Η γιαγιά του Ιεροκλή Μιχαηλίδη εκμυστηρεύτηκε στον Σταύρο Θεοδωράκη ότι έχει φάει πολύ ξύλο όταν είπε στις γριές ότι ψήφισε Ποτάμι.
Και κάπως έτσι ξεκίνησε μια πολιτική συζήτηση για τον πόλεμο που δέχτηκε το Ποτάμι, για την απόφαση του να αναστείλει την λειτουργία του αλλά και για την προσφορά του στην κοινωνία και την πολιτική.
Ανάμεσα στα άλλα ο Σταύρος είπε στο OPEN και στον Ιεροκλή Μιχαηλίδη και τα εξής:
- Ο αντίπαλος είναι πάντα ο καινούργιος, ο διαφορετικός. Όταν βγήκα το ‘14, υπήρχε μια φθαρμένη συντηρητική δύναμη, μία άλλη που ερχόταν από τα αριστερά, οπότε και ο μεν και ο δε είπανε «ωπ καινούργιος παίκτης; μακριά μας» και με βαράγανε τα τρολ και από δω και από κει. Fake news, ότι είμαι ξάδερφος, τι ανηψιός του Σημίτη, τι διάφορα πράγματα, απίστευτα.
- Κάποιοι νιώθουν δυστυχείς γιατί δεν συνεχίζουμε, αλλά και η αποχώρησή μου νομίζω ότι ήταν το τελευταίο μάθημα που ήθελα να δώσω στην κοινωνία. Ότι όταν μπαίνεις κάπου δεν συνταξιοδοτείσαι, κάνεις κάτι, το φωνάζεις, περιμένεις το χειροκρότημα. Όταν αυτό πάψει να υπάρχει κι ο κόσμος σου γυρίζει κατά κάποιο τρόπο την πλάτη, είσαι υποχρεωμένος να φύγεις κι όχι να παζαρέψεις με κάποιον άλλον την συνέχεια της ιστορίας σου. Θα μπορούσα να μουνα στη Βουλή. Τι αξία θα είχε; Μπαίνεις, κάνεις τη δουλειά σου και φεύγεις. Κι ένας απ’ τους λόγους που είπα μόλις βγήκαν τα εκλογικά αποτελέσματα «το Ποτάμι κλείνει τα λεφτά φεύγουν», ήταν για να μην νιώσει κανείς ότι μπορεί να είναι υπάλληλος ενός κόμματος που είναι μόνο η σκιά του.
- Τα λεφτά τα δώσαμε μισό εκατομμύριο στο ΕΚΠΑ για να δοθούν οι «Υποτροφίες Τσακιράκη» και μετά που πήραμε κάποια λεφτά ακόμα, δώσαμε 200 χιλιάρικα στο Αττικό Νοσοκομείο, να κάνει δύο ΜΕΘ, δύο πλήρεις μονάδες.
Ερωτώμενος για τα όσα δραματικά συνέβησαν τις μέρες του δημοψηφίσματος το 2015 είπε:
- Δευτέρα πρωί συναντιόμαστε στο Προεδρικό Μέγαρο, οι πολιτικοί αρχηγοί… Με 60% ΌΧΙ και με την Ευρώπη να έχει θέσει ένα τελεσίγραφο: ότι αν ισχύει το “ΟΧΙ” τότε γειά σας, εκτός εάν το σύνολο των πολιτικών αρχηγών, μας διαβεβαιώσουν για την Ευρωπαική πορεία της χώρας. (…) Δηλαδή περίμενε ο Γιουνγκέρ, η η Μέρκελ δεν θέλει να χει επαφή με τους Έλληνες, έχει πει “Εντάξει παιδιά βαρέθηκα, δεν μ᾽ενδιαφέρει το παιχνίδι σας” και ο Ολάντ, ο Πρόεδρος της Γαλλίας που καθόλου δημοφιλής δεν είναι στα Γαλλικά πράγματα, είπε “Εγώ θα επιμείνω” Οφείλουμε πολλά στον Ολάντ. (…)
Μπαίνουμε λοιπόν στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών, ζητάει το λόγο ο Καμμένος για να πει ότι κατατροπώσαμε τους Ευρωπαϊστές και όλους αυτούς που θέλουν να είμαστε υπόδουλοι και του Έλληνα ο ζυγός δεν υπομένει και κάτι τέτοιες εθνικολαϊκιστικές μπούρδες. Ο Τσίπρας δεν μιλούσε, ήταν, είχε κατανοήσει τη δύσκολη στιγμή και παίρνω το λόγο κατά παράβαση του πρωτοκόλλου βέβαια γιατί δεν ήμουνα εγώ κυβερνήτης και λέω «Εχω μία πρόταση: να φύγουν οι πρακτικογράφοι. Όσο είναι οι πρακτικογράφοι εδώ, όλοι θα μιλούν για τα πρακτικά κι όχι για το πρόβλημα που έχουμε». Και προς τιμήν του πρώτος ο Μεϊμαράκης, που εκπροσωπούσε μια μεγάλη πολιτική δύναμη έτσι, είπε «είναι σωστή η πρόταση πρέπει να φύγουνε». Και γυρνάει και ο Τσίπρας και λέει «Θα συμφωνήσω με το Σταύρο, θα φύγουν οι πρακτικογράφοι». Και φύγαν οι πρακτικογράφοι…. Το κλίμα άλλαξε. (…) Φεύγοντας οι πρακτικογράφοι ήρθαμε αντιμέτωποι με τον καθρέφτη μας και με το σήμερα και όχι με το τι θα πει το κομματικό μου επιτελείο: «Σταύρο έβρισες τον Τσίπρα; Είπες κάτι κακό για το Μεϊμαράκη;» γιατί ο καθένας δικός μου θα ήθελε ας πούμε να χαστουκίσω και τον Μεϊμαράκη και τον Τσίπρα. Ο Τσίπρας θα ήθελε να χαστουκίσει - ο ψηφοφόρος του - να χαστουκίσει το Σταύρο, έτσι δεν είναι; Δηλαδή θα θέλανε όλοι να είναι πολύ σκληροί απέναντι στους άλλους. Και μόλις φύγαν οι πρακτικογράφοι και πήραμε λίγο αίσθηση της κρισιμότητας της κατάστασης και των ωρών που κυλούσανε, είπαμε “ας μιλήσουμε ειλικρινά. Πρέπει να μαστε στην Ευρώπη;” Εγώ είχα ετοιμάσει ένα κείμενο, το οποίο στην ουσία το συνυπέγραψαν οι αρχηγοί κι έτσι τελείωσε, είχαμε το happy end σ᾽αυτή τη συνάντηση. Πάντως σημασία έχει ότι εκείνο το καλοκαίρι, εκείνη τη Δευτέρα, πέρα από τη δική μου συμβολή, εγώ ένιωσα υπερήφανος απ᾽την τελική στάση των πολιτικών αρχηγών, ακόμα και του Κουτσούμπα ο οποίος είπε «Εγώ είμαι αντιευρωπαϊστής παιδιά, το ξέρετε, δεν θα σας διαλύσω όμως τη συνάντηση, θα γράψω από κάτω Εξαιρείται το Κομμουνιστικό Κόμμα». Και του είπαμε «Γράψτο».