7 Μαρτίου, 2017

Τρεις μήνες έγκυος στο συρτάρι…

Ερώτηση του Γιώργου Αμυρά προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας

Χωροταξικός σχεδιασμός γίνεται όχι μόνο στη στεριά, αλλά και στη θάλασσα και την παράκτια ζώνη, ωστόσο η χώρα μας έχει μείνει πίσω, καθώς έως σήμερα δεν έχει ενσωματώσει στο ελληνικό δίκαιο την Κοινοτική Οδηγία 2014/89/ΕΕ που ρυθμίζει τα εν λόγω θέματα, επισημαίνει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού, Γιώργος Αμυράς, με ερώτησή του προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γ. Σταθάκη.

Τρεις μήνες πέρασαν από την ολοκλήρωση της διαβούλευσης του σχετικού νομοσχεδίου και βρισκόμαστε σε σημείο στασιμότητας.

Ο κ. Αμυράς χαρακτηρίζει άμεσης προτεραιότητας τη δημιουργία του συγκεκριμένου θεσμικού πλαισίου, δεδομένου ότι ο εν λόγω σχεδιασμός επηρεάζει τις θαλάσσιες μεταφορές, την αλιεία, τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, τον τουρισμό και φυσικά την περιβαλλοντική προστασία.

Επισημαίνει, επίσης, ότι τα θαλάσσια χωροταξικά σχέδια επιβάλλεται να υποβληθούν σε διαδικασία στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης, καθώς και να ληφθούν υπόψη συνδυαστικά οι περιβαλλοντικές, οικονομικές, κοινωνικές παράμετροι και τα ζητήματα ασφαλείας. Επιπλέον, ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός πρέπει να βρίσκεται σε συνάφεια με τον αντίστοιχο χωροταξικό σχεδιασμό του χερσαίου χώρου και να διασφαλίζει τη διασυνοριακή συνεργασία.

Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού, Γιώργος Αμυράς, ρωτά τον Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γ. Σταθάκη, πότε θα φέρει στη Βουλή το σχετικό νομοσχέδιο, καθώς και αν έχει δημιουργηθεί ένα σύστημα λήψης αποφάσεων και κανόνων, ένα είδος περιβαλλοντικής εκτίμησης με οικονομική διάσταση.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

ΘΕΜΑ: Εθνικός Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός

Η Κοινοτική Οδηγία 2014/89/ΕΕ, που πρόκειται να ενσωματωθεί στο ελληνικό δίκαιο, προβλέπει τη δημιουργία του πρώτου θεσμικού πλαισίου για τον χωροταξικό σχεδιασμό στη θάλασσα και στην παράκτια ζώνη.

Ο εν λόγω σχεδιασμός επηρεάζει τις θαλάσσιες μεταφορές, την αλιεία, τις εξορύξεις υδρογονανθράκων, τον τουρισμό και φυσικά την περιβαλλοντική προστασία. Ουσιαστικά οδηγεί σε συνεργασία ανάμεσα στις χώρες της Ε.Ε. και τρίτες χώρες με κοινά θαλάσσια σύνορα. Αποτελεί τη νέα πρόκληση, η οποία δεν είναι ακόμη απολύτως αποσαφηνισμένη στις λεπτομέρειές της.

Η Κοινοτική Οδηγία σκιαγραφεί ένα νέο ενιαίο πλαίσιο κανόνων. Συγκεκριμένα, κάθε χώρα θα πρέπει να αποκτήσει μια εθνική χωρική στρατηγική για το θαλάσσιο χώρο έως τις 31 Μαρτίου 2021, προσδιορίζοντας τις στρατηγικές κατευθύνσεις για τις θαλάσσιες περιοχές και τις παράκτιες ζώνες καθώς και την υπόδειξη της αναγκαιότητας ή μη για την εκπόνηση ειδικότερων σχεδίων.

Επίσης, τα θαλάσσια χωροταξικά σχέδια πρέπει να υποβάλλονται σε διαδικασία στρατηγικής περιβαλλοντικής εκτίμησης, καθώς και να λαμβάνονται υπόψη συνδυαστικά οι περιβαλλοντικές, οικονομικές, κοινωνικές παράμετροι και τα ζητήματα ασφαλείας.

Επιπλέον, ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός πρέπει να βρίσκεται σε συνάφεια με τον αντίστοιχο χωροταξικό σχεδιασμό του χερσαίου χώρου και να διασφαλίζει τη διασυνοριακή συνεργασία.

Από τις 28 Νοεμβρίου 2016 ολοκληρώθηκε η διαβούλευση του σχετικού νομοσχεδίου που έθεσε το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ωστόσο ακόμη επεξεργάζεται.

Στο πλαίσιο αυτό, ερωτάσθε:

1. Πότε προβλέπεται να έρθει ως ολοκληρωμένο νομοσχέδιο στο νομοθετικό έργο της Βουλής;

2. Έχει προβλεφθεί η προστασία και οργάνωση του παράκτιου χώρου;

3. Έχετε δημιουργήσει ένα σύστημα λήψης αποφάσεων και κανόνων, ένα είδος περιβαλλοντικής εκτίμησης με οικονομική διάσταση;

Ο ερωτών βουλευτής
Γιώργος Αμυράς, Β’ Αθήνας