«Ένας υπουργός, ένα φυσικό πρόσωπο θα αποφασίσει για τον αριθμό των τηλεοπτικών αδειών και για τα χρήματα που θα δώσουν οι καναλάρχες; Και μας λέτε ότι δεν αποφασίζετε για πολλά; Δεν χρειάζεται και κάτι άλλο!» είπε ο βουλευτής Β’ Αθηνών Γιώργος Αμυράς κατά την ομιλία του στην ολομέλεια της Βουλής για την ψήφιση του νομοσχεδίου αδειοδότησης τηλεοπτικών σταθμών.
Ο κ. Αμυράς, αναφερόμενος σε όλα εκείνα που θα αποφασίσει ο υπουργός, είπε «αν αυτό δεν είναι ο ορισμός της δημιουργίας κατάλληλων συνθηκών της νεοδιαπλοκής, τότε ποιος είναι; Εδώ έχουμε υποχώρηση του κράτους δικαίου, των κοινοτικών κεκτημένων και ισχυροποίηση του κρατικού παρεμβατισμού».
Καταλήγοντας, επεσήμανε ότι «από το ΕΣΡ αρχίζει η πολιτική συναίνεση. Δεν γίνεται να βάζουμε το κάρο μπροστά απ’ το άλογο. Δεν μπορεί ένας υπουργός να αποφασίζει για όλα και να καλεί στο τέλος το ΕΣΡ για το σκούπισμα του σπιτιού».
Δείτε το βίντεο της ομιλίας εδώ:
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η άδεια να έχεις και να λειτουργείς τηλεοπτικό σταθμό ισοδυναμεί με την άδεια να τυπώνεις χρήμα. Αυτό, επί 25 χρόνια, το νιώσαμε, το καταλάβαμε και το είδαμε όλοι οι πολίτες σε ζωντανή μετάδοση από τους δέκτες μας. Κυκλοφορούσε χρήμα πολιτικό, κυκλοφορούσε χρήμα εργολαβικό, επιχειρηματικό, κομματικό. Επί 25 χρόνια τα κόμματα που κυβέρνησαν άφησαν μια κατάσταση να σαπίζει στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο παρά το γεγονός ότι όλος ο κόσμος, όλοι εμείς αλλιώς ξεκινήσαμε με την ελεύθερη τότε, όπως ονομάστηκε, ιδιωτική τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Πριν από 25 χρόνια. Και η αλήθεια είναι ότι περνάγαμε ωραία. Βλέπαμε το «Ερωτοδικείο», βλέπαμε «Τα παιδιά της νύχτας», βλέπαμε τον Πρόεδρο Λεβέντη.
Αλλά κάποια στιγμή μπουχτίσαμε και αρχίσαμε να βλέπουμε λίγο πιο σοβαρά τα τηλεοπτικά προγράμματα. Τι διαπιστώσαμε; Το διπλό γοτθικό πέλεκυ. Μια διαπλοκή που χτύπαγε και ένωνε δυο πλευρές. Τα κόμματα που κυβερνούσαν και κάποια αυλή ισχυρών επιχειρηματιών οι οποίοι βεβαίως, με ενδιάμεσο τον τραπεζικό δανεισμό, τις τράπεζες, έκαναν ό,τι ήθελαν στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο. Οφείλουμε βέβαια να αναγνωρίσουμε ότι την ονοματοδοσία για την περιβόητη πια διαπλοκή την είχε δώσει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Ισχύουν αυτά περί διαπλοκής; Κανείς δεν έχει αποδείξει τίποτα μέχρι στιγμής, κύριε Υπουργέ. Όλοι μιλάνε. Τα κόμματα, οι βουλευτές, οι πολιτευτές, ο κόσμος ο καθημερινός. Τι αποδείξεις έχουμε; Μια αντανάκλαση κάποιων αποδείξεων, νομίζω, μπορούμε να την εντοπίσουμε στο ότι 11 μιντιακές επιχειρήσεις στο διάστημα αυτών των δυο δεκαετιών άντλησαν από το τραπεζικό σύστημα περίπου 820 εκατομμύρια ευρώ. Βεβαίως, σε καθυστέρηση είναι τα 39 εκατομμύρια. Μικρό το ποσοστό. Επίσης, ο κ. υπουργός εχθές διευκρίνισε ότι έχουν πληρώσει τους φόρους τους, είναι ασφαλιστικά και φορολογικά ενήμεροι και εν πάση περιπτώσει το ζήτημα είναι αλλού. Παράλληλα, δυο κόμματα χρωστούν σε τρεις τράπεζες 250 εκατομμύρια ευρώ με το μεγαλύτερο ποσό σε καθυστέρηση.
Αυτή είναι, λοιπόν, η κατάσταση που οπωσδήποτε δικαιολογεί, εξηγεί και ερμηνεύει για ποιο λόγο επί 25 χρόνια αυτό το τοπίο παρέμενε αρρύθμιστο. Και είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας, της οικονομίας, της επιχειρηματικότητας που έχει άμεση διασύνδεση με τη λειτουργία και την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Έκανε ο κόσμος ζάπινγκ στα κανάλια, εκεί η διαπλοκή. Έκανε ζάπινγκ στις κυβερνήσεις, πάλι εκεί η διαπλοκή. Και μετά; Μετά ήρθε η πρώτη, η δεύτερη, αν θέλετε, φορά Αριστερά. Ή μάλλον Αριστερο-Ακροδεξιά διότι με συγκυβερνήτες τους ΑΝΕΛ, με συγκυβερνήτες βουλευτές οι οποίοι είναι ρατσιστές, ομοφοβικοί και αντισημίτες απορώ πώς οι συνάδελφοι, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν ξεσηκώνονται. Όταν ακούν τους συγκυβερνήτες σας να εκφράζουν έναν σκοταδιστικό λόγο και εδώ μέσα και εκτός της Βουλής. Για να δούμε λοιπόν. Ήρθε η πρώτη φορά Αριστερά.
Από αυτό εδώ το βήμα στις 10 Φλεβάρη ο Σταύρος Θεοδωράκης στην πρώτη του ομιλία είχε απευθυνθεί, είχε στραφεί προς τον Πρωθυπουργό τον κ. Τσίπρα και του είχε πει: «Φέρε το νομοσχέδιο για τις άδειες τώρα, σύντομα, να σε στηρίξουμε. Αλλά να είναι ένα διαφανές, ένα δίκαιο, ένα καθαρό νομοσχέδιο. Να βάζει μια τάξη στα πράγματα».
Περιμέναμε 7 μήνες, σκέτο ανεμογκάστρι.
Πού είναι αυτό το νομοσχέδιο; Εδώ το νομοσχέδιο, εκεί το νομοσχέδιο. Εδώ παπάς, εκεί παπάς. Προέκυψε Νικόλαος Παππάς. Ο ισχυρός άνδρας, που ένας υπουργός, ένα φυσικό πρόσωπο θα αποφασίσει για το πόσα κανάλια θα λειτουργήσουν, τον αριθμό των αδειών, δηλαδή, και πόσα χρήματα θα δώσουν. Και εχθές ο κ. Παππάς είπε στην επιτροπή: «Ε, μα δεν αποφασίζω και για πολλά! Μόνο για αυτά». Ε, δεν θέλει και περισσότερα.
Αν αποφασίζεις πόσα κανάλια θα λειτουργήσουν και με πόσα χρήματα, έχεις το 80% του παιχνιδιού πάνω σου. Αλλά αποφασίζετε και για άλλα πράγματα κύριε υπουργέ και ο εκάστοτε υπουργός. Θα αποφασίζει ο υπουργός, πέραν του αριθμού των καναλιών και των χρημάτων που θα δώσουν όσοι διεκδικήσουν αυτές τις άδειες, για το ελάχιστο καταβεβλημένο μετοχικό κεφάλαιο που θα πρέπει να έχουν οι εταιρείες, που θα διεκδικήσουν άδεια για περιφερειακά κανάλια. Ο ίδιος υπουργός καθορίζει τον ελάχιστο αριθμό εργαζομένων ανά ειδικότητα. Πιστεύω ότι εγώ είμαι πιο έμπειρος να του πω σε έναν τηλεοπτικό σταθμό πόσοι πρέπει να είναι οι δημοσιογράφοι και πόσοι οι μοντέρ. Εσάς κ. υπουργέ, πόθεν προκύπτει η γνώση σας; Από την εμπειρία, όχι. Άρα, ποια είναι τα κριτήριά σας; Όχι μόνο για αυτό το θέμα, αλλά και για όλα τα προηγούμενα.
Αποφασίζει, επίσης, ο υπουργός – πήγα κατά λάθος να σας πω και Πρωθυπουργό – να αναπροσαρμόζει κατά το δοκούν τα ποσά των ιδίων κεφαλαίων που οφείλουν να διατηρούν τα κανάλια. Επίσης, εγκρίνει το ιδρυτικό καταστατικό της ΕΡΤ net, της – ας την πούμε έτσι – θυγατρικής εταιρείας που θα είναι συνδεδεμένη με την ΕΡΤ για την παροχή επίγειου ψηφιακού δικτύου, διορίζει τα 5 από τα 7 μέλη αυτής της εταιρείας και τροποποιεί – ένας άνθρωπος, ένα φυσικό πρόσωπο, χωρίς καμία άλλη αποφασιστική αρμοδιότητα οποιουδήποτε άλλου – να τροποποιεί τους χάρτες συχνοτήτων.
Εάν αυτό δεν είναι ο ορισμός της δημιουργίας κατάλληλων συνθηκών για τη νέο-διαπλοκή, ποιος είναι; Εδώ έχουμε υποχώρηση του κράτους δικαίου, έχουμε υποχώρηση των κοινοτικών κεκτημένων και έχουμε και ισχυροποίηση κρατικού παρεμβατισμού.
Ωστόσο, αυτός ειδικά ο κρατικός παρεμβατισμός που στάζει το νομοσχέδιο από αυτήν τη διάθεση να παρεμβαίνει ένας υπουργός, μια κυβέρνηση σε οτιδήποτε, έχει να κάνει με το ραδιοτηλεοπτικό πεδίο, νομίζω ότι είναι ολίγον τι ελαφρώς, συγχωρέστε μου την έκφραση, γελοίος και αποτυχημένος. Λέτε για παράδειγμα, ο ελάχιστος αριθμός εργαζομένων σ΄ ένα σταθμό, τηλεοπτικό κανάλι πανελλαδικής εμβέλειας είναι τα 400 άτομα. Εάν λοιπόν μετά από λίγες μέρες, μετά την αδειοδότηση μετά από μήνες βγει ένα μηχάνημα τεχνολογικό που να οδηγεί το κανάλι στην απόφαση να το πάρει, διότι για παράδειγμα εκεί που θα έχει 30 μοντέρ θα του κάνει αυτή η μονταζιέρα μια πάρα πολύ καλή δουλειά, αλλά θα πρέπει να θυσιαστεί ένας μοντέρ. Τι θα κάνει η επιχείρηση; Θα απολύσει αυτόν τον πλεονάζοντα εργαζόμενο; Εάν τον απολύσει, θα πάει στους 399 εργαζόμενους, οπότε θα χάσει την άδεια. Θα τον κρατήσει; Και θα σου πει ο άλλος, τι να τον κάνω εγώ, αφού δεν μου αποδίδει στη δουλειά; Δεν τον χρειάζομαι.
Άρα, θέλω να σας πω ότι η πραγματικότητα, η πραγματική ζωή και η επιχειρηματικότητα είναι ένα κύμα τεράστιο, που όσα φράγματα και να του βάλετε για να το οδηγήσετε εκεί που θέλετε, θα σας τα κάνει όλα σμπαράλια. Το υψηλό τίμημα. Εδώ μεγάλη κουβέντα. Ο υπουργός θ’ αποφασίσει, πόσα θα πρέπει να δώσουν ως τιμή εκκίνησης οι συμμετέχοντες στη δημοπρασία για τις άδειες. Μάλιστα. Με ποια κριτήρια; Με ποιο μαθηματικό μοντέλο; Με ποια διεθνή εμπειρία; Θα σας απαντήσω, βεβαίως, για τη Γερμανία, την Ισπανία, την Ιταλία, την Αμερική πώς γίνεται εκεί η αδειοδότηση, όταν βεβαίως μας πείτε εσείς ποια στοιχεία θέλετε να τονίσετε εδώ. Υπάρχει, όμως, το εξής θέμα κυρίες και κύριοι συνάδελφοι που θέλω να σας το επισημάνω. Δεν το άκουσα ούτε στις επιτροπές, από κάποιον να το επισημαίνει. Υπάρχει ο κίνδυνος, εάν αφήσουμε έναν υπουργό, έναν άνθρωπο ν’ αποφασίσει ποια θα είναι η τιμή εκκίνησης, το τίμημα να μην είναι υψηλό. Να έχουμε μία φτηνή είσοδο νέων παικτών, ήδη η προϋπόθεση για μετοχικό κεφάλαιο 8 εκατομμυρίων ευρώ είναι μια εύκολη και μικρή προϋπόθεση, ένα μικρό εμπόδιο για κάποιον που έχει πολλά χρήματα ή πολλές επιχειρήσεις.
Προσέξτε τώρα. Κάνοντας εύκολη την ενδεχόμενη φτηνή είσοδο στο διαγωνισμό νέων παικτών, παράλληλα κάνουμε και φτηνή και εύκολη την έξοδο από το ραδιοτηλεοπτικό πεδίο των παλαιών παικτών. Εάν κάποια από τα κανάλια τα μεγάλα, τα μεγάλα αυτά που ξέρουμε, δεν καταφέρει να χτυπήσει την άδεια, τι θα γίνει; Θα έρθει ο καναλάρχης και θα πει στους 500 εργαζόμενους, στους οχτακόσιους, τρακόσιους, όσους έχουν, λυπούμεθα κύριοι, δεν μας δώσαν την άδεια, είμαστε άνευ αντικειμένου εργασίας, οπότε χαίρετε. Το «χαίρετε», όμως, σημαίνει ότι ο τραπεζικός δανεισμός που αφορά όλους εμάς, θα επιστρέψει σ’ εμάς και ίσως κάποιοι παλιοί παίκτες να μπορέσουνε να φύγουνε, χωρίς ν’ ανοίξει μύτη και από την κύρια πόρτα. Γι’ αυτό, για εμάς έχει μεγάλη σημασία να ξέρουμε ποιοι είναι οι χρόνοι της δημοπράτησης; Πότε θα ολοκληρωθεί η αδειοδότηση; Πότε πιστεύετε ότι θα πρέπει ν’ αρχίζετε να μοιράζετε τις άδειες; Σε δύο μήνες; Σε ένα χρόνο; Σε ενάμιση χρόνο; Και τι θα κάνετε στον χρόνο αυτόν τον μεταβατικό αν υπάρχει, αν τον ονομάσουμε μεταβατικό; Θα δώσετε, θα ανανεώσετε άδεια όπως τα προηγούμενα χρόνια με μια προσωρινή διάταξη;
Επίσης, κάποιος θα πρέπει ν’ απαντήσει στους εργαζομένους όλων αυτών των μέσων στην περιφέρεια, στην Αθήνα φυσικά, στις μεγάλες πόλεις, αλλά και στα δημοτικά ραδιόφωνα και τηλεοράσεις, όπως στο TV100, τι θ΄ απογίνει μ’ αυτόν τον κλάδο. Στο μεταξύ, ενώ η διαπλοκή επί 25 χρόνια είχε πάρει αμπάριζα την τηλεόραση, τα κόμματα, τις τράπεζες και όλοι μαζί έκαναν πικ νικ της χαράς και απολάμβαναν τη γιορτή της σαρδέλας με πολύ νερό και πολύ αλάτι, παράλληλα ένας κλάδος άρχισε ν’ αναπτύσσεται. Δημοσιογράφοι, τεχνικοί, μοντέρ, εικονολήπτες, ηχολήπτες, 230 ειδικότητες κυρίες και κύριοι συνάδελφοι συνδέονται με το τηλεοπτικό προϊόν. 230 ειδικότητες. Τι θα απογίνουν αυτοί; Οδηγούνται στην ανεργία, εάν οι επιχειρήσεις τους δεν καταφέρουν να πάρουν την άδεια. Μάλιστα. Τι λέτε γι’ αυτό εσείς, ως αριστερή κυβέρνηση; Πώς σκέφτεστε ν’ αντιμετώπισετε αυτές τις συνέπειες;
Τώρα, μας λέει ο υπουργός ότι μακάρι να είχα ένα καλό ΕΣΡ να το εμπιστευτώ, να κάνει εκείνο τη δουλειά. Εμείς λέμε, μάλιστα. Είναι άχρηστο το ΕΣΡ; Σε μεγάλο βαθμό να το δεχτούμε. Να σας το πω και εγώ. Λέω εγώ, για να βοηθήσω τη συζήτηση. Βέβαια, υπάρχουν και τα αντανακλαστικά, δια της συγγένειας εν πάση περιπτώσει κάποιων προσώπων, να δημιουργούν και κάποια συναισθήματα απόσυρσης απ’ αυτό το θέμα.
Ωστόσο το ΕΣΡ, παρά το γεγονός ότι το βάζετε στην άκρη και στη γωνία στο αποφασιστικό σημείο του ποιος θα πάρει άδειες, πόσες άδειες και με πόσα χρήματα, του δίνετε και δουλειά να κάνει. Τη μία του λέτε ότι δεν σε εμπιστεύομαι, δεν σε θέλω και εγώ θα αποφασίσω, από την άλλη, όμως, λέτε σε αυτό το ΕΣΡ που σχεδόν το βγάλατε άχρηστο στις επιτροπές το εξής: Να εκδώσει την προκήρυξη για τις άδειες, να διενεργήσει τη δημοπρασία, να γνωμοδοτήσει για τον αριθμό των αδειών, να συντάξει τον κατάλογο των υποψηφίων, να κρίνει τις ενστάσεις, να ματαιώσει τον διαγωνισμό και να τον επαναπροκηρύξει, εάν κρίνει εκείνο, να ελέγξει την παραβίαση των όρων της αδείας και να ανακαλέσει και τις άδειες των καναλιών.
Αφού, λοιπόν, του δίνετε την αρμοδιότητα να ανακαλέσει την άδεια των καναλιών, γιατί δεν του δίνετε την αρμοδιότητα να αποφασίσει εκείνο για το ποια κανάλια και με ποιο τρόπο και βάσει ποιων κριτηρίων θα πάρουν τις άδειες; Δηλαδή, από τη στιγμή που θα ανοίξετε εσείς τον δρόμο και θα πείτε έτσι θα είναι το τοπίο, θα βάλετε το ΕΣΡ να κάνει τις δουλειές του σπιτιού. Γι' αυτό το έχετε.
Όμως, κύριε υπουργέ, για ένα κρίσιμο σημείο το οποίο θα κρίνει και τη δική μας στάση ως Ποτάμι έναντι του νομοσχεδίου. Βεβαίως, έπρεπε να γίνει η αρχή από κάπου. Δεν μπορεί να είμαστε ακόμα όμηροι αυτής της αβεβαιότητας της διαπλοκής, αυτό το εκκρεμές από τα κόμματα στα κανάλια. Πρέπει να φύγουμε από τον κρατικό δανεισμό, είναι θέμα δημοκρατίας, αλλά να πάμε σε κάτι καλύτερο.
Εμείς, λοιπόν στο Ποτάμι λέμε και προτείνουμε: πρέπει το ΕΣΡ να το περιβάλλουμε με εμπιστοσύνη, με αυξημένες αποφασιστικές αρμοδιότητες, όπου χρειάζεται, παίρνοντας ενδεχομένως κάποιες από αυτές από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων, να το αφήσουμε να εκπονήσει ή να αναθέσει την εκτέλεση της οικονομό-τεχνικής μελέτης, έτσι ώστε να ξέρουμε ποιο είναι το πλαίσιο, να μην λέμε ότι το αποφάσισε ο Παππάς και ο κάθε κύριος Παππάς, εννοώ υπουργός, που θα πάρει τη θέση σας μετά από λίγα χρόνια.
Ζητήσαμε, επίσης, πλήρη ονομαστικοποίηση των μετοχών, των ελληνικών και των ξένων εταιρειών, το συζητήσαμε το περιβόητο άρθρο 5. Από εδώ, από το ΕΣΡ ξεκινάει η πραγματική πολιτική συναίνεση, δεν γίνεται να βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο, δηλαδή, αποφασίζουμε εμείς η κυβέρνηση, ο ένας υπουργός, ποιους θα αδειοδοτήσω, με ποιες διαδικασίες και πόσα χρήματα και μετά να λέω «έλα και εσύ ΕΣΡ να κάνεις την δουλειά». Όχι, αν θέλετε πραγματικά πολιτική συναίνεση, θα έπρεπε πρώτα να ξεκινήσετε από το ΕΣΡ, να προκαλέσουμε την συνεδρίαση της διάσκεψης των προέδρων και με υπερκομματικό και ανοιχτό ανθρώπινο πνεύμα να βρούμε τα στελέχη εκείνα, έτσι ώστε να ξεπεραστεί και η δυσκολία ή, αν θέλετε, η ασφάλεια των τεσσάρων - πέντε της αυξημένης πλειοψηφίας.
Προτείναμε, επίσης, να ρυθμίσετε και το ζήτημα των πάρκων κεραιών με αυστηρές προδιαγραφές, έρχεται νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες, πάρκο κεραιών δεν το ακούσαμε.
(Σπίρτζης: «Θα είναι σε διαφορετικό νομοσχέδιο».)
Ωραία, όπως επίσης κ. Σπίρτζη και κ. Παππά, δεν ακούσαμε τίποτα και δεν βλέπουμε τίποτα για την αδειοδότηση των ραδιοφώνων, πόσο επείγουσα είναι μια διαδικασία, που πέρασε με συνθήκες fast track, όπως είπε ο προηγούμενος ομιλητής, από το κοινοβούλιο για την αδειοδότηση των τηλεοράσεων και όχι των ραδιοφώνων; Θα μου πείτε «μετά», ωραία.
Επίσης, τι θα γίνει με τα δημοτικά ραδιόφωνα και τηλεοράσεις; Είναι μεγάλο θέμα αυτό. Τέλος, σας προτείναμε υποτιτλισμό ενημερωτικών προγραμμάτων των ιδιωτικών καναλιών σε ανθρώπινες ώρες για τους κωφούς και βαρήκοους πολίτες. Το βλέπετε όσοι είμαστε ξενύχτηδες, 3 η ώρα έχουμε να επιλέξουμε μεταξύ του 090, του «βρες την λέξη» και «κέρδισε 2.000.000 ευρώ», -και απευθύνομαι στους μαθητές, μην παίρνετε τέτοια τηλέφωνα, δεν είστε κορόιδα- οπότε και μεταδίδουν αργά με υποτιτλισμό ταινίες. Όχι, σε ανθρώπινες ώρες για τους κωφούς συμπολίτες. Επίσης, μετάδοση του βραδινού κεντρικού δελτίου της ΕΡΤ με υποτιτλισμό, επίσης στην ελληνική νοηματική γλώσσα, μπορεί να μπει από την συχνότητα HD. Τέλος, θα σας πω για την εθνική επιτροπή, και θα είμαι σύντομος κ. Πρόεδρε, των επικοινωνιών και ταχυδρομείων, έχουμε σοβαρές ενστάσεις για τις ρυθμίσεις που αφορούν την ανεξαρτησία της ΕΕΤ, το άρθρο 18 ειδικά με τις αλλαγές της πειθαρχικής διαδικασίας μάς γεννά πολλά ερωτήματα και τέλος για την Εθνική Επικοινωνιακή Πολιτική, τις διατάξεις αυτές - άρθρα 22 ως 54.
Είδαμε όλοι προχθές, κι έχει γίνει viral σε όλο τον πλανήτη, τους δύο τραυματιοφορείς με τον ποδοσφαιριστή που τον έβγαζαν έξω στο περίφημο ματς Εργοτέλης – Λάρισα. Θέλω να σας πω, ότι η ζωή μας ξεπερνάει. Τι μπορεί να κάνει οποιαδήποτε επικοινωνιακή πολιτική, όταν έχουμε αυτή την εικόνα; Γι' αυτό λοιπόν κ. Πρόεδρε, για να μην οδηγήσουμε τη χώρα στη μεταφορά ενός φορείου με δύο τέτοιους τραυματιοφορείς, θέλουμε να λάβετε πολύ σοβαρά υπόψη αυτά που σας καταθέτει το Ποτάμι, αλλιώς θα σας πούμε: Καληνύχτα και καλή τύχη στην οικογένεια Κλικλίκου!
Σας ευχαριστώ!
Γιώργος Αμυράς - Β' Αθήνας
