Στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού, Σπύρος Δανέλλης, για το Ν/Σ σχετικά με την αδειοδότηση των τηλεοπτικών καναλιών.
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Συζητάμε σήμερα ένα νομοσχέδιο, την αναγκαιότητα του οποίου Το Ποτάμι ανέδειξε και κατέστησε ως μια από τις κεντρικές στοχεύσεις του, από την πρώτη του μέρα στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Εγώ ο ίδιος προσωπικά, ως ειδικός αγορητής, από αυτό εδώ το βήμα είχα καλέσει την κυβέρνηση δια του αρμοδίου της Υπουργού, κατά την συζήτηση του νομοσχεδίου για την επαναλειτουργία της ΕΡΤ, στις 7/4/2015, να βάλει τέλος με νομοθετική ρύθμιση, στην πολύ μεγάλη εκκρεμότητα των ραδιοτηλεοπτικών συχνοτήτων, που απαξιώνει το πολιτικό σύστημα και αυξάνει την αναξιοπιστία του, απέναντι στην κοινωνία. Πρόκειται για ένα άγος στην πλάτη του πολιτικού συστήματος.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Γνωρίζουμε όλοι πως ο μέσος πολίτης έχει την αίσθηση, πιστεύει ότι υπάρχει μείζων διαπλοκή, μεταξύ των ιδιοκτητών των ΜΜΕ και ιδίως των ιδιοκτητών των τηλεοπτικών καναλιών και του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Η περίφημη τριγωνική σχέση αμαρτίας μεταξύ πολιτικού συστήματος, τραπεζών και καναλαρχών μίντια, αποτελεί κοινή πεποίθηση για τον μέσο Έλληνα.
Είναι απαραίτητο, για να αποκτηθεί ξανά η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτικού προσωπικού και πολιτών, να αποδείξουμε ότι είμαστε καθαροί. Θα πρέπει να αρχίσουμε να ενεργούμε βάσει διάφανων κανόνων. Άρα, είναι θέμα υπέρτατης προτεραιότητας να ξεκαθαριστεί το τοπίο και να υπάρξει διασφάλιση της νομιμότητας και της διαφάνειας, χωρίς υποχώρηση του κράτους δικαίου, καθώς και του κοινοτικού κεκτημένου. Πρέπει να τελειώνει αυτό το εικοσιπεντάχρονο καθεστώς.
Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο κιτρινισμός, η δημαγωγία, ο λαϊκισμός και οι σχολές του, έτσι όπως εκφράστηκαν με τα «τηλεδικεία» και τα «τηλεκαφενεία», ευθύνονται σε πολύ μεγάλο βαθμό για την χειραγώγηση της κοινής γνώμης και την διάδοση του εθνολαϊκιστικού χυλού. Ενός χυλού, που σημάδεψε την πορεία και την διαχείριση της κρίσης, από όλες τις κυβερνήσεις, από την αρχή της μέχρι σήμερα. Αυτά τα πέντε πέτρινα χρόνια. Αυτός ο ανοιχτός λογαριασμός δεν κλείνει με την αντικατάστασή του από ένα νέο πλαίσιο χειραγώγησης της ενημέρωσης. Δεν αμφισβητούμε τις καλές προθέσεις του κ. Παππά, ο οποίος αύριο μπορεί, ωστόσο, να αντικατασταθεί από έναν «κ. Παπαδόπουλο».
Δεν πρέπει να δημιουργήσουμε έναν τσάρο, έναν ολιγάρχη. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στον Υπουργό Επικρατείας, να μετατραπεί σε έναν απόλυτο τοποτηρητή του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου, που θα ελέγχει καθοριστικά το παιχνίδι των αδειοδοτήσεων και ο οποίος σήμερα μπορεί να είναι καλών προθέσεων, αλλά για αύριο κανείς δεν ξέρει.
Εξάλλου, είναι η αριστερά που γνωρίζει καλύτερα από όλους ότι δεν πρέπει να επαφίεται στις καλές προθέσεις ενός προσώπου, ακόμη και φωτισμένου. Η διασφάλιση ενός καθαρού ραδιοτηλεοπτικού τοπίου γίνεται μόνο μέσω των θεσμικών διασφαλίσεων. Αυτές είναι εγγυήτριες της διαφάνειας και της καλής λειτουργίας του.
Δεν μπορεί να αποφασίζει ένας άνθρωπος, για τον αριθμό των αδειών, ενώ βρισκόμαστε μάλιστα στη ψηφιακή και όχι στην αναλογική εποχή, κατά την οποία υπήρχαν τεχνικοί περιορισμοί. Δεν μπορεί ο ίδιος άνθρωπος να αποφασίζει για τον ακριβή αριθμό των εργαζομένων κάθε είδους και για κάθε τηλεοπτικό σταθμό. Δεν μπορεί ο ίδιος, να αποφασίζει λεπτομέρειες για την κατανομή του προγράμματος. Δεν μπορεί μόνος αυτός, να αποφασίζει για το τίμημα των αδειών.
Όταν στο πρόσωπο του Υπουργού συγκεντρώνονται όλες αυτές οι εξουσίες, οι οποίες θα έπρεπε δικαιωματικά να ανήκουν στις συνταγματικά κατοχυρωμένες ανεξάρτητες αρχές, είναι προφανές, πως ίσως να είναι προσχηματικός ο άδηλος στόχος της κυβέρνησης για αλλαγή των κατόχων των τηλεοπτικών αδειών. Με άλλα λόγια, μπορούν να παραμείνουν και οι ίδιοι, με την προϋπόθεση να μεταμορφωθούν σε υπάκουα όργανα του Υπουργού από τον οποίον θα ποδηγετούνται.
Η επιδίωξη είναι προφανής. Ο απόλυτος έλεγχος των Μ.Μ.Ε. - δημόσιων και ιδιωτικών, στα παλαιο-πασοκικά πρότυπα της αντικατάστασης των παλιών τζακιών με νέα και η ομηρεία όποιων παλιών θέλουν «αναβάπτιση». Έτσι, αποδεικνύεται πως πλανήθηκαν εκείνοι που πίστεψαν πως η αποπομπή του λόμπι της δραχμής από τον ΣΥΡΙΖΑ θα έβαζε τέλος και στις ολοκληρωτικές αντιλήψεις, που συνόδευαν μοιραία τις επιλογές τους. Οι δραχμιστές μπορεί να έφυγαν, ολοκληρωτικές όμως αντιλήψεις δυστυχώς παραμένουν.
Ο κ. Παππάς, είναι ο στενότερος συνεργάτης του Πρωθυπουργού. Είναι μαζί του, ακόμη και όταν συναντάται με τον Αρχιεπίσκοπο. Είναι το alter ego του Πρωθυπουργού. Ο σχεδιασμός ελέγχου του νέου τοπίου των ΜΜΕ ανήκει στον Πρωθυπουργό. Η επίκληση καλών προθέσεων δεν αρκεί. Μόνο η θωράκιση των θεσμών εγγυάται τη λειτουργία της Δημοκρατίας. Προαπαιτούμενο, όμως, της όποιας τακτοποίησης του ρ/τ τοπίου, αποτελεί η αντιμετώπιση της «χρόνιας αμαρτίας», της μη νόμιμης σύνθεσης του ΕΣΡ, που απαξιώνει και έχει ακυρώσει ουσιαστικά την λειτουργία του.
Σήμερα, αν υπάρχει ειλικρινής πρόθεση να απαλλαγούμε από τα βάρη του παρελθόντος, υπάρχει - νομίζω - η βούληση από τις πολιτικές δυνάμεις του κοινοβουλίου, ώστε να επιτευχθεί η πολύ υψηλή πλειοψηφία των 4/5 της διάσκεψης των Προέδρων, προκειμένου να οικοδομήσουμε ένα πραγματικά ανεξάρτητο, με γνώσεις, επάρκεια και κύρος, Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης. Χωρίς αυτά, ό,τι και να λέμε, ό,τι και να αποφασίζουμε, αν το ΕΣΡ δεν αποκτήσει νομιμοποίηση, θα κάνουμε απλώς ασκήσεις επί χάρτου.
Σε ό,τι αφορά το ζήτημα του παρόχου δικτύου που έχει ενσκήψει, είμαστε θετικοί στο να μπει και η ΕΡΤ στον ανταγωνισμό με την DIGEA, ώστε αφενός όλοι οι κάτοικοι της Επικράτειας να αποκτήσουν πρόσβαση στο ψηφιακό σήμα και αφετέρου να μην δημιουργηθεί ακόμη ένα μονοπώλιο. Εξάλλου, αν δεν είχε πέσει το «μαύρο» στην ΕΡΤ, θα ήταν από την αρχή και αυτή πάροχος ψηφιακού σήματος. Αλλά με όρους τέτοιους, ώστε να μη δημιουργηθεί ακόμη μια προβληματική εταιρία.
Έχουμε πολλά ερωτήματα για τα κριτήρια περί του αριθμού των αδειών. Ποια θα είναι τα κριτήρια του Υπουργού για τη χορήγηση αδειών; Θα είναι φυσιογνωμικά, ιδεολογικά, οικονομικά; Τόσο τα περιφερειακά, όσο και τα εθνικά κανάλια καλούνται να επιτελέσουν και μια κοινωνική και παιδευτική αποστολή. Τα περιφερειακά κανάλια, όπως και εσείς αναγνωρίζετε, είναι ένα άλλο πεδίο, καθώς έχουν άλλα χαρακτηριστικά, λειτουργούν σε άλλες συνθήκες και επομένως η ρύθμισή τους θα μπορούσε να εξαιρεθεί από το παρόν και να έρθει άμεσα με ένα άλλο Ν/Σ, που θα καθορίζει τους όρους της αδειοδότησης και της λειτουργίας τους.
Σε ό,τι αφορά τη δημοτική ραδιοφωνία. Θέλετε να αλλάξετε το status τους. Δηλαδή, από επιχειρήσεις στην υπηρεσία των δημοτών, επιχειρείτε με το παρόν Ν/Σ να τις μετατρέψετε σε ΑΕ. Αυτό είναι, τουλάχιστον, αντιφατικό, δεδομένου ότι ήδη συζητείται η αλλαγή του καθεστώτος των Αναπτυξιακών Εταιρειών των ΟΤΑ, που ως ΑΕ δεν αποτέλεσαν και πρότυπα ελέγχου και διαφάνειας. Αυτό δεν το λαμβάνετε καθόλου υπόψη σας; Εξάλλου, κάτι τέτοιο θα σημάνει το τέλος της δημοτικής ραδιοφωνίας. Δεν μπορούν να λειτουργήσουν τα δημοτικά ραδιόφωνα ως κερδοσκοπικές εταιρίες. Το έχετε αντιληφθεί;
Επιπλέον, εντελώς ανεξήγητα, προσθέσατε στο παρόν νομοσχέδιο ένα ακόμη εντελώς άσχετο και εμβόλιμο νομοθέτημα, με το οποίο επιχειρείτε, εκτός των άλλων, να ρυθμίσετε ζητήματα που αφορούν την Εθνική Επικοινωνιακή Πολιτική και την Οργάνωση της Εθνικής Διπλωματίας. Στήνετε ένα δίκτυο «γραφείων Τύπου» σε διάφορες χώρες, με σκοπό την προώθηση της κυβερνητικής προπαγάνδας, παράλληλο και ανεξάρτητο από τα γραφεία τύπου των πρεσβειών της χώρας στο εξωτερικό. Με λεφτά των φορολογουμένων, δηλαδή, θα προωθηθούν διάφοροι διορισμένοι, απευθείας από τον Υπουργό Επικρατείας, χωρίς καμία αξιολόγηση από το ΑΣΕΠ. Ποια είναι η θέση του κ. Κοτζιά γι' αυτό το νομοσχέδιο, το οποίο είναι εντός νομοσχεδίου και τον αφορά άμεσα; Γιατί δεν υπογράφει το νομοθέτημα;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Εμείς, Το Ποτάμι, θα ψηφίσουμε επί της αρχής, γιατί το μείζον είναι να υπάρξει επί τέλους ρύθμιση στο θολό τοπίο. Ελπίζουμε μέχρι τέλους να αντιληφθείτε πως, αν δεν ενισχύσουμε τους θεσμούς που εγγυώνται με διαφάνεια την τήρηση των δημοκρατικών κανόνων, δεν αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα στην ουσία του. Η εμμονή σας στην νοοτροπία του «l'état, c'est moi», δεν τιμά και δεν δικαιώνει την ιστορία και τις αγωνίες της αριστεράς και μας βρίσκει απολύτως αντίθετους. Πρέπει να αντιληφθείτε, πως αυτή η εμμονή σας απειλεί να ακυρώσει την πρώτη μετά από 25 χρόνια προσπάθεια τακτοποίησης αυτού του μεγάλου, ανοιχτού λογαριασμού.
Εμείς σας δίνουμε χέρι βοηθείας. Οι πολίτες, όμως, αν αποτύχετε, δεν θα σας συγχωρήσουν.
Ευχαριστώ.
Σπύρος Δανέλλης - Ηρακλείου
