του Λυκούργου Λιαρόπουλου
Ο Τομέας της Υγείας, πέρα από την προφανή σημασία του για την ευημερία της κοινωνίας, ως οικονομική δραστηριότητα αντιστοιχεί στο 10% περίπου του ΑΕΠ. Αφορά περισσότερους από 250.000 εργαζόμενους και επαγγελματίες και, φυσικά, το σύνολο του πληθυσμού. Η Υγεία γνωρίζει τα τελευταία χρόνια συνεχή υποβάθμιση, όχι μόνο ως αποτέλεσμα της πολιτικής λιτότητας που έχει επιβληθεί με υπερβολική αυστηρότητα, λόγω της κρίσης. Η Υγεία βρισκόταν και πριν το 2009 σε απόκλιση από τις διεθνείς εξελίξεις, όπως έδειχναν και οι διεθνείς συγκρίσεις. Τώρα, όμως, το λεγόμενο «Σύστημα Υγείας» έχει πραγματικό πρόβλημα βιωσιμότητας. Ως εκ τούτου, απαιτείται ένα Πρόγραμμα που εξυπηρετεί επείγουσες και πολύ σοβαρές ανάγκες, στο πλαίσιο, πάντα, των δημοσιονομικών περιορισμών. Οι τέσσερις κυριότερες προβληματικές περιοχές και οι αντίστοιχοι άξονες του Προγράμματος, λαμβάνοντας υπ’ όψη και τη συγκυρία, και οι λύσεις που προτείνονται είναι οι εξής:
Πρώτον: Δύο εκατομμύρια πολίτες βρίσκονται χωρίς ουσιαστική ασφαλιστική κάλυψη λόγω ανεργίας. Ταυτόχρονα, οι επιβαλλόμενες ασφαλιστικές εισφορές επιβαρύνουν υπέρμετρα τον παράγοντα Εργασία, και είναι βάρος για μία οικονομία που πρέπει να γίνει εξωστρεφής. Η Λύση είναι η αλλαγή του ασφαλιστικού προτύπου με την καθιέρωση Εθνικής Ασφάλισης Υγείας για όλους, με καθολική κάλυψη των σημερινών παροχών του ΕΟΠΥΥ. Αυτό σημαίνει χρηματοδότηση με φορολογικά έσοδα και σταδιακή κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών για εργαζομένους, εργοδότες και αυτοαπασχολούμενους. Η Μελέτη μας αποδεικνύει ότι η πρόταση είναι δημοσιονομικά εφικτή και αναπτυξιακά απαραίτητη.
Δεύτερον: Η πρόσβαση στα δημόσια νοσοκομεία, ειδικά στο μεγάλα, γίνεται συχνά μετά από οδυνηρή περιπλάνηση. Ο Έλληνας άρρωστος είναι αναγκασμένος να αναζητήσει κάθε είδους διαμεσολάβηση γνωστών, γιατρών και μη, ακόμη και πολιτικών, για εισαγωγή στο νοσοκομείο. Δήθεν «επείγοντα» περιστατικά, αλλά και περισσότερα μη επείγοντα «διεκδικούν» ταυτόχρονα «ένα κρεβάτι». Αποτέλεσμα, οι σκηνές που βλέπουμε στις «Ειδήσεις των Οκτώ». Η λύση είναι η εισαγωγή μόνο προγραμματισμένων περιπτώσεων μόνο με υποχρεωτική παραπομπή από τους γιατρούς της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας, δηλαδή το σημερινό ΠΕΔΥ. Ταυτόχρονα, προτείνεται η ενίσχυση και ουσιαστική θεσμική καθιέρωση της Επείγουσας Φροντίδας με την ίδρυση Αυτόνομων Τμημάτων Επειγόντων 24ωρης συνεχούς λειτουργίας. Αυτό σημαίνει αλλαγή του σημερινού συστήματος εφημεριών με αποδέσμευση πόρων που θα χρηματοδοτήσουν το νέο σύστημα Επείγουσας Φροντίδας.
Τρίτον: Η μεγάλης κλίμακας σπατάλη δημόσιων πόρων λόγω διαφθοράς, κακοδιοίκησης και γραφειοκρατίας μειώνουν την αποδοτικότητα και τη φιλικότητα του συστήματος. Προτείνεται η υποχρεωτική συνολική ηλεκτρονική διαχείριση σε όλες τις συναλλαγές, χρεώσεις και πληρωμές, χρηστών και προμηθευτών και στη διακίνηση φαρμάκων, υλικών και υπηρεσιών. Ταυτόχρονα, ο ΕΟΠΥΥ πρέπει να γίνει ο μόνος υπεύθυνος Δημόσιος Φορέας για τη Διαχείριση, τον Έλεγχο και την Αξιολόγηση της ποιότητας και αποτελεσματικότητας του Δημόσιου ΕΣΥ και τη συνεργασία του με τον ιδιωτικό τομέα.
Τέταρτον: Η αντιμετώπιση του «κύματος νοσηρότητας» λόγω της κρίσης, που αναμένεται να κορυφωθεί στο αμέσως προσεχές μέλλον. Η αναβαλλόμενη, λόγω φτώχειας, προσφυγή σε ιατρικές και οδοντιατρικές προληπτικές, αλλά ακόμη και θεραπευτικές πράξεις, η παχυσαρκία, οι κάθε είδους ανθυγιεινές συνήθειες, η κακή στοματική υγεία, και η κατάθλιψη απαιτούν αντιμετώπιση έστω και τώρα. Η αναγκαία άμεση παρέμβαση είναι ένα έκτακτο διετές Πρόγραμμα πρόληψης και άμεσης δράσης με στοχευμένες ιατρικές, οδοντιατρικές και ψυχολογικές παρεμβάσεις.
Αυτό αγαπητοί φίλες και φίλοι, είναι το ελάχιστο έκτακτο αλλά και μακροπρόθεσμο Πρόγραμμα Δράσης για ένα κόμμα που στοχεύει πραγματικά στην προστασία της Υγείας του πληθυσμού, αλλά και τη βιωσιμότητα του συστήματος Υγείας.