Η ομιλία του Γιώργου Μαυρωτά στο 3ο συνέδριο του Ποταμιού
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Διαβάστε το κείμενο της ομιλίας εδώ:
Καλησπέρα,
Θα ήθελα καταρχήν να ευχαριστήσω όλους όσους ήρθαν από κοντά αλλά κυρίως από μακριά. Πρέπει να ξαναθυμηθούμε λίγο τι είναι το Ποτάμι. Και να αισθανθούμε όλοι περήφανοι γι αυτό, όπως αισθάνομαι και εγώ. Θεωρώ το συνέδριο αυτό το 3ο συνέδριο κομβικό. Είναι σημείο εκκίνησης του νέου κύκλου, πρέπει να βάλουμε μέσα λίγο Λαύριο… Πρέπει να υπενθυμίσουμε ποιοι είμαστε, που πάμε και με ποιους πάμε.
Ποιοι είμαστε; Το στίγμα του Ποταμιού δεν προσδιορίζεται με τα κριτήρια του περασμένου αιώνα, αριστερά και δεξιά που έχουν πλέον ξεβάψει. Μας ενδιαφέρει η ορθολογική και όχι η ιδεολογική συνέπεια. Ζούμε σε νέες εποχές, με νέα προβλήματα, που ζητούν νέες λύσεις.
Υπάρχουν όμως και κάποιες σταθερές. Η μεγάλη παθογένεια στη χώρα μας είναι το πελατειακό κράτος, που το υπηρέτησε και το υπηρετεί και η αριστερά και η δεξιά. Ρουσφέτι, κομματοκρατία, κολλητοκρατία. Τα βλέπουμε. Μόνο το Ποτάμι μπορεί να τα βάλει με αυτό γιατί δεν έχει γραμμάτια να ξεπληρώσει.
Αυτό που λέει Το Ποτάμι καθαρά στον πολίτη είναι, ότι δεν θα τον βολέψει, αλλά θα του ανοίξει τον δρόμο για να τρέξει. Με λίγα λόγια του λέει «πάρ’ το πάνω σου» και εγώ είμαι εδώ.
Ίσες ευκαιρίες – διαφάνεια – Αξιοκρατία
Ξεκινώντας από πάνω προς τα κάτω. Αναλαμβάνουν αυτοί που έχουν γνώσεις, όχι γνωριμίες.
Άλλη σταθερή είναι η Ευρωπαϊκή προοπτική και η μεταρρυθμιστική ατζέντα προς την Ευρωπαϊκή προοπτική. Και βλέπουμε ενόψει των πολύ κρίσιμων για το μέλλον της Ευρώπης Ευρωεκλογών του Μαϊου απέναντι στις νέες απειλές του λαϊκισμού της ακροδεξιάς και του εθνικισμού να ανατέλλουν ως νέες Ευρωπαϊκές δυνάμεις ο Μακρόν, οι Πράσινοι να στέκονται δίπλα και οι Φιλελεύθεροι. Δυνάμεις που έχουν μέσα τους εγγενή σύγχρονα χαρακτηριστικά παρόμοια με το Ποτάμι.
Τρίτη σταθερά είναι τα δικαιώματα που τα έχουμε υπερασπιστεί στη Βουλή.
Τέταρτη σταθερά είναι η υπεράσπιση των θεσμικών λειτουργιών. Δεν πιστεύω στο ηθικό πλεονέκτημα πιστεύω στο θεσμικό πλεονέκτημα.
Και αν μιλάμε με τρίπτυχα όπως το Πατρίς θρησκεία οικογένεια (που επανεμφανίζεται τελευταία…). Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφοσύνη (από τη Γαλλική επανάσταση). Για το Ποτάμι πιστεύω πρέπει να είναι το τρίπτυχο:
Δημιουργία, Αξιοκρατία, Δικαιώματα
Όπου το Δημιουργία στηρίζεται στη βιώσιμη ανάπτυξη που έχει το δικό της τρίπτυχο από πίσω δηλαδή οικονομική ανάπτυξη, κοινωνική συνοχή σεβασμός στο περιβάλλον.
Τρεις πυλώνες τρία κριτήρια που πρέπει να ισορροπούν, για να μην καταρρέει το οικοδόμημα της βιώσιμης ανάπτυξης.
Και επειδή καλλιεργείται όψιμα η στρεβλή άποψη ότι το Ποτάμι στηρίζει Τσίπρα επιτρέψτε μου. Το μόνο που κάνει το Ποτάμι είναι να στηρίζει τις αρχές και τις θέσεις του και το κάνει με πολύ συνεπή και τολμηρό τρόπο πολλές φορές κόντρα στο που φυσάει ο άνεμος.
Αυτό δεν αρέσει σε όσους θέλουν να λες με ποιόν είσαι και όχι τι είσαι. Να το ξαναπώ λοιπόν προς όψιμους φίλους και στρατευμένους δημοσιογράφους ότι το Ποτάμι δεν ετεροπροσδιορίζεται και στηρίζει τις αρχές του, όχι την κυβέρνηση.
Για αυτό δεν κάνει μια αντιπολίτευση του «όχι σε όλα» αλλά μια χρήσιμη αντιπολίτευση, ούτε κάνει τα ρεπό του κ. Καμμένου, όπως ισχυρίζονται κάποιοι που κάνουν τα ρεπό του Γκαίμπελς προπαγανδίζοντας…
Κυρίως στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών. Ας μείνω λίγο σε αυτό. Έχουμε πει ως Ποτάμι ότι πρέπει να γυρίσουμε επιτέλους σελίδα στο συγκεκριμένο θέμα πριν αρχίσει να κακοφορμίζει. Δεν πρέπει ούτε να την εξιδανικεύουμε τη συμφωνία, ούτε να την δαιμονοποιούμε απλώς να την δούμε ως αφετηρία νέων σχέσεων όπου θα έχουμε αποκαταστήσει ένα διεθνές de facto τετελεσμένο (αυτό της αποκλειστικής χρήσης του όρου Μακεδονία και της γελοίας παραχάραξης της ιστορίας και μάλιστα με συνταγματικές διατάξεις).
Κάθε λύση πρέπει να τη συγκρίνουμε εξάλλου με τις εναλλακτικές που έχουμε (την μη συμφωνία στην προκειμένη περίπτωση) και όχι με κάποια ιδανική λύση. Επίσης, δεν καταλαβαίνω αυτήν την έλλειψη εθνικής αυτοπεποίθησης, ανασφάλειας και ηττοπάθειας ότι τάχα θα μας καταπιούν οι γείτονες θα πάρουν την Ελληνική Μακεδονία κλπ.
Αν φοβόμαστε και τη σκιά μας, πώς θα δεσπόσουμε στον βαλκανικό χώρο ως πυλώνας σταθερότητας. Εκτός αν ο φόβος αυτός εξυπηρετεί κάποιους στην πολιτική τους καριέρα και τον καλλιεργούν.
Και κλείνοντας το θέμα επιτρέψτε μου εδώ να πω, ότι το πιο αρνητικό στη συμφωνία δεν είναι ούτε η ιθαγένεια ούτε η γλώσσα, αλλά ότι εργαλειοποιήθηκε από τον κ. Τσίπρα με αποτέλεσμα η ΝΔ να αντιδράσει στεγανοποιώντας το δεξιό της τοίχωμα βρίσκοντας κάτι για να την αρνηθεί και ομοίως το ΠΑΣΟΚ που είδε την ευκαιρία να αναβιώσει την πατριωτικό ΠΑΣΟΚ.
Κάπως έτσι χάθηκε ο ορθολογισμός και γιγαντώθηκε ο διχασμός με αποτέλεσμα όποιος διαφωνεί με τη συμφωνία να χαρακτηρίζεται ακροδεξιός και όποιος συμφωνεί προδότης.
Και να πω 2-3 αισιόδοξα μηνύματα όπως η δυνητική ψήφος (είμαστε στο ραντάρ μεγάλου ποσοστού, δεν μας έχουν ξεγραμμένους). Στους νέους του εξωτερικού είμαστε τρίτη δύναμη (kappa research - Σεπτέμβριος).
Και να πω κάτι για την πόλωση. Θα υπάρξει και πρέπει να κάνουμε την απειλή ευκαιρία, το μειονέκτημα πλεονέκτημα να το στρέψουμε υπέρ μας. Η ΝΔ θα λέει ψηφίστε εμάς για να φύγουν αυτοί. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα λέει ψηφίστε εμάς για να μην έρθουν οι παλιοί. Εμείς θα λέμε ψηφίστε εμάς για να γίνουν και τα δύο.
Πού πάμε και με ποιους; Δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλη λύση από την αυτόνομη πορεία έως τις εκλογές. Το Ποτάμι όμως δεν είναι ΚΚΕ. Μετεκλογικά θα πρέπει να συνεργαστούμε με άλλα κόμματα, για να βγάλουμε τη χώρα στο ξέφωτο.
Να προσδιορίσουμε 5 πράγματα (παιδεία, οικονομία, δημόσια διοίκηση, δικαιώματα, μεταρρυθμίσεις) και με βάση αυτά θα κάνουμε τις συμμαχίες. Έτσι θα είμαστε χρήσιμοι για τη χώρα. Δεν είμαστε κόμμα εξουσίας, αλλά χρήσιμο σε κάθε εξουσία. Μπορεί να μην είμαστε το βασικό καύσιμο, αλλά είμαστε το βελτιωτικό που σημαίνει μικρή ποσότητα – μεγάλη απόδοση.
Το Ποτάμι μέχρι τις εκλογές θα κεφαλαιοποιήσει τη συνέπεια, την τόλμη και την καθαρότητά του. Μας ακούει με ενδιαφέρον, είμαστε στις επιλογές ενός 15-20% για να πάρουμε το 4-5%. Γίνεται; Ασφαλώς και γίνεται από μας εξαρτάται. Αρκεί να μην αναλωθούμε σε εσωστρέφεια.
Είμαστε στο κέντρο και είναι φυσικό να έχουμε διεπιφάνειες και προς τα αριστερά και προς τα δεξιά. Κέντρο όμως σημαίνει μέτρο, και μέτρον άριστον αυτή η αρχαία ελληνική ρήση που οι σύγχρονοι ξεχνάμε. Είμαστε μαζί γιατί όσα μας ενώνουν (Ευρωπαϊκή προοπτική, μεταρρυθμιστική ατζέντα μέτωπο στον λαϊκισμό και στον πελατειασμό, δικαιώματα, θεσμοί) είναι πολύ περισσότερα από αυτά που μας διαφοροποιούν.
Ας βγάζουμε αυτά που μας ενώνουν μπροστά και θα δείτε πώς θα κερδίζουμε έδαφος γιατί έχουμε τον πιο καθαρό, ορθολογικό, προοδευτικό, ευρωπαϊκό λόγο.
Και, όπως με έχει μάθει η ζωή, όταν κερδίζει η ομάδα, κερδίζουμε όλοι μας. Αυτό έμαθα να υπηρετώ… Αυτό θα υπηρετήσω και τώρα!
*Ο Γιώργος Μαυρωτάς είναι βουλευτής Αττικής και Γραμματέας Κοινοβουλευτικού Έργου
