική του σχέση με τον Λεωνίδα Κύρκο εξελίχθηκε σε μια σημαντική και στενή φιλία που κράτησε μέχρι την τελευταία του στιγμή.
Με τη δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ διαφώνησε, πιστεύοντας πως οπισθοδρομεί την υπόθεση του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Δημιούργησαν την Ανανεωτική Πτέρυγα του Συνασπισμού και τον Ιούνιο του 2010, αποχώρησαν με επικεφαλής τον Φώτη Κουβέλη και ίδρυσαν λίγο αργότερα τη Δημοκρατική Αριστερά.
Εκλέχτηκε Γραμματέας της πρώτης της Κεντρικής Επιτροπής και στις εκλογές του 2012 εκλέχτηκε βουλευτής Επικρατείας.
Τον Σεπτέμβριο του 2014 δήλωσε την ανεξαρτητοποίησή μου στην Βουλή και αποχώρησε από τη ΔΗΜΑΡ.
Έχει δυο χαρακτηριστικά που, καθώς δεν μπορούσε να απαλλαγώ από αυτά, τα αναβάθμισε σε ηθικές αρχές. Την εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και την αμφισβήτηση των βεβαιοτήτων.
Και τα δυο αποδείχτηκαν μειονεκτήματα στην πολιτική του διαδρομή. Αλλά επιμένει.