Όλοι (ειδικά τα 5 τελευταία χρόνια) συμφωνούν στο οτι, χώρα χωρίς πρωτογενή τομέα είναι καταδικασμένη, γι' αυτό και ακούμε απο τα χείλη όλων την έκφραση "Παραγωγική Ανασυγκρότηση", έκφραση η οποία χρησιμοποιήθηκε ως τίτλος σε εκατοντάδες ανούσιες "ημερίδες" χωρίς κανένα αποτέλεσμα, με μοναδικό στόχο την ενίσχυση της εικόνας του εκάστοτε Δημάρχου, Περιφερειάρχη, Βουλευτή, ή τοπικού άρχοντα.
Τελικά όμως μπορεί να υπάρξει ανατροπή στον αγροτοδιατροφικο τομέα ή κατα κάποιους παραγωγική ανασυγκρότηση; Απάντηση θα υπάρχει μόνο όταν καταγράψουμε την τωρινή κατάσταση με κάθε λεπτομέρεια όσων αφορά τα εγκληματικά λάθη των τελευταίων 30 ετών (για να αποφύγουμε οποιαδήποτε άστοχη επανάληψη) και κατόπιν να στηθεί ο τομέας απο την αρχή.
Ας δούμε όμως κωδικοποιημενα τι συμβαίνει στον αγροτικό χώρο έν έτη 2015:
- συγκεντρωτισμός στην λιανική πώληση,
- διασκορπισμος της προσφοράς (μεμονωμένοι παραγωγοί - χαμηλό ποσοστό οργάνωσης 12%),
- ανεπαρκής εώς ανύπαρκτος κρατικός έλεγχος (από την παραγωγή εώς και την πώληση),
- δαιδαλώδη γραφειοκρατία.
- ανεξέλεγκτες εισαγωγές προϊόντων,
- δραματική μείωση παραγωγής σε βασικά αγαθά,
Κυρίαρχα προβλήματα που δημιουργούνται απο την ύπαρξη μεμονωμένων αγροτών.
- χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης (δεν σκέφτεται ως επαγγελματίας),
- επάγγελμα χωρίς κατοχύρωση (τη στιγμή που είναι υπεύθυνος για παραγωγή τρόφιμου),
- αγνοια στις περισσότερες περιπτώσεις τι να καλλιεργήσει και πως,
- υψηλό κόστος παραγωγής,
- διαδικασία πώλησης (που, πως, σε ποια τιμή, πως θα εισπράξει τα χρήματα).
Μετά απο όλα τα παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι ο αγροτικός τομέας χρήζει άμεσης Ρήξης και Ανατροπής, με ποιο τροπο όμως;
- συναποφασίζοντας το τι πρέπει να καλλιεργήσουμε τελικά σε αυτή τη χώρα και τι όχι,
- συναποφασίζοντας το που θα πρέπει να να τα καλλιεργήσουμε (ζώνες καλλιέργειας),
- συναποφασίζοντας το ποιοι θα τα καλλιεργήσουν,
- φέρνοντας σε επαφή τη γνώση και την έρευνα με την παραγωγή.
Όταν συμφωνήσουμε σε όλα τα παραπάνω, τότε θα πρέπει να αποφασίσουμε πως θα τα διαχειριστούμε,
Η οργάνωση των παραγωγών σε συν/σμους - ομάδες παραγωγών αποτελεί μονόδρομο.
Πρωταρχικός σκοπός η απο κοινού διαχείριση των προιοντων των παραγωγών μελών, αυτά που μπορούμε να πετύχουμε μέσα απο την οργάνωση των παραγωγών κωδικοποιημενα είναι:
- Κατευθύνσεις - οδηγίες μέσω της γεωτεχνικής υπηρεσίας της οργάνωσης για το τι θα παραχθεί και πως,
- Μείωση του κόστους μέσα απο μαζικές παραγγελίες εφοδίων (15-30%),
- Επένδυσεις μέσα απο τα επιχειρησιακά προγράμματα των Ο.Π. (8,2% του τζίρου),
- Χρηματοοικονομική ρευστότητα (εφόδια επι πίστωση, προκαταβολές, δανειακές διευκολύνσεις),
- Μαζική πώληση απο το τμήμα πωλήσεων της Οργάνωσης (επίτευξη καλύτερων τιμών, μείωση των κινδύνων αποπληρωμής).
Βλέπουμε τελικά ότι λύσεις και προτάσεις υπάρχουν και μάλιστα με μηδενικό οικονομικό κόστος για τον δημόσιο "κορβανα", αρκεί να δουλέψουμε ομαδικά, ανιδιοτελώς, βάζοντας κίνητρα και αντικινητρα και βγάζοντας δια παντός απο το κάδρο εκφράσεις του τύπου "κατόπιν ενεργειών μου".
* Ο Νίκος Κουτλιάμπας είναι πρόεδρος στο ΑΣΕΠΟΠ Βελβεντού
22 Ιουνίου 2015