Η ομιλία του Σταύρου: "Η μάχη με το κομματικό κράτος"

Θα μπορούσε η κριτική μας προς την κυβέρνηση να ήταν πιο λιτή.

Θα αρκούσε να ανακοινώναμε τα ονόματα και τα βιογραφικά,
των προέδρων και των διευθυντών, που διορίζει ο κ. Σκουρλέτης.
Τους συγγενείς των συντρόφων των βουλευτών.

Και αν θέλαμε θα μπορούσαμε να συντομεύσουμε ακόμη περισσότερο την κριτική.
Να ανακοινώσουμε απλώς τα βιογραφικά των υπουργών.
Γιατί ποιοι είναι οι άνθρωποι που σήμερα μας κυβερνούν;
Είναι - με ελάχιστες εξαιρέσεις – οι μέτριοι υπάκουοι υπάλληλοι ενός κομματικού μηχανισμού.
Η ζωή τους ήταν: ένα κόμμα – μια ιδεοληψία – μια διαδήλωση.
Ενδιαμέσως ίσως και μερικές εσωκομματικές μονομαχίες.
Οι μόνες μάχες που έχουν δώσει.
Και έλαχε στη χώρα αυτοί οι άνθρωποι να είναι σήμερα υπουργοί – αφέντες.
Ιδιοκτήτες μιας δημόσιας διοίκησης και ενός κράτους που το θεωρούν λάφυρο.
Για να μην ξεχνιόμαστε όμως : έτσι γινόταν πάντα!
Τα κόμματα εξουσίας – η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ – λαφυραγωγούσαν την κρατική μηχανή (πολλές φορές και τα ταμεία του κράτους – αλλά αυτό είναι θέμα άλλης εκδήλωσης)
χτίζοντας ένα κράτος τέρας – αναποτελεσματικό και σπάταλο.

Το Ποτάμι γεννήθηκε από το δάκρυ και τον ιδρώτα όλων αυτών των ανθρώπων που τόσα χρόνια βασάνιζε το κομματικό κράτος.

Και από την πρώτη στιγμή: εντοπίζαμε το πρόβλημα - προτείναμε τη λύση.

Διορισμοί παντού μόνο με διαγωνισμούς!
Δεν πρέπει να υπάρχει υπάλληλος της κεντρικής ή της περιφερειακής διοίκησης, ο οποίος δε θα έχει περάσει από διαγωνισμό
υπό την επίβλεψη του συνταγματικά κατοχυρωμένου ΑΣΕΠ.
Ο νόμος για την επιλογή προσωπικού έχει τροποποιηθεί 88 φορές μέσα σε 20 χρόνια
Δηλαδή 4 τροποποιήσεις τον χρόνο ανάλογα με τις ρουσφετολογικές ανάγκες των υπουργών.
Θα πρέπει να συγκρουσθούμε με τα εθνικά κομματικά
αλλά και τα τοπικά προσωπικoκεντρικά ρουσφέτια.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να αναλάβει πόρους αλλά και ευθύνες!

Να καταργηθούν οι κομματικοί Γενικοί Γραμματείς!
Δεν μπορεί η κεφαλή της διοίκησης να αλλάζει μαζί με τον υπουργό.
Η συνέχεια του Κράτους, δε μπορεί να εξαρτάται από τις διαθέσεις του εκάστοτε κύριου Γενικού.
Χρειαζόμαστε Γενικούς Γραμματείς 5ετιας. Ει δυνατόν κοινής αποδοχής.
Η Γερμανία σήμερα διαθέτει 39 Γενικούς Γραμματείς ,οι οποίοι είναι υπάλληλοι του Δημοσίου Τομέα.
Ενώ η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχει ήδη τοποθετήσει 62 κομματικά στελέχη σε θέσεις Γενικών Γραμματέων!
Οι Υπουργοί, οι Υφυπουργοί, οι Γενικοί Γραμματείς θα πρέπει να υποχρεωθούν να αναζητήσουν από το δημόσιο, με διαφανείς διαδικασίες, τους συνεργάτες τους.
Η Διοίκηση διαθέτει και ικανούς λειτουργούς,
πολύ πιο άξιους από τους κομματικούς στρατιώτες που γεμίζουν αυτούς τους μήνες τα Υπουργεία.
Ο κάθε υπουργός να έχει το ανώτερο πέντε ειδικούς συνεργάτες – συμβούλους. Στην Κύπρο ο κάθε υπουργός μπορεί να πάρει μόνο μια ιδιαιτέρα και έναν σύμβουλο.

Να περιοριστούν - μέχρι εκμηδένισης - οι σχέσεις των κομμάτων με το δημόσιο!
Σήμερα υπάρχει ένας στρατός αποσπασμένων δημοσίων υπαλλήλων στα υπουργεία και τους βουλευτές.
Και το Ποτάμι είναι το πρώτο κόμμα και το μόνο κόμμα που δεν αξιοποίησε όλες τις δυνατότητες του νόμου και απέσπασε πολλούς λιγότερους υπαλλήλους από αυτούς που του αναλογούν.
Και τους απέσπασε – και εδώ είναι το σημαντικό – αφού έκανε- για πρώτη φορά στα κοινοβουλευτικά χρονικά-δημόσια πρόσκληση προς δημοσίους υπαλλήλους.
Έτσι επιλέξαμε τους πιο ικανούς και όχι τους πιο κομματικούς.
Πόσοι είναι οι αποσπασμένοι δημόσιοι υπάλληλοι που εργάζονται σε κόμματα και βουλευτές;
Κανείς δε μας λέει.
Να μπει μαχαίρι λοιπόν στις αποσπάσεις δημοσίων υπαλλήλων σε κόμματα και βουλευτές, αρχής γενομένης από τους εκπαιδευτικούς.
Να βάλουμε στόχο το 50% των αποσπασμένων εκπαιδευτικών να επιστρέψει το ‘16 στις τάξεις.

Αξιολόγηση όλων των θέσεων και όλων των προσώπων!
Αξιολόγηση όλου του προσωπικού του δημοσίου τομέα, κεντρικής και αποκεντρωμένης διοίκησης, με αδιάβλητα κριτήρια.
Η αξιολόγηση αποτελεί το θεμέλιο της σύγχρονης διοίκησης.
Η χώρα πρέπει να αποκτήσει Επίτροπο Δημόσιας Διοίκησης.
Ανεξάρτητο θεσμό που θα επιβλέπει προαγωγές – αξιολόγηση - επιλογές προϊσταμένων.
Όσοι υπάλληλοι κριθούν, μετά από την αδιάβλητη διαδικασία,
ανεπαρκείς, να έχουν ακόμη μια μόνο ευκαιρία και όχι άπειρες ευκαιρίες.
Να μπορούν να δοκιμασθούν για δύο χρόνια σε μια άλλη θέση στο Δημόσιο και στην περίπτωση που κρίνονται ξανά ανεπαρκείς να απομακρύνονται.

Κατάργηση λοιπόν της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων;
Εμείς λέμε ναι. Με τις προϋποθέσεις που ήδη ανέφερα.
Με σχέδιο ώστε να κυριαρχήσουν οι άξιοι και όχι οι κομματικοί μηχανισμοί.
Οι άριστοι και όχι οι αρεστοί.
Πρέπει όμως να απαλλάξουμε τους πολίτες από το άχρηστο δημόσιο και να τους προσφέρουμε ένα ικανό δημόσιο, σύγχρονο, μικρό και παραγωγικό.
Στη Σουηδία η οικονομική κρίση των αρχών της δεκαετίας του ’90 ήταν η αιτία για να καταργηθεί η μονιμότητα. Και μάλιστα την πρωτοβουλία την είχαν οι Σοσιαλδημοκράτες.
Σταδιακά κατάργησαν την μονιμότητα και άλλες χώρες τα τελευταία χρόνια:
η Ιταλία, η Φινλανδία, η Ολλανδία, η Ελβετία - εκεί μάλιστα η κατάργηση της μονιμότητας εγκρίθηκε με δημοψήφισμα.

Ένας «σκληρός πυρήνας » της δημόσιας διοίκησης, άμυνα, δικαιοσύνη, ασφάλεια, διατηρεί την μονιμότητα με πολύ πιο αυστηρές διαδικασίες αξιολόγησης - αξιολόγηση που όπως σας είπα μπορεί να σημάνει και την απομάκρυνση του υπαλλήλου από την διοίκηση.
Οι υπόλοιπες θέσεις στο Δημόσιο σταδιακά μετατρέπονται σε μη μόνιμες θέσεις.
Οι υπάλληλοι που δουλεύουν για το κράτος θα εργάζονται με βάση συμβάσεις που θα οριοθετούν στόχους και επιδιωκόμενα αποτελέσματα.

Καλούμε λοιπόν τα άλλα κόμματα να πάρουν θέση.
Να δουν τολμηρά το μέλλον.
Να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο της κακοδαιμονίας μας.
Να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας – τις επόμενες γενιές – σε ένα νέο πρότυπο.
Στην ζωή δεν υπάρχουν μόνιμες θέσεις.
Δεν υπάρχουν οι τυχεροί μόνιμοι και οι άτυχοι άνεργοι.
Δεν υπάρχουν τα δικά μας παιδιά και τα παιδιά της μαύρης εργασίας.
Όλοι στην ίδια χώρα έχουν τα ίδια δικαιώματα
Ζητάμε πρωτίστως από τα κόμματα που δημιούργησαν αυτό το σπάταλο κομματικό διεφθαρμένο κράτος – την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ – να απολογηθούν και να πάρουν θέση.
Δικό τους είναι το έγκλημα.
Οι μεγαλοστομίες δε σε κάνουν μεταρρυθμιστή.
Να αναγνωρίσουμε λοιπόν ότι δε μπορεί οι άνθρωποι που παράγουν,
Δεν μπορεί η πραγματική οικονομία
Να συνεχίσει να θρέφει ένα ράθυμο – παλαιοκομματικό κράτος.

Ας μας πουν λοιπόν οι ηγεσίες της ΝΔ - του ΠΑΣΟΚ:
Είναι διατεθειμένοι να συζητήσουν την κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο;
Ας μας πει ο ΣΥΡΙΖΑ – ο άξιος συνεχιστής του παλιού συστήματος – θέλει να αλλάξει κάτι σε αυτή τη χώρα;
Δε θέλει!
Αυτό αποδεικνύει και η κακή ασφαλιστική μεταρρύθμιση που επιβάλει.
Είναι στα χνάρια των παλιών λαθών.
Είναι το ίδιο αποτυχημένο μοντέλο.
Εμείς στο Ποτάμι προτείνουμε - όπως ξέρετε – ριζικές μεταρρυθμίσεις που δεν θα τιμωρούν την εργασία
Ασφαλιστικό που θα εξασφαλίζει σύνταξη και στην νέα γενιά που τώρα προσπαθεί να μπει στην παραγωγή
Είναι η μεταρρύθμιση των τριών πυλώνων.
Και χαιρόμαστε που σημαντικοί φορείς, όπως το ΕΒΕΑ, αποδέχονται ουσιαστικά την πρόταση μας.

Είπαμε λοιπόν και ξαναλέμε:
Δεν έχουμε άλλο δρόμο πέρα από τις σαρωτικές αλλαγές!
Οι πολίτες πρέπει να καταλάβουν ότι τώρα είναι η ευκαιρία!
Τώρα που οι λαϊκισμοί διαψεύδονται.
Τώρα που αποδείχθηκε ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός.

Το Κίνημα για ένα κράτος χωρίς σπατάλη και διαφθορά…
Το Κίνημα για μια πολιτεία με λιγότερους φόρους…
Το Κίνημα για τη δικαιοσύνη – την εργασία – την παιδεία…
πρέπει να γίνει Κίνημα όλων.