Αγαπητοί φίλοι, καλώς σας βρήκα! Χαίρομαι που είμαι εδώ, στο σπίτι μας. Ως μέλος του Αυστριακού Κοινοβουλίου και υπεύθυνος για την εξωτερική πολιτική του κόμματός μου, που ονομάζεται NEOS και σημαίνει «Η Νέα Αυστρία».
Είναι τιμή μου να συμμετέχω στο συνέδριό σας σαν εκπρόσωπος του κόμματός μου. αλλά είμαι και χαρούμενος για την ευκαιρία που μου δώσατε να έρθω στη δεύτερη πατρίδα μου. Έχω ζήσει πολλά χρόνια στην Ελλάδα και την αγάπησα τόσο πολύ που παντρεύτηκα μια Ελληνίδα, τη Μπέτυ. Τα παιδιά μου, η Αλεξάνδρα και ο Γιάννης, γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Αν δεν έχω την ελληνική υπηκοότητα, στην καρδιά είμαι και Έλληνας. Μερικές φορές, και Ελληνάρας!
Γι’ αυτό τα τελευταία χρόνια κάθε φορά που έρχομαι την Ελλάδα, η χαρά μπερδεύεται με τη θλίψη. Ο αγώνας για την επιβίωση του ελληνικού λαού είναι ένας αγώνας στον οποίο είμαι μάρτυρας και μοιράζομαι με τους φίλους μου, του συγγενείς μου, την οικογένειά μου.
Η μοίρα της Ελλάδας είναι ο λόγος για τον οποίο εγκατέλειψα τη θέση μου κι έγινα ιδρυτικό μέλος στο NEOS και μπήκα και στο Κοινοβούλιο της Αυστρίας το 2013. Ο στόχος μου ήταν να βοηθήσω την Αυστρία έτσι ώστε ν’ αποφύγει το δρόμο της Ελλάδας. Γιατί από το 2009, όταν επέστρεψα στην Αυστρία έχοντας ζήσει 17 χρόνια στο εξωτερικό, τρόμαξα όταν βρήκα στην Αυστρία τα πρώτα συμπτώματα που είχα εντοπίσει 15 χρόνια νωρίτερα εδώ στην Ελλάδα.
Υποβόσκουσα διαφθορά, νεποτισμός, πελατειακό κράτος, ανεξέλεγκτα οικονομικά και χειρότερο απ’ όλα, μια πολιτική καθεστηκυία τάξη που δεν αντιλαμβανόταν την ανάγκη μεταρρυθμίσεων, που δεν αντιλαμβανόταν την ανάγκη να κυβερνήσει πραγματικά, όπως παλαιότερα η πολιτική ελίτ της Ελλάδας που είχε ως μοναδικό στόχο να μείνει στην εξουσία για την εξουσία.
Αυτή η ελίτ που αγόραζε στην κυριολεξία το πολιτικό της μέλλον με προεκλογικά δώρα, με ρουσφέτια και ψέματα, εις βάρος των επομένων γενών, πτωχεύοντας το μέλλον της χώρας.
Αγαπητοί φίλοι, αγαπητές φίλες, το Ποτάμι και το NEOS έχουν πολλά κοινά. Είμαστε νέα κόμματα, νέες πολιτικές δυνάμεις, πολιτικά κινήματα που δεν έχουμε επαφή με τη σάπια πολιτική κατάσταση του παρελθόντος. Δεν είμαστε αποτελέσματα διαλύσεων ή συνενώσεων παλιών πολιτικών κομμάτων, είμαστε πραγματικά καινούργιες πολιτικές δυνάμεις.
Δε μας οδηγούν πολιτικές δυναστείες, παιδιά πολιτικών δυναστειών και ζητώ συγνώμη για κάποιους απ’ τους παρόντες είτε προς τ’ αριστερά είτε προς τα δεξιά. Μας ηγούνται, άτομα τα οποία εισήλθαν στην πολιτική αρένα εξαιτίας των ιδεών τους, χάρις στις ιδέες τους και πολύ συχνά με προσωπικό και οικονομικό ρίσκο.
Δεν έχουμε ιδεολογικές αλυσίδες, είμαστε ρεαλιστές. Προτείνουμε λύσεις που δουλεύουν, με το σεβασμό στις αρχές της ελευθερίας, της ατομικής ευθύνης και της βιωσιμότητας. Δεν είμαστε επαγγελματίες πολιτικοί. Εγώ δεν είμαι, αλλά αρχόμαστε όπως έρχεστε κι εσείς, προέρχεστε από την κοινωνία. Η αφοσίωσή μας δεν αφορά συγκεκριμένα συμφέροντα με τα οποία είχαμε σχέσεις από το παρελθόν. Η αφοσίωσή μας αφορά τις μελλοντικές γενιές.
Το όραμά μας δεν είναι να επιστρέψουμε στα κράτη έθνη του 19ου και του 20ου αιώνα. Το όραμά μας είναι μιας πραγματικής ενωμένης Ευρώπης των εθνών. Εμείς, το Ποτάμι και άλλες δυνάμεις της Ευρώπης, είμαστε το μέλλον της ηπείρου. Χρειαζόμαστε, πρέπει να είμαστε το μέλλον της γιατί αλλιώς η Ευρώπη θα στερηθεί το μέλλον της.
Η μεγαλύτερη απειλή στην Ευρώπη, στην ειρήνη, στην ευημερία και στις αξίες μας δεν είναι η επιθετικότητα της Ρωσίας, δεν είναι το brexit ούτε η οικονομική κρίση ούτε και η εισροή 2, 3 ή 5 εκατομμυρίων προσφύγων σε μια ήπειρο 500 εκατομμυρίων. Η απειλή για το μέλλον της Ευρώπης είναι οι δικές μας αδυναμίες, ο διχασμός μας, η έλλειψη αλληλεγγύης, η αποτυχία της πολιτικής ηγεσίας στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το είδαμε την περασμένη Πέμπτη. Στη συνάντηση των Υπουργών Εσωτερικών στις Βρυξέλλες, ή την προηγούμενη, στην υποτιθέμενη Σύνοδο Κορυφής των Βαλκανίων στη Βιένη. Ζητώ συγνώμη που δεν κλήθηκε και η Ελλάδα.
Ενώπιον αυτής της αποτυχίας, οι Ευρωπαίοι πολίτες όλο και περισσότερο πέφτουν θύματα των ψευδών υποσχέσεων της άκρας Αριστεράς και άκρας Δεξιάς. Για να εξασφαλίσουμε λοιπόν το μέλλον της Ευρώπης, πρέπει να στήσουμε ψηλά τείχη απέναντι στο στενόμυαλο εθνικισμό που υποσκάπτει τα θεμέλια της Ευρώπης.
Και θα πρέπει να γίνουμε και αρχιτέκτονες μιας καινούργιας Ευρώπης. Μιας Ευρώπης με αυτοπεποίθηση. Πιο δημοκρατικής στη λειτουργία της, που θα δίνει λόγο στο λαό, θα είναι πιο αφοσιωμένη στις αξίες της, πιο ενωμένη στο εσωτερικό, πιο αποφασιστική προς τα έξω. Είμαι σίγουρος ότι το Ποτάμι μπορεί και θα συνεισφέρει σ’ αυτή τη νέα Ευρώπη.
Σας εύχομαι κάθε επιτυχία για το Ποτάμι, για το μέλλον της Ελλάδας, για την κοινή μας πατρίδα, την Ευρώπη!
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.